صفر
شماره صفحه: 1
چهارمین پیشوای شیعیان در پنجم شعبان، سال ۳۸ هجری در مدینه دیده به جهان گشود.(۱) نام آن بزرگوار، «علی»، کنیه اش «ابوالحسن»(۲) و مشهورترین لقب هایش «زین العابدین»، «سیدالساجدین» و «سجاد» است.(۳)مادر گرامی اش بنابر نقل مشهور، «

ولادت و القاب امام على بن موسى الرضا علیه السلام در یازده ذیقعده ۱۴۸ ق در شهر مدینه به دنیا آمد. پدر بزگوار آن حضرت، امام موسى کاظم علیه السلام نام مبارک او را «علی» گذاشت.کینه آن حضرت «ابوالحسن» و مشهورترین لقبش «رضا» است. دیگر القاب آن امام همام عبارت

اربعین حسینی، روز گسترش عشق و ارادت به ساحت حسین (ع) جابر به کربلا آمده است؛ مردی که هر چند امروز نابیناست، روزگاری سیمای زیبای پیامبر، شکوه و هیبت علی (ع)، صورت دلارای حسن، آرامش و نفوذ نگاه حسین، درخشش چهره زینالعابدین و حتی پنجمین امام را دیده است؛ مردی که در روزگار جوانی، خاطرات

در این روز یا در روز ۲۸ صفر(۱) پیامبر صلی الله علیه و اله دوات و کتف (که در آن روزگار کاربرد کاغذ امروزی داشت) طلبیدند تا بنویسند و برای امت بیان کنند که خلافت بلافصل بعد از ایشان برای امیرالمومنین علیه السلام است، ولی عمر، خلیفهی دوم با کلامی که احدی به رسول خدا صلی الله علیه وآله ن

ماه صفر در حزن و اندوه اهل بیت علیهم السلام شیعیان و محبان اهل بیت(ع)، ماه صفر را همانند ماه محرم از ایام سوگواری و عزاداری می دانند. زیرا در آغاز این ماه، سپاهیان یزید بن معاویه، خانواده بی پناه امام حسین(ع) و بازماندگان دشت کربلا را به حالت اسیری وارد سرزمین شام نموده و آنان را در فشار

۲۰ صفر سال ۳ هجری: فاجعه بیر معونه عامر بن مالک، معروف به مُلاعب الأسِنَّه که از بزرگان بنیعامر بود، به نزد رسول خدا)ص(در مدینه رفت و دو اسب و لوازم جانبی آنها را به آن حضرت هدیه کرد. ولی پیامبر)ص(فرمود: من هدیه مشرک را نمیپذیرم. آن حضرت وی را به دین اسلام دعوت کر

تحلیل مبنای تاریخی اربعین گرامیداشت اربعین سالار شهیدان حضرت حسین بن علی (ع) در میان شیعیان آن حضرت از اهمیت و ارزش ویژهای برخوردار است. از دیدگاه بسیاری از صاحبنظران و مورخان شیعه و اهل سنت، مبنای تاریخی چنین بزرگداشتی، ورود اهل بیتبه کربلا در اولین اربعین حسینی (سال

شهادت یا رحلت حضرت رسول صلی الله علیه و آله!؟ إستشهاد الرسول أو قتله بالسم؟! وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَی أَعْقَابِکُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَیَ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللّهَ شَیْیًا وَسَیَجْزِی اللّهُ