روایاتی از پیامبر در مورد آزارهایی که اهل بیت پس از ایشان خواهند دید(از منابع اهل سنت)
ابن عباس گوید: امام حسن ، امام حسین ، حضرت زهرا (سلام الله علیها) و امیر مومنان یکی پس از دیگری خدمت پیامبر رسیدند. نگاه پیامبر به هریک که می‌افتاد، می‌گریست. یاران از علت این کار سوال کردند. آن حضرت – در ضمن گفتاری طولانی – فرمودند:
سوگند خدای را که بر تمام خلق پیامبرم گرداند! من و این چهار نفر عزیزترین خلق نزد خداییم و من هیچکس را چون اینها دوست نمی‌دارم. اما علی ابن ابی طالب ، او برادر من، شقیق [نیمه] من و پس از من عهده دار امر ولایت و خلافت است. او پرچم دار من در دنیا و آخرت می‌باشد....
هنگامی که اورا دیدم به گریه افتادم، زیرا به یاد آوردم که امت من با او تزویر کرده و او را از جایگاه من که خدا به وی اختصاص داده است، کنار می‌زنند....
اما دخترم فاطمه (سلام الله علیها) سرور زنان عالم از پیشینیان و آیندگان است. او پاره تن من، روشنی دیده من و میوه قلب من است. او روح میان دو پهلوی من و حوریه ای است در سیمای انسان. هنگامی که برابر پروردگاردر محراب عبادت می‌ایستد، نور او برای فرشتگان آسمان چنان می‌درخشد که ستارگان برای اهل زمین پرتو می‌افکنند. خداوند به عبادت او مباهات کرده و می‌فرماید:
"ای ملایکه من! بنده ام فاطمه را ببینید چگونه در برابر من ایستاده و از خوف من شانه‌هایش به لرزه افتاده و با قلب خویش به عبادت من روی آورده است. گواه باشید که شیعیان اورا از آتش ایمن گردانیدم."
هنگامی که چشمانم به او افتاد، بد رفتاریها که پس از من با او خواهد شد در نظرم آمد. گویی می‌بینم ذلت و خواری در خانه اش راه یافته و مردم حرمت اورا نگاه نداشته و حقش را برده اند و از میراثش محروم نموده اند و پهلویش را شکسته و طفلی را که در شکم دارد می‌کشند و او فریاد می‌کند:
یا محمداه!!!!!
لیکن کسی او را اجابت نمی‌کند و هرچند یاری می‌طلبد، به فریادش نمی‌رسند. پس از من پیوسته غمناک و گریان خواهدبود. گاه بر قطع شدن وحی الهی از خانه خود می‌گرید و گاه از فراق من می‌نالد. چون شب فرا رسد وحشت سراپای وجودش را فرا گیرد، زیرا زمزمه قرآن در عبادت شبهایم را نمی‌شنود.
او پس از آن همه عزت و سربلندی در زمان پدر، خود را خوار و ذلیل می‌یابد. از این رو خداوند فرشتگان را برای انس او مامور می‌نماید و آنها وی را بانگ می‌دهند – آنگونه که مریم را می‌خواندند – و می‌گویند:
"ای فاطمه! خداوند تورا برگزید و پاک و پاکیزه قرارت داد و تورا از میان زنان جهان گلچین نمود و برتری بخشید.
ای فاطمه! به عبادت پروردگارت مشغول باش. سجده کن و رکوع به جای آور همراه با رکوع کنندگان."
پس آنگاه مریضی او شروع گردد و به بستر بیماری افتد. خداوند مریم دختر عمران را برای پرستاری و انس او نزد وی فرستد. پس فاطمه (سلام الله علیها) گوید:
"پروردگارا! از زندگانی به ستوه آمده ام و از مردم دنیا ملول گردیدم. مرا به پدرم ملحق ساز."
خداوند عزوجل نیز (دعایش را مستجاب نموده و) اورا به من ملحق خواهد نمود. از خاندان من او اولین کسی است که نزد من خواهد آمد. در حالیکه اندوهگین و غمناک از حق غصب شده خود است و او را به شهادت رسانده اند، بر من وارد خواهد شد. من هنگام مشاهده این حالت به درگاه خداوند عرض خواهم نمود:
"خداوندا! لعنت نما کسی را که بر فاطمه (سلام الله علیها) ستم نمود و مجازات کن کسی را که حقش را ربود و خوار و ذلیل ساز کسی را که او را خوار کرد و در دوزخ جاویدان گردان کسی را که بر پهلویش زد و فرزندش را کشت"
آنگاه فرشتگان آمین خواهند گفت.
فراید السمطین، جوینی شافعی: ۲/۳۵
سایت فطرت
