هدیه و عیادت از اخلاق انبیاست
آنچه به صله رحم ارزش می‌بخشد، خدایی بودن آن و اخلاص است. اگر به صله رحم، عیادت بیمار، یا هدیه و سوغات، جنبه الهی بدهیم، هم پاداش بیشتری می‌بریم، هم به ترویج این گونه سنتهای اسلامی در اخلاق معاشرت کمک کرده ایم.
چه خوب است که دیدارها، همراه با تحفه و هدیه ای باشد تا لذت بخش ترین و مودت آمیزتر گردد. اصل هدیه جلب محبت و مودت می‌کند، اگر در دیدارهای پس از مسافرت و زیارت باشد، چه بهتر وبیشتر. از حضرت علی (علیه السلام) است: هدیه، دوستی می‌آورد. این کار هم بازگشت از سفره ها را شیرین می‌سازد، هم یادها ا زنده نگه می‌دارد و خاطره انگیز می‌شود.
لازم نیست سفر حتما طولانی یا به جاهای دور باشد، تا هدیه بطلبد وضرورت هم ندارد که سوغات گرانبها و دارای ارزش مادی باشد. هدیه دادن یکی از عواملی است که در پیوند خویشاوندی فوق العاده موثر است، خواه نیاز داشته باشد و یا نداشته باشد.این عمل افزون براینکه مستحب ومورد تاکید است اگر با اخلاص انجام گیرد نوعی عبادت محسوب می‌شود و از سوی دیگر تاثیر بسزایی در برقراری الفت وبه هم پیوستگی افراد جامعه دارد.
از نمونه‌های بارز اخلاق معاشرت وصله رحم، رفتن به عیادت بیماران است. چه در شهری هستیم چه با سفر به شهری دیگر، چه بیمارانی که از خویشاوندان وفامیل اند، چه آنان که دوست آشنایند، وچه حتی عیادت بیماران غریب وبی دوست وآشنا. به قول سعدی"قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید".
از بهترین کارها که پاداش صله رحم را چندین برابر می‌کند و موجب رضای خالق و مخلوق است، عیادت بیمار است. یکی ازمصادیق صله ارحام و رسیدگی به خویشاوندان، عیادت و بیمارپرسی است. که قطعا تحکیم روابط خانوادگی و پیوند روزافزون بستگان را در پی دارد. امیرالمومنین فرمود: بهترین نیکیها عیادت و بیمارپرسی است ورسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به ما دستور می‌داد که از بیماران عیادت کنیم. امام باقر(علیه السلام) فرمود: حضرت موسی (علیه السلام) در مناجات خود به درگاه خداوند متعال عرض کرد: خدایا! عیادت کننده بیمار چه پاداشی دارد؟ حضرت حق فرمود: فرشته ای تا روز رستاخیز درقبر، از او عیادت می‌کند و در موقع عیادت از بیماران بخواهید شما را دعا کنند زیرا دعای آنان با فرشتگان برابر است.
طبیعی است که هرچه شخص بیمار با عیادت کننده رابطه نزدیکتری داشته باشد وظیفه او سنگین تر وپاداش وی بیشتر خواهد بود. بلکه گاهی ترک عیادت فامیل موجب قطع رابطه یا کدورت وگله مندی می‌شود و در این صورت چه بسا عیادت واجب باشد. این عمل در اسلام آداب خاصی دارد. رفت وآمد به خانه بیماران وعیادتشان وتفقد ازحالشان، ازاخلاق انبیاست و سبب تحکیم رابطه ها و تقویت دوستیها و الفت خانواده هاست. پیامبراسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نیز به عیادت بیماران می‌رفت.حتی یک بار از یک یهودی نیز عیادت فرمود که همسایه او بود.
آنچه به صله رحم ارزش می‌بخشد، خدایی بودن آن و اخلاص است. دانستیم که اگر به صله رحم، عیادت بیمار، یا هدیه و سوغات، جنبه الهی بدهیم و آن را به حساب خدا بگذاریم، هم پاداش بیشتری می‌بریم، هم به ترویج این گونه سنتهای اسلامی دراخلاق معاشرت، کمک کرده ایم.
با این حساب، نباید در دادن هدیه و بردن سوغات یا رفتن به عیادت بیمار، حساب عوض و جایگزین آن را کرد. گلایه از اینکه چرا ما که به عیادتش رفتیم، اوبه عیادت ما نیامد، کم ظرفیتی است، یا اگر کسی هنگام بیماری تان از شما عیادت نکرد،شما مقابله به مثل نکنید وکریم وبزرگوار باشید. اخلاص وبزرگ منشی و وسعت نظراز همین جاها شناخته می‌شود. به علاوه عیادت از بیمارانسان را یاد قیامت می‌اندازد و او را متوجه نعمت تندرستی می‌سازد.
مذهب نیوز
