۱- پیامبر (ص) حاضر نبود نام فرزندان حضرت علی (ع) غیر از نام فرزندان هارون باشد؛ لذا آن ها را حسن و حسین و محسن نامید.
(مستدرک حاکم ۳/۱۶۵ و۱۶۸)
و فرمود: « آن ها را هم نام فرزندان هارون نام گذاری کردم ؛ چون اسامی آن ها شبر و شبیر و مشبر بوده است ». پیامبر (ص) با این عمل، بر شباهت بین حضرت علی (ع) و حضرت هارون (ع) تاکید کرد.

۲- پیامبر (ص) بارها علی را به برادری خویش، انتخاب نمودند ؛ در ذیل به مواردی اشاره می گردد:

۲-۱- پیامبر (ص) دو بار پیمان برادری بین اصحابش ایجاد فرمود ؛ دفعه ی اول ابوبکر با عمر و عثمان با عبدالرحمان بن عوف، برادر شدند و بار دوم ابوبکر با خارجة بن زید و عمر با عتبان بن مالک. اما در هر دو بار علی (ع) برادر رسول خدا (ص) شد. پیامبر (ص) به علی (ع) فرمود:« انت اخی فی الدنیا و الاخرة » تو برادر منی در دنیا و آخرت.
(مستدرک حاکم ۳/ ۱۴، حاکم با دو طریق صحیح طبق شرایط بخاری و مسلم از ابن عمر نقل کرده است)

۲-۲- روزی پیامبر(ص) با علی سخن می گفت ؛ به او فرمود: « انت اخی وصاحبی»تو برادر ورفیق منی.
(استیعاب ابن عبد اکبر)

۲-۳- بار دیگر به وی فرمود: « تو برادر، همراه و رفیق من در بهشت هستی ». 
(کنزالعمال / ۴۰۲، ح ۶۱۰۵)

۲-۴- روز دیگر در جریانی که بین او و برادرش، جعفر و زید بن حارثه بود ؛ وی را مخاطب ساخته، فرمود: « اما تو ای علی، برادر و پدر فرزندان من هستی. از من هستی و رجوع تو به سوی من است » 
(مستدرک حاکم ۳/ ۲۱۷ با سند صحیح طبق شرط مسلم)

۲-۵- روزی به او مطلبی سپرد و وصیتی فرمود و گفت: « تو برادر و وزیر منی ؛ به وعده هایم وفا می کنی و ذمه ام را بری می نمایی ». 
(کبیر طبرانی ؛ کنزالعمال ؛ منتخب الکنز)

۲-۶- آن دم که هنگام وفات پیامبر (ص) رسید، فرمود برادرم را فراخوانید ؛ علی (ع) را خواستند ؛ به او فرمود: به من نزدیک شو. به وی نزدیک شد و آن حضرت را به سینه ی خود تکیه داد ؛ هم چنان با وی سخن می گفت تا این که روح پاکش از بدنش خارج گردید و مقداری از آب دهان آن حضرت بر بدن او ریخت 
(طبقات ابن سعد / ۵۱ ؛ کنزالعمال ۴/ ۵۵)
و فرمود: بر در بهشت نوشته شده: « لااله الاالله، محمد رسول الله، علی اخو رسول الله ». 
(اوسط طبرانی ؛ المتفق خطیب ؛ کنزالعمال)

۳- به دستور پیامبر (ص) در خانه هایی که به مسجد باز می شد، مسدود گردید.

۳-۱- پیامبر (ص) به بستن در خانه های صحابه که به مسجد باز می شد، امر نمود تا آن را از جنابت منزه دارد ؛ اما در خانه ی علی (ع) را هم چنان باز گذاشت و از جانب خداوند، با حالت جنابت در مسجد بودن را بر او مباح نمود ؛ چنان که برای هارون مباح بود. ابن عباس می گوید: رسول خدا (ص) در خانه هایی که به مسجد باز می شد، غیر از در خانه ی علی (ع) را مسدود ساخت ؛ علی (ع) هم چنان وارد مسجد می شد و راه عبورش از آن جا بود و غیر از آن راهی نداشت. (این حدیث طولانی است که خصوصیت و امتیاز برای علی (ع) در آن است)

۳-۲- عمربن خطاب، طبق حدیث صحیح موافق شرط بخاری ومسلم در قبول این حدیث می گوید: به علی بن ابیطالب سه چیز داده شده که اگر من یکی از آن ها را داشتم برایم از شتران سرخ مو (بهترین ثروت عرب)بهتربود.اول این که همسرش،فاطمه(ع)دخترپیامبر(ص)بود.دوم این که مسکن اومسجد با رسول خدا(ص) بودکه هر چه برای پیامبر(ص)حلال بود ؛برای او نیز حلال بود. سوم پرچم روزخیبربه دست او بود. 
(مستدرک ۳/ ۱۲۵)

۳-۳- روزی سعد بن مالک، بعضی از خصایص علی (ع) را نقل می کرد و می گفت: پیامبر (ص) عمویش عباس و دیگران را از مسجد خارج ساخت. عباس به آن حضرت عرض کرد: مارا خارج می کنی و علی را به جای می گذاری؟ حضرت پاسخ داد: من شمارا خارج نساختم و اورا اسکان نبخشیدم ؛ بلکه خداوند شما را اخراج و اورا اسکان بخشید. 
(مستدرک ۳/ ۱۱۷)

۳-۴- سعد بن ابی وقاص، براء بن عازب، ابن عباس، ابن عمر و حذیفه بن اسید غفاری نقل کرده اند که پیامبر (ص) به مسجد آمد و فرمود: خداوند به پیامبرش موسی وحی فرمود: برایم مسجدی پاک بنا کن که جز تو و هارون کسی در آن سکونت نگزیند. خداوند به من هم وحی فرموده که مسجدی پاک وطاهر بنا کنم که جز من و برادرم علی، کسی در آن ساکن نشود. 
(مناقب ابن مغازلی شافعی، ینابیع الموده / باب ۱۷)

۳-۵- در دعایی که از پیامبر (ص) رسیده، چنین آمده است: بار خدایا موسی (ع) برادرم، از تو درخواست نموده گفت:« پروردگارا شرح صدر به من عنایت کن؛ کارم را آسان نما ؛ عقده وگره از کارم بگشا ؛ تا مردم سخنم را بفهمند و برایم از خاندانم وزیری قرار ده ؛ هارون برادرم را، به وسیله او پشتم را محکم کن و اورا در امرم شریک گردان. » و تو به او وحی نمودی که به زودی به وسیله ی برادرت بازویت را محکم می سازم و مقام و موقعیت بلندی را به تو عطا می کنم. بار پروردگارا! من بنده و رسولت محمدم ؛ به من شرح صدر بده ؛ کارم را آسان نما ؛ وزیری از خاندانم برایم قرار بده، علی برادرم را. 
(تفسیر کبیر ابو اسحاق ثعلبی ذیل آیه ی ۵۵ سوره ی مایده از ابوذر نقل شده است و نیز متتبع بلخی از مسند احمد حنبل نقل کرده است.)

همین مقدار برای توصیف « شباهت علی (ع) به هارون (ع) در مقام و منزلت » کافی است.

 

/



سایت فطرت