برخی اتفاقات میشوند ملاک مسلمانی. میشوند یک دوراهی، که از زمان خودشان تا قرنها بعد انتخاب کنند به کدام مسیر میخواهند بروند. نه چیزی کمتر و نه چیزی بیشتر. فقط یک دوراهی، همین.
این اتفاقات در برههای کوتاه اما سرنوشتساز رقم میخورند که تکلیف آدم را تا همیشه روشن میکنند.
تا آخر دنیا هم که بروی، ملاک همان است و چیزی عوض نمیشود. تا آخرین روزهایش، تا قیامِ قیامت، تا سختترین روزهایی که قرآن میگوید:
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا
هنگامی که زمین به شدت به لرزه درآید
حضرت زهرا سلام الله علیها فریاد کشید، جانش را فدا کرد تا ملاکِ مسلمانی و ملاکِ اسلام علوی دست ما بیاید. تا بدانیم که ماجرای علی بن ابیطالب از ماجرای دیگران جداست. تا ما بفهمیم اسلام یعنی علی (علیه السلام) و غیر از علی، اسلام معنا پیدا نمیکند؛ چه در اسم و چه در معنا و مفهوم.
حضرت زهرا جانش را فدا کرد تا بدانیم ملاک مسلمانی با مصلحت قابل معاوضه نیست. دین، قرآن، قیامت، اعتقاد، نماز و ... در مسیر درستش همان است که علی گفت و آنقدر این مهم بود که آن بانو نگذاشت در آن برهه، حرفها عوض شوند و ملاکها تغییر کنند و امروز کسی که بخواهد بداند، خواهد دانست و آنکه نخواهد...
در برابر آنانکه میخواستند علی بن ابیطالب علیه السلام را به زور به بیعتگاه ببرند ایستاد، جانش را فدا کرد تا ما امروز بدانیم و بشنویم که: ایها الناس! آن بیعت سوری (که هیچگاه اسمش بیعت نبود) که با شمشیر گرفته شد از سر زور و قلدری بود؛ نه از اختیار.
بدانید که دین علی و حرف علی و مرام علی با آنان تفاوت داشت و تفاوت میکرد و اصلا حرف دیگری بود و چیز دیگری.
فاطمیه را از آن رو پاس میداریم که به فرزندان‌مان بگوییم تا بدانند، در عین اتحاد سیاسی با مذاهب دیگر، مذهب ما و آیین ما، علوی است. آیین ما همان است که علی و اولاد علی گفتند. از اعتقادات گرفته تا احکام و اخلاق و مرام و منش...
تحریریه سایت فطرت
