خداوند در قرآن, گرفتن اولیایی جز خدا راکفر محسوب فرموده است. چگونه شیعه عقیده دارد که پیامبر بر همه ولایت دارد؟
توضیح: در آیه ی ۱۰۲ سوره ی کهف آمده است: افحسب الذین کفروا ان یتخذوا عبادی من دونی اولیاء. یعنی آیا کفار گمان دارند که بندگان مرا از غیر من برای خود اولیا بگیرند؟
پاسخ:
۱- این آیه متوجه مردمانی است که بدون فرمان و اذن و تعیین پروردگار برای خود اولیایی می‌گیرند. در این آیه توبیخ و سرزنش متوجه مردمانی است که از پیش خود بدون فرمان و اذن پروردگار اولیایی برای خود می‌گیرند. یعنی آیا کفار گمان دارند که بندگان مرا بدون امر, اجازه و تعیین من برای خود اولیا بگیرند.
۲- قرایت دیگری از این آیه وجود دارد. ترجمه ی فوق بنا بر قرایت مشهور- انگاشتن «حسب » به صیغه ی فعل ماضی - صورت گرفته است. اما بنا بر قرایت امیر المؤمنین و برخی دیگرکه حسب را به سکون سین و ضم باء خوانده اند, معنا چنین می‌شود: آیا کفار گمان می‌کنند اگر بندگان مرا از غیر(آن که) من (قرار دهم) برای خود ولی قرار بدهند, برای نجات آن ها کافی است؟
۳- مراد در این آیه جبت و طاغوت می‌باشد. قمی در تفسیر خود از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که فرموده اند: مراد در این آیه جبت و طاغوت می‌باشد. یعنی تابعین آنان که آن ها را بدون امر و تعیین و جعل پروردگار برای خود اولیا گرفتند, خیال می‌کنند که این دو نفر آن ها را از عذاب خدایی نجات می‌دهند ؛ بلکه اینان به سبب محبت آن دو نفر کافر شدند و ما برای کفار آتش را مهیا نمودیم.
/
سایت فطرت
