شبهه:

در نهج البلاغه سخن از - وصایت و وصیت - و وصی بودن علی بن ابی طالب علیه‏السلام آمده است و این گونه واژه‌‏ها تنها در سخنان سید رضی است و قبل از او به کار نمی‌‏رفته و این خود دلیل آن است که نهج البلاغه به علی بن ابی طالب علیه‌‏السلام نسبت داده شده است و از سخنان او نمی‌‏باشد. - اثر التشیع فی الادب العربی ص ۵۶ و الاسام علی تالیف احمد زکی صفوت ص ۱۳۱.

پاسخ:

موضوع وصیت کردن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و وصی بودن امیر المومنین علی بن ابی طالب علیه‏السلام موضوع مشهوری است میان مردم قبل از زمان سید رضی رحمه الله و پس از آن زمان.

و در اغلب کتب تفسیر و حدیث و تاریخ و کلام و شعر از آن نام برده شده است و موضوعی نیست که بر کسی پوشیده باشد.

علامه امینی قدس سره در یازده جلد کتاب الغدیر شعراء را از زمان خود رسول اکرم صلی الله علیه و آله تا این زمان گردآوری کرده و حدیث غدیر متواتر میان شیعه و اهل سنت - و مورد قبول تمام مسلمانان - یکی از قوی‏ترین ادله وصی بودن علی علیه‏السلام است.

اگر در اسلام بر هر مسلمان لازم است، نسبت به مال و ثروت و دیون خود وصیت کند و وصی تعیین نماید - تا آنجا که در صحیح بخاری (ج ۳ ص ۲) و صحیم مسلم (ج ۴ ص ۱۰) آمده است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

((هیچ مسلمانی - اگر ثروتی داشته باشد - حق ندارد دو شب بر او بگذرد مگر آنکه وصیتش را نوشته و نزدش باشد)).

و در صحیح مسلم افزود: ابن عمر گفت: از آن زمانی که این حدیث را از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیدم شبی بر من نگذشت مگر آنکه وصیتم نزدم بود.

پس چرا وصیت را نسبت به خلافت پیامبر صلی الله علیه و آله و شریعت ماندگار اسلام و آنچه موجب تامین سعادت دنیا و آخرت مسلمانان است انکار کنیم بویژه آنکه مردم قدرت تشخیص و انتخاب آن فرد صالح و شایسته‏ی جانشینی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را که رسول خدا و آورنده دین خداست را ندارند و این خداست که حجت خود و ولی خود را معرفی میکند نه مردم. پس بناچار باید رسول الله صلی الله علیه و آله با انتخاب خدای متعال که ((علام الغیوب)) است جانشین و خلیفه پس از خود را تعیین کند و امامانی (همچون خود پیامبر اسلام) معصوم از هرگونه گناه و خط تا روز قیامت پرچمداران اسلام و مفسران قرآن و مبینان احکام الهی و شریعت آسمانی بوده باشند.

آیا معقول است گفته شود ابوبکر از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مصالح امت اسلامی آگاه‏تر بوده لذا وصیت کرد که عمر پس از او خلیفه مسلمانان باشد؟

آیا ممکن است بگوییم ((عایشه)) ام المومنین از رسول خدا صلی الله علیه و آله نسبت به مصالح مسلمانان دلسوزتر بوده لذا به عبدالله بن عمر می‏گوید:

فرزندم سلام مرا به پدرت برسان و به او بگو امت محمد را بدون سرپرست نگذارد و کسی را به جانشینی خود تعیین کند چونکه من می‏ترسم اگر آنها را به حال خود رها سازد، دچار فتنه و آشوب شوند.

((الامامه و السیاسه)) تالیف این قتیبه دینوری، ج ۱ ص ۲۲.

آیا عبدالله بن عمر مثل ترک جانشین را بهتر از رسول خدا صلی الله علیه و آله می‏داند؟

ابن سعد در (طبقات ج ۳ ص ۲۴۹) از عبدالله بن عمر نقل می‏کند که به پدرش گفت:

کسی را به جانشینی خود تعیین کن، عمر گفت: چه کسی را خلیفه خود بگردانیم؟ عبدالله گفت: تلاش کن کسی را پیدا کنی تو که خدای آنها نیستی؟ آیا این چنین نیست که اگر تو سرپرست زمینهای کشاورزی خود را فرا خوانی، آیا دوست نداری کسی را به جانشینی خود بگمارد تا زمانی که به آنجا بازگردد؟! لذا عمر تصمیم گرفت شورای شش نفری جهت انتخاب رهبر تشکیل دهد!
آیا معاویه بن ابی سفیان ترس آن را دارد که امت محمد را همچون گوسفندان بدون شبان رها کند، و لذا به جانشینی یزید وصیت می‏کند؟ ولی رسول خدا صلی الله علیه و آله نسبت به آینده امت خود بی تفاوت بود و این ترس را نداشت؟ ((تاریخ طبری، ج ۶، ص ۱۷۰)).

