عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَایِهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله: مَنْ مَشَی إِلَی ذِی قَرَابَةٍ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ لِیَصِلَ رَحِمَهُ أَعْطَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَجْرَ مِایَةِ شَهِیدٍ وَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ یُمْحَی عَنْهُ أَرْبَعُونَ أَلْفَ سَیِّیَةٍ وَ یُرْفَعُ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مِثْلُ ذَلِکَ وَ کَأَنَّمَا عَبَدَ اللَّهَ مِایَةَ سَنَةٍ صَابِراً مُحْتَسِباً.(امالی صدوق ص۴۳۱)
حضرت صادق علیه السلام از پدران گرامی خویش علیهم السلام از امیرالمؤمنین علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه وآله نقل می‌کند که فرمود: هرکس خودش به همراه مالش به نزد بستگانش برود تا با ایشان صله رحم کند خداوند عزّوجلّ به او پاداش صد شهید می‌دهد و به ازای هر گامی که برداشته است چهل هزار حسنه ثبت کرده و چهل هزار گناهش را محو کرده و درجه اش را چهل هزار مرتبه بالاتر می‌برد و گویا چنان است که به مدّت صد سال خداوند را با صبر و نیّت خالص عبادت کرده باشد.
فطرت
