تذکر:
۱-مجموعه تحلیل‌های سریال مختارنامه که از سوی سایت فرهنگی اعتقادی فطرت ارائه خواهد شد صرفاً از زاویه ی مسائل اعتقادی است.
۲-تحلیل و بررسی اعتقادی یک محصول مذهبی حق محفوظی برای تریبون‌های فرهنگی- اعتقادی است و این نقد به معنای زیر سؤال بردن کل مجموعه نیست.هم چنین هرگونه تایید و دفاع نیز به معنای تایید کل مجموعه نخواهد بود.
۳-چنان چه در حوزه مسائل اعتقادی تحلیل و یا نظری شایان ذکر می‌بینید جهت درج برای ما ارسال کنید
تحلیل مختارنامه(۶)
مختار و توابین؛ تکرار یک اشتباه
الف. توابین
موجی از پشیمانی جان و روحشان را به تلاطم انداخته بود. توابین بودند و خاطره ای تلخ از تنها گذاشتن امام. توابین بودند و مُهری که بر پیشانی آن ها خورده بود. مُهر پیشانی از جنس سجده نبود، از جنس بی آبرویی بود. دیری نگذشت که جان به لب آمد، شمشیرها آخته شد و برای سهراب در پی نوش دارو جنگیدند. سهراب سخن ما، امام علیه السلام نبود، سهراب وجود خودشان بود.
توابین باز هم خطا کردند. باز هم به بلوغ نرسیدند. آنان نیافتند آن چه را که باید پیش از این می‌یافتند. باز به نادانی رفتند. و این بار در این مسلخ خود ساخته، خونی را بر زمین ریختند.
ب. مختار ثقفی
این که آن روز عاشورا مختار کجا بود در دغدغه ی سخن ما نمی‌گنجد. اصلاً مهم نیست که آن روز در متن کوفه بود یا زندان. در شهر دیگری بود یا کربلا. خبر داشت یا بی خبر بود.
سخن این است که مختار هم ندانست آن چه را که باید می‌دانست. مختار هم بالغ نشده بود.
گرچه مختار انتقام سختی گرفت و اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله را تا حدودی تسلی داد اما حقانیت کار او در پیچ و خم یک اعتقاد به جا ماند و به سر منزل مقصود -آن گونه که باید- نرسید. او دقیقاً در همان نقطه ای گرفتار اشتباه شد که پیش از او توابین گرفتار آمده بودند. تفاوت او و توابین کیاست او بود و وقت شناسی اش. تفاوت او و توابین پیروزی اش بود و شکست آنان. اما شباهتی بزرگ آخرین پرده از این ماجراست که در هیچ مختارنامه ای به تصویر کشیده نشده است.
ج.اندر شباهت
اگر تصمیم شخصی در میزان رای امام مقبول افتد، می‌تواند فعلیت بگیرد در غیر این صورت این تصمیم هرچه باشد نباید عملی گردد. این معنای شیعه بودن است: اطاعت امر امام هر زمان.
یکی از شیون جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله که در امام تجلی می‌یابد همان اطاعت امر است. مطیع امام یا پیامبر کسی است که امور خود را بر ایشان عرضه می‌دارد و از او فرمان می‌گیرد.
نه قیام توابین و نه قیام مختار با اجازه ی امام زین العابدین علیه السلام صورت نگرفت. و هم مختار و هم توابین به راه دیگری رفتند و بهانه ی دیگری جستند. یکی حکم از محمد حنفیه گرفت و دیگری مامور رای خود گشت.آن دو بی اذن امام دست به قیام زدند. حال اگر کسی باید حکم به قیام و انتقام می‌داد، از امام سجاد علیه السلام شایسته تر کسی نبود.که اولاً: امام زمان بود ثانیاً: وارث خون پدر بود.
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ
ای کسانی که ایمان آوردهاید! بر خدا و رسولش مقدّم نشوید(و از آن ها پیشی مگیرید)، و تقوای الهی پیشه کنید که خداوند شنوا و داناست!
حجرات(۱)
---------------------------------------------
مطالب مرتبط:
تحلیل مختارنامه(۱)
تحلیل مختارنامه(۲)
تحلیل مختارنامه(۳)
تحلیل مختارنامه(۴)
تحلیل مختارنامه(۵)
حذف تصاویرچهره حضرت ابوالفضل ازمختارنامه
نقدی بر مناظره عبیدالله زیاد و مسلم بن عقیل در سریال مختارنامه
بیان امام محمد باقر علیه السلام در مورد مختار
قیام مختار ثقفی
هزینه ساخت سریال"مختارنامه"اعلام شد
مختار ثقفی روز عاشورا کجا بود؟
پاسخ به شایعات مختارنامه
چه کسانی به دست"مختار"کشته شدند؟
قیام مختار
فطرت