آیا ممکن است، رسول خدا صلی الله علیه و آله اسلام نوپا و امت مسلمان را رها ساخته باشد و آنان را همچون گوسفندان بودن شبان به حال خود واگذاشته باشد؟

شاید این امور را آنهم تحت شرایط خاص و ویژه ای محال و ناممکن ندانیم ولی وقتی به واقعیت تاریخ مینگریم مشاهده میکنیم که رسول خدا صلی الله علیه و آله این انتصاب را به روشنی انجام داده اند به فرمان خدا وصیت کرده و جانشین خود را تعیین نموده.

خداوند متعال به رسولش می‏فرماید:

یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته....

((ای پیامبر آنچه از جانب پروردگار به سوی تو نازل شده ابلاغ کن و اگر نکنی پیامش را نرسانده‏ای و خدا تو را از گزند مردم نگاه می‏دارد...)) - سوره مایده، آیه ۶۷.

اگر بخواهیم در اینجا احادیثی را که در مورد وصیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به علی بن ابی طالب علیه‏السلام آمده است ذکر کنیم و در این باره به تفصیل سخن گوییم از مسیر نوشته خود فاصله گرفته ایم ولی به عنوان نمونه به ذکر یک حدیث اکتفا می‏کنیم:

ابن شهر آشوب در ((مناقب آل ابی طالب)) ج ۳ ص ۴۷ به نقل از کتاب ((الولایه)) تالیف محمد بن جریر طبری روایت می‏کند که سلمان فارسی گفت:
به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتم یا رسول الله هیچ پیامبری نبوده جز آنکه وصی و جانشین داشته، پس وصی و جانشین شما کیست؟ فرمود: وصی و خلیفه من و بهترین کسی که من پس از خود به جا می‏گذارم آنکه دیون مرا می‏پردازد و به وعده‏های من عمل می‏کند (اگر به کسی وعده داده‏ام که به او چیزی را بدهم او آن را خواهد داد) علی بن ابی طالب است.

محقق ارجمند جناب آقای سید عبدالزهراء حسینی خطیب در کتاب ارزشمند ((مصادر نهج البلاغه و اسنانیده)) (ج ۱ ص ۱۴۲ - ۱۶۲) بیش از هفتاد حدیث از کتابهای سنی نقل کرده که در آن لفظ وصی و وصایت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به علی بن ابی طالب علیه‏السلام آمده است:

و همچنین علامه امینی قدس سره در کتاب معتبر ((الغدیر)) نام دهها کتاب را که تالیف برخی از آنها پیش از تولد سید رضی رحمه الله بود، از قرن اول هجری تاکنون به نام ((الوصیه)) و ((الولایه)) تالیف شده ذکر نموده است.

آیا بعد از این همه احادیث اشعار و کتاب‌هایی که قبل از زمان سید رضی رحمه الله و پس از آن پیرامون وصیت پیامبر صلی الله علیه و آله آمده است هیچ عاقلی به خود اجازه می‏دهد که چنین شبه‌ه‏ای را مطرح کند و بگوید: نهج البلاغه سخنان سید رضی است چونکه او اول کسی است که از وصیت پیامبر صلی الله علیه و آله به علی بن ابی طالب علیه‏السلام سخن گفت)). بنابراین این شبهه نیز ناتمام است.

البته پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با وصی و جانشین خود این عهد و پیمان را بسته بود که آماده پیمان شکنی و خیانت امت باشد و اینکه امامت او را نخواهند پذیرفت.
خطیب بغدادی در تاریخ بغداد (ج ۱۱ ص ۲۱۶) به سند خود از امیر المومنین علیه‏السلام نقل کرده که فرمود:
((مما عهد ان النبی صلی الله علیه و آله ان الامه ستغدر بک من بعدی))
((از آنچه پیامبر با من عهد کرده است که پس از من به تو خیانت خواهد شد))
حاکم و مستدرک ج ۳ ص ۱۴۰ - ۱۴۳

پس از نقل این حدیث آن را صحیح شمرده است و حدیث آن را صحیح شمرده است و حدیث دیگری را نقل کرده‏اند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به علی علیه‏السلام فرمود: ((پس از من مشکلات فراوانی خواهی داشت علی علیه‏السلام گفت آیا دینم سالم خواهد بود؟ فرمود: ((آری همراه با سلامت دینت می‏باشد)) حاکم و ذهبی این حدیث را صحیح شمرده‏اند.
علامه امینی رحمه الله در ((الغدیر)) ج ۷ ص ۷۳، از ((کنوز الدقایق)) تالیف مناوی ص ۱۸۸ نقل کرده که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به علی علیه‏السلام فرمود: یا علی پس از من تو گرفتار خواهی شد ولی با آنان نجنگ.

برای اطلاع بیشتر به کتابهای ذیل مراجعه شود: ((المراجعات)) تالیف سید شریف الدین ((اصل الشیعه و اصولها)) تالیف کاشف العظاء ((عقاک الامامیه)) تالیف محمد رضا مظفر، ((ثم اهتدیت)) تالیف تیجانی و...

 

//



سایت فطرت