پاسخ:
۱- فرض کنید که بلند کردن علامت از زمان صفویه و از مسیحیت گرفته شده باشد(که چنین نیست) چه اشکالی دارد؟ آیا این کارحرام است، بدعت در دین است این همه مردم کت و شلوار و کراوات می‌پوشند مشکلی دارد.الگوی پوشیدن کت و شلوار را از کجا گرفته اید. آیا از مسیحیت نگرفته اید؟وآیا می‌توان گفت که ایرانیان مظاهرپوشاندن بدنشان را از زمان قاجاریه با ورود کت و شلوار به ایران،از اروپاییها گرفته اند؟، چرا لباس پیامبروکفش پیامبر را نمی‌پوشید؟چراکفش ورزشی ساخت مسیحیان را می‌پوشید آیا باید گفت چون شما در ادای فریضه نمازتان که یک حکم دینی است از البسه خارجی استفاده می‌کنید ؛ بدعت در دین گذاشته اید و کار حرام انجام داده اید ومظاهر نمازخواندنتان رااز مسیحیت گرفته اید.
اگر ما در این کار تبلیغ مسیحیت را می‌کنیم سخن شما درست، اما اگر علامت پس از ورود به فرهنگ ما به عنوان یک نماد عزاداری پذیرفته و نهادینه شده است دیگر نمی‌تواند تبلیغ مسیحیت یا مانند آن باشد همان طور که کت و شلوار چنین خاصیتی را ندارد.
۲- دستورات دینی دو نوع است
-دستورات توقیفی:
دستوراتیکه همه حدودآنها ازطرف شارع مقدس معیین شده است. مثل: نماز،روزه،حج وغیره این اعمال همه جزییاتش در دین مطرح شده و اگر به عمد جزیی از این احکام را کم ویا زیاد کنید.آن عمل باطل است و در صورت تبدیل اجزای این اعمال سبب بدعت دردین شده اید.
-دستورات غیرتوقیفی:
احکام و دستوراتیکه اصل آن از جانب خدای متعال صادر شده اما نحوه ی عمل به آن (درمحدوده دین وعقل)به خود انسان واگذار شده است.مثل: «وبالوالدین احسانا».{به پدرومادرخود نیکی کنید}.[آیه۸۳ سوره البقرة]دراین حکم ازاحکام الهی وجوب عمل به آن ازجانب خدای متعال بیان شده اما اینکه چطور و چگونه به پدر ومادرخوداحسان کنیم بستگی به شرایط وامکانات شخص،زمان،مکان و فرهنگ و رسوم جامعه دارد.اگر شما با تلفن که تکنولوزی آن ازحدود۱۰۰سال پیش واز اروپاییهاگرفته شده،با والدین خود تماس بگیرید وجویای حال آنها شوید و یا آنها را با اتومبیل به پارک ویاگردش ببرید.آیا می‌توان گفت که در زمان پیامبر صلی الله و علیه وآله فقط به صورت حضوری ازاحوال والدین اطلاع پیدا می‌کردند اما شما با استفاده از اتومبیل و تلفن همراه مظاهر «وبالوالدین احسانا» را از اروپاییها گرفته ایدو یا بدعت در دین گذاشته اید و کار حرام انجام داده اید؟مسلما خیر الا اینکه فرض(حکم الهی) نیکی به والدین است اما این عمل با گذشت زمان و بسته به نیاز و طبق فرهنگ روز جامعه متفاوت است وتا انجا که شما ازدایره ی دین خارج نشوید می‌توانید دراین راه (برحسب نیاز روزجامعه)از فرهنگ ملل دیگر نیز الگوبرداری کنید.
بعد از این مقدمه باید گفت در مورد عزاداری در خصوص پیامبر و اهل بیت او علیهم السلام نیز دو دسته عناوین داریم:
-یک دسته عناوینی مثل برپایی مجالس سوگواری، بکاء،تباکی،جزع ونوحه سرایی؛ که در مورد آنها روایاتی از ائمه هدی علیه السلام وجود دارد که فقیه با توجه به این روایات حکم به انجام واستحباب آن عمل میدهد
-دسته دوم عناوینی مثل زنجیر زنی،استفاده از علامت،طبل وسنج وغیره که روایتی بطور خاص جهت استفاده از این لوازم دردست نیست امااستفاده از این لوازم در حوضه دین و در راستای تعظیم شعایر الهی، طبق فتوی فقها ومراجع دین مجاز می‌باشدچرا که هدف از برپایی اینگونه مجالس؛ مصداق آیه۲۳سوره مبارکه شوری«..قل لا اسیلکم علیه اجرا الاالمودةفی القربی..»درجهت تکریم خاندان رسول خداصلی الله و علیه وآله وسلم می‌باشدوهمچنین برپایی این مجالس با نمودهای بیرونی همچون براه انداختن دسته جات عزادری واستفاده اززنجیر و علامت جهت زنده نگه داشتن تکریم اهل بیت علیهم السلام دراذهان و تذکربه ظلم و ستمی که از طرف حاکمان وقت به آنها رواشدمی باشد که این خود مصداق آیه شریفه ۱۵۷ سوره اعراف «.. فَالَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ فَأُولَیِکَ هُمُ الْمُفْلِحُون» می‌باشد. لذا در این موارد باید گفت بر فرض که؛ مصادیق عزاداری مثل بلند کردن علامت و زنجیرزنی مستحب نباشداما عنوانها (تکریم و بزرگداشت ، تعظیم شعایر الهی و...) مستحب است
لذا اگر بگوییم عزاداری رجحان دارد به همه مصادیق مشروع آن(بر سر و سینه زدن، زنجیر زدن و.....) مادامی که به حرام نیافتد این مسئله هیچ اشکالی ندارد.
۳ -علم یا علامت یعنی نشانه، معمولا در جنگ ها طرفین جنگ رایت یا علامتی داشتند که نشانه هر طرف جنگ بود و در دست فرد دلیر و جنگاور قرار می‌گرفت و اگر آن علامت به زمین می‌خورد و کسی را یارای بلند کردن آن نبود نشانه پیروزی طرف مقابل و شکست این طرف بود در کربلا هم علم دار و سپه سالاری بود که رایت امام حسین در دست او بود و هم او سقای تشنگان کربلا هم بود.امروزه هم عده ای به یاد سقای دشت کربلا کوزه ای آب می‌گیرند و به دسته‌های عزادار و مردم آب می‌دهند و یا جوانانی به یاد علم دار کربلا علامتی را که نشانه آن دسته عزاداری هم هست را دست به دست می‌کنند و مشق علم داری می‌نویسند.
/
تحریریه سایت فطرت
