۱- پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حاضر نبود نام فرزندان حضرت علی (علیه السلام) غیر از نام فرزندان هارون باشد؛ لذا آن ها را حسن و حسین و محسن نامید.
(مستدرک حاکم ۳/۱۶۵ و۱۶۸)
و فرمود: « آن ها را هم نام فرزندان هارون نام گذاری کردم ؛ چون اسامی آن ها شبر و شبیر و مشبر بوده است ». پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با این عمل، بر شباهت بین حضرت علی (علیه السلام) و حضرت هارون (علیه السلام) تاکید کرد.
۲- پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بارها علی را به برادری خویش، انتخاب نمودند ؛ در ذیل به مواردی اشاره میگردد:
۲-۱- پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دو بار پیمان برادری بین اصحابش ایجاد فرمود ؛ دفعه ی اول ابوبکر با عمر و عثمان با عبدالرحمان بن عوف، برادر شدند و بار دوم ابوبکر با خارجة بن زید و عمر با عتبان بن مالک. اما در هر دو بار علی (علیه السلام) برادر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به علی (علیه السلام) فرمود:« انت اخی فی الدنیا و الاخرة » تو برادر منی در دنیا و آخرت.
(مستدرک حاکم ۳/ ۱۴، حاکم با دو طریق صحیح طبق شرایط بخاری و مسلم از ابن عمر نقل کرده است)
۲-۲- روزی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با علی سخن میگفت ؛ به او فرمود: « انت اخی وصاحبی»تو برادر ورفیق منی.
(استیعاب ابن عبد اکبر)
۲-۳- بار دیگر به وی فرمود: « تو برادر، همراه و رفیق من در بهشت هستی ».
(کنزالعمال / ۴۰۲، ح ۶۱۰۵)
۲-۴- روز دیگر در جریانی که بین او و برادرش، جعفر و زید بن حارثه بود ؛ وی را مخاطب ساخته، فرمود: « اما تو ای علی، برادر و پدر فرزندان من هستی. از من هستی و رجوع تو به سوی من است »
(مستدرک حاکم ۳/ ۲۱۷ با سند صحیح طبق شرط مسلم)
۲-۵- روزی به او مطلبی سپرد و وصیتی فرمود و گفت: « تو برادر و وزیر منی ؛ به وعدههایم وفا میکنی و ذمه ام را بری مینمایی ».
(کبیر طبرانی ؛ کنزالعمال ؛ منتخب الکنز)
۲-۶- آن دم که هنگام وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رسید، فرمود برادرم را فراخوانید ؛ علی (علیه السلام) را خواستند ؛ به او فرمود: به من نزدیک شو. به وی نزدیک شد و آن حضرت را به سینه ی خود تکیه داد ؛ هم چنان با وی سخن میگفت تا این که روح پاکش از بدنش خارج گردید و مقداری از آب دهان آن حضرت بر بدن او ریخت
(طبقات ابن سعد / ۵۱ ؛ کنزالعمال ۴/ ۵۵)
و فرمود: بر در بهشت نوشته شده: « لااله الاالله، محمد رسول الله، علی اخو رسول الله ».
(اوسط طبرانی ؛ المتفق خطیب ؛ کنزالعمال)
۳- به دستور پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در خانههایی که به مسجد باز میشد، مسدود گردید.
۳-۱- پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به بستن در خانههای صحابه که به مسجد باز میشد، امر نمود تا آن را از جنابت منزه دارد ؛ اما در خانه ی علی (علیه السلام) را هم چنان باز گذاشت و از جانب خداوند، با حالت جنابت در مسجد بودن را بر او مباح نمود ؛ چنان که برای هارون مباح بود. ابن عباس میگوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در خانههایی که به مسجد باز میشد، غیر از در خانه ی علی (علیه السلام) را مسدود ساخت ؛ علی (علیه السلام) هم چنان وارد مسجد میشد و راه عبورش از آن جا بود و غیر از آن راهی نداشت. (این حدیث طولانی است که خصوصیت و امتیاز برای علی (علیه السلام) در آن است)
۳-۲- عمربن خطاب، طبق حدیث صحیح موافق شرط بخاری ومسلم در قبول این حدیث میگوید: به علی بن ابیطالب سه چیز داده شده که اگر من یکی از آن ها را داشتم برایم از شتران سرخ مو (بهترین ثروت عرب)بهتربود.اول این که همسرش،فاطمه(علیه السلام)دخترپیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)بود.دوم این که مسکن اومسجد با رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) بودکه هر چه برای پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)حلال بود ؛برای او نیز حلال بود. سوم پرچم روزخیبربه دست او بود.
(مستدرک ۳/ ۱۲۵)
۳-۳- روزی سعد بن مالک، بعضی از خصایص علی (علیه السلام) را نقل میکرد و میگفت: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) عمویش عباس و دیگران را از مسجد خارج ساخت. عباس به آن حضرت عرض کرد: مارا خارج میکنی و علی را به جای میگذاری؟ حضرت پاسخ داد: من شمارا خارج نساختم و اورا اسکان نبخشیدم ؛ بلکه خداوند شما را اخراج و اورا اسکان بخشید.
(مستدرک ۳/ ۱۱۷)
۳-۴- سعد بن ابی وقاص، براء بن عازب، ابن عباس، ابن عمر و حذیفه بن اسید غفاری نقل کرده اند که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به مسجد آمد و فرمود: خداوند به پیامبرش موسی وحی فرمود: برایم مسجدی پاک بنا کن که جز تو و هارون کسی در آن سکونت نگزیند. خداوند به من هم وحی فرموده که مسجدی پاک وطاهر بنا کنم که جز من و برادرم علی، کسی در آن ساکن نشود.
(مناقب ابن مغازلی شافعی، ینابیع الموده / باب ۱۷)
۳-۵- در دعایی که از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رسیده، چنین آمده است: بار خدایا موسی (علیه السلام) برادرم، از تو درخواست نموده گفت:« پروردگارا شرح صدر به من عنایت کن؛ کارم را آسان نما ؛ عقده وگره از کارم بگشا ؛ تا مردم سخنم را بفهمند و برایم از خاندانم وزیری قرار ده ؛ هارون برادرم را، به وسیله او پشتم را محکم کن و اورا در امرم شریک گردان. » و تو به او وحی نمودی که به زودی به وسیله ی برادرت بازویت را محکم میسازم و مقام و موقعیت بلندی را به تو عطا میکنم. بار پروردگارا! من بنده و رسولت محمدم ؛ به من شرح صدر بده ؛ کارم را آسان نما ؛ وزیری از خاندانم برایم قرار بده، علی برادرم را.
(تفسیر کبیر ابو اسحاق ثعلبی ذیل آیه ی ۵۵ سوره ی مایده از ابوذر نقل شده است و نیز متتبع بلخی از مسند احمد حنبل نقل کرده است.)
همین مقدار برای توصیف « شباهت علی (علیه السلام) به هارون (علیه السلام) در مقام و منزلت » کافی است.
/
سایت فطرت