نماز درخواست حاجت از امام زمان علیه السلام در شب‌های جمعه
مرحوم سیّد بن طاووس در مهج الدّعوات از کتاب کُنوز النَّجاح ابوعلی فضل طبرسی، نماز درخواست حاجت از امام زمان علیه السلام را نقل می‌کند که چکیده آن در متن زیر مشاهده می‌شود:
ابوعبدالله حسین بن محمّد بَزُوفَری گفت: از ناحیه مقدّسه علیه السلام نوشته ای خارج شد که مضمون آن، چنین است:
اگر کسی حاجتی درخواستی از خداوند متعال داشت، این نماز و دعا را بخواند. کسی که این دعا و نماز را بخواند، حاجتش برآورده می‌شود، هر حاجتی که باشد، مگر آن که قطع صله رحمی را تقاضا کرده باشد. هیچ زن و مرد مؤمنی نیست که این نماز و دعا را با اخلاص بخواند، مگر آن که درهای آسمان به منظور اجابت حاجتش گشوده می‌شود، و دعای او در همان شب، و در هر زمان که باشد، مستجاب خواهد شد. این، از فضل خداوند بر ما و بر مردم می‌باشد.
دستور این نماز و دعا چنین است:
شب جمعه، بعد از نیمه شب، غسل کند و به جایگاهی که نماز می‌خواند برود و ۲ رکعت نماز بخواند، به این صورت:
در هر دو رکعت، یک بار سوره حمد و یک بار سوره توحید را بخواند، و وقتی در خواندن سوره حمد، به آیه «إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ» رسید، این آیه را ۱۰۰ بار تکرار کند.
در هر دو رکعت، ذکر رکوع و سجده را ۷ بار تکرار نماید.
بعد از نماز، این دعا را بخواند:
«اللَّهُمَّ إِنْ أَطَعْتُکَ فَالْمَحْمَدَةُ لَکَ، وَ إِنْ عَصَیْتُکَ فَالْحُجَّةُ لَکَ، مِنْکَ الرَّوْحُ وَ مِنْکَ الْفَرَجُ، سُبْحَانَ مَنْ أَنْعَمَ وَ شَکَرَ، سُبْحَانَ مَنْ قَدَرَ وَ غَفَرَ،
اللَّهُمَّ إِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ فَإِنِّی قَدْ أَطَعْتُکَ فِی أَحَبِّ الْأَشْیَاءِ إِلَیْکَ وَ هُوَ الْإِیمَانُ بِکَ، لَمْ أَتَّخِذْ لَکَ وَلَداً، وَ لَمْ أَدْعُ لَکَ شَرِیکاً، مَنّاً مِنْکَ بِهِ عَلَیَّ، لَا مَنّاً مِنِّی بِهِ عَلَیْکَ، وَ قَدْ عَصَیْتُکَ یَا إِلَهِی عَلَی غَیْرِ وَجْهِ الْمُکَابَرَةِ، وَ لَا الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِیَّتِکَ، وَ لَا الْجُحُودِ لِرُبُوبِیَّتِکَ، وَ لَکِنْ أَطَعْتُ هَوَایَ، وَ أَزَلَّنِی الشَّیْطَانُ، فَلَکَ الْحُجَّةُ عَلَیَّ وَ الْبَیَانُ، فَإِنْ تُعَذِّبْنِی فَبِذُنُوبِی غَیْرَ ظَالِمٍ، وَ إِنْ تَغْفِرْ لِی وَ تَرْحَمْنِی فَإِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ»
پس ذکر«یَا کَرِیمُ یَا کَرِیمُ» را به اندازه ای تکرار کند که نفسش قطع شود.
سپس بگوید:
«یَا آمِناً مِنْ کُلِّ شَیْءٍ، وَ کُلُّ شَیْءٍ مِنْکَ خَایِفٌ حَذِرٌ، أَسْأَلُکَ بِأَمْنِکَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ وَ خَوْفِ کُلِّ شَیْءٍ مِنْکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُعْطِیَنِی أَمَاناً لِنَفْسِی وَ أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ سَایِرِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ حَتَّی لَا أَخَافَ أَحَداً وَ لَا أَحْذَرَ مِنْ شَیْءٍ أَبَداً، إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَ حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، یَا کَافِیَ إِبْرَاهِیمَ نُمْرُودَ، یَا کَافِیَ مُوسَی فِرْعَوْنَ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَکْفِیَنِی شَرَّ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ»
پس به جای فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ، نام کسی را ببرد که از شرّ او می‌ترسد. در نتیجه خداوند، اگر بخواهد، وی را از شرّ کسی که می‌ترسد، نگاه می‌دارد.
سپس به سجده برود و حاجتش را درخواست کند و به خداوند متعال، تضرّع و زاری نماید.[۱]
[۱] - مهج الدعوات، ص۲۹۴-۲۹۶
