سلام علیکم
فرموده بودید:
ما شیعیان که معتقد به شفاعت ۱۴ معصوم علیهم السلام به اذن خدا هستیم چرا در آیات ۴۳و ۴۴ سوره زمرشفاعت را اختصاص به خداوند میداند و مخصوصا در آیه ۴۳ این سوره شفاعت خواستن از غیر خدا را با حالت استفهامیِ همراه با سرزنش بیان میفرماید؟
پاسخ:
اتفاقاً در قرآن آیات دیگری آمده است که شفاعت را تایید کرده است مثلاً:
وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمِینَ إِلیَ جَهَنَّمَ وِرْدًا(۸۶)
لَّا یَمْلِکُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتخََّذَ عِندَ الرَّحْمَانِ عَهْدًا(۸۷)
و مجرمان را (همچون شتران تشنهکامی که به سوی آبگاه میروند) به جهنّم میرانیم... (۸۶)
آنان هرگز مالک شفاعت نیستند مگر کسی که نزد خداوند رحمان، عهد و پیمانی دارد. (۸۷)
می بینید که در این آیات سوره ی حضرت مریم سلام الله علیها شفاعت در روز قیامت به شرط آن عهد خاص(که از بحث ما خارج است) پذیرفته شده است.
و یا آیه ۴۸ سوره مدثر که میفرماید:
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ(۴۸)
از این رو شفاعت شفاعتکنندگان به حال آنها سودی نمیبخشد. (۴۸)
یعنی که در قیامت شفیعانی وجود دارند اما آن گروه خاص مورد اشاره ی آیه از شفاعت آن گروه محرومند
و یا آیه۱۰۹ سوره طه که شرایطی را برای مقبولیت شفاعت عنوان میکند
یَوْمَیذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَانُ وَ رَضیَِ لَهُ قَوْلًا(۱۰۹)
ر آن روز، شفاعت هیچ کس سودی نمیبخشد، جز کسی که خداوند رحمان به او اجازه داده، و به گفتار او راضی است. (۱۰۹)
با توجه به این آیات و آیاتی شما مطرح فرمودید میتوان به نکات زیر توجه داشت.
۱-شفاعت به اذن خداوند انجام خواهد شد.
۲- در شرایط خاص و برای افراد خاص امکان شفاعت کردن وجود دارد- به اذن خدا-
۳- شفاعت فقط نزد کسانی است که خدا آن ها را تایید کرده باشد.
۴-مشرکین مورد شفاعت قرار نمیگیرند.
۵-شفیع باید من الله (از سوی خدا) باشد.
موفق باشید
گروه پرسش و پاسخ سایت فطرت