نگاهی به فتوحات خلفا
اکنون با نگاهی اجمالی به فتوحات خلفا به خوبی روشن می‌شود که هدف آن ها از این کشورگشایی ها آیا نشر اسلام بوده یا افزودن محدوده ثروت و قدرت؟ آیا نتیجه اش انتشار اسلام بود یا جلوگیری از نشر آن؟ به این نمونه توجه کنید:
قرظة بن کعب گوید: هنگامی که عمر (بعد از فتح عراق) ما را به آن سامان می‌فرستاد (تا والی آن جا شویم) مقداری همراه ما آمد و ما را بدرقه کرد، سپس گفت: می‌دانید چرا شما را تا این جا بدرقه کردم؟
همگی گفتند: بله، می‌خواهی به ما احترام بگذاری!
عمر گفت: شما به شهرها و آبادی‌هایی می‌روید که مردمشان مشغول خواندن قرآن هستند به گونه ای که صدایشان چون صدای زنبور عسل بلند است. با نقل حدیث از پیامبر خدا صلی اللّه علیه وآله جلوی آن ها را از این کار نگیرید و ایشان را با احادیث سرگرم نکنید و من در این کار پشتیبان شما هستم(!!)
قرظه گوید: وقتی به منطقه مأموریت خود (در شهرهایی که تازه فتح شده بودند) رسیدیم، مردم به ما می‌گفتند: از پیامبر برایمان حدیث نقل کنید. ما می‌گفتیم: عمر ما را از این کار نهی کرده است(!!)۱
آیا شما فکر می‌کنید که احادیث پیامبر مردم را از قرآن خواندن باز می‌دارد یا قرآن را به آن ها می‌فهماند؟
مگر حدیث پیامبر به جز علم، چیز دیگری نیز هست؟
جلوگیری از نشر علم در مناطق فتح شده چه معنایی دارد؟
عمر اجازه نمی‌داد کسی از مردم مناطق فتح شده از قرآن سؤال کند و معنای آن را بفهمد و کسانی که از قرآن سؤال می‌کردند به مجازات شدیدی محکوم می‌شدند.۲
در این صورت مردم تازه مسلمان چه تصوری از اسلام خواهند داشت؟
آن ها از اسلام چه دیده اند؟ دینی که رهبرش از نشر تعالیم آن هراس دارد، دینی که به جز قتل و غارت و ثروت اندوزی چیز دیگری نمی‌شناسد. این آیین جدید که با زورِ شمشیر خود را بر سرزمین‌های دیگر تحمیل می‌کند آن قدر با علم و دانش مخالف است که نه اجازه می‌دهد از پیام آور آن دین، چیزی به گوش مردم برسد، نه از کتاب آسمانی آن چیزی سؤال شود و نه مردم آن سامان به کتاب‌های خود که محصول دانش بشر در طول قرن‌های متمادی بوده مراجعه کنند(!!)
نخستین کاری که در ممالک فتح شده انجام داده می‌شد آتش زدن کتابخانه‌های آن ها بوده است(!)
آیا دینی که با (اقْرَأْ) شروع شده و با «ایتونی بقلم وقرطاس»۳ تمام می‌شود این گونه دشمن علم و دانش است؟
آیا روش پیامبر خدا صلی اللّه علیه وآله در جنگ ها این گونه بود؟
آری، رفتار پیامبر آن قدر جذّاب بوده که در سال‌های پایانی زندگی شریفش قبیله ها و مردمان، گروه گروه مسلمان می‌شدند و آن قدر این کار تکرار شد که سال نُهُم هجری را «عام الوفود» نام نهادند; یعنی سال کوچ کردن قبیله ها برای مسلمان شدن.
چرا پس از پیامبر عام الوفود متوقف شد و جای آن را قتل و کشتار و خروج از دین و فتنه گرفت؟
در واقع در پی این فتوحات، فجایعی غیر قابل اغماض رخ داد، کشورگشایی‌هایی که در آن ها نه حرمت زنان، کودکان، پیران و نسل بشری رعایت می‌شد و نه منابع کشاورزی.۴
در این فتوحات، از تبلیغ اسلام و فرهنگ والای آن خبری نبود و الگوهای مناسبی از اسلام عرضه نمی‌شد.
مردم تازه مسلمان تنها از اسلام چهره خشنِ خالد بن ولید و مغیره، جهل و نادانی و فریب کاری‌های ابوبکر، نظام طبقاتی عمر و ثروت اندوزی‌های عثمان را می‌دیدند.
مردمی که از اسلام تنها معاویه را می‌شناسند و او را الگوی تمام عیار این آیین می‌پندارند، به راستی این مردم چه قدر می‌توانند به اسلام پایبند باشند؟
محیطی که معاویه به طور علنی تمام حرام‌های اسلام را انجام می‌دهد و آن گاه که به او اعتراض می‌شود، در پاسخ می‌گوید: آری، پیامبر آن ها را حرام کرده، ولی به نظر من هیچ عیبی ندارد(!!)
جالب تر این که وقتی به عمر گفتند: والی تو در شام چنین رفتار کرده; نه برآشفت و نه فرمان عزل او را صادر کرد، فقط گفت: به او بگویید از این کارها نکند(!!)۵
۲ . نمونه ای از این رفتار خشونت بار در همین کتاب بیان خواهد شد. ۳ . ر.ک صحیح بخاری: ۷ / ۹، صحیح مسلم: ۵ / ۷۶، المصنّف صنعانی: ۵ / ۴۳۸، السنن الکبری: ۳ / ۴۳۳، صحیح ابن حبان: ۱۴ / ۵۶۲... . ۴ . قرآن کریم در آیه ۲۰۳ تا ۲۰۶ سوره بقره و آیه ۲۳ سوره محمّد صلی اللّه علیه وآله این وقایع را پیش گویی کرده بود. ۵ . الموطأ مالک: ۲ / ۱۳۵ و ۱۳۶، السنن الکبری، بیهقی: ۵ / ۲۸۰، نیز رک: شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید: ۵ / ۱۳۰، السنن الکبری، نَسایی: ۱ / ۲۷۹ و ۲۷۷، اختلاف الحدیث شافعی: ۷ / ۲۳، مسند احمد: ۵ / ۳۱۹، صحیح مسلم: ۵ / ۴۳، الجامع لأحکام القرآن: ۳ / ۳۵۰. ۱ . سنن دارمی: ۱ / ۸۵، سنن ابن ماجه: ۱ / ۱۲ ح ۲۸، المستدرک علی الصحیحین: ۱ / ۱۸۳ ح ۳۴۷، جامع بیان العلم: ۳۴۷ ح ۱۶۹۰، تذکرة الحفّاظ: ۱ / ۷ رقم ۲.
منبع: سایت امامیه
شیعه نیوز
