نقش محبت حضرت فاطمه در محشر
از حضرت سلمان نقل شده که رسول خدا دربارهی محبت فاطمه فرمودند:
یا سلمان! من احب فاطمه بنتی فهو فی الجنه معی، و من ابغضها فهو فی النار. یا سلمان! حب فاطمه ینفع فی ماه من المواطن، ایسر ذالک المواطن الموت و القبر و المیزان و المحشر و الصراط و المحاسبه... یا سلمان! ویل لمن یظلمها و یظلم بعلها امیرالمؤمنین علیا، و ویل لمن یظلم ذریتها و شیعتها. (۱)
ای سلمان! هر کس دخترم فاطمه را دوست بدارد، او در بهشت و کنار من خواهد بود و هر کس او را دشمن بدارد گرفتار آتش میشود.
سلمان! علاقهمندی به فاطمه در صد جا به درد میخورد: از جملهی آنها: هنگام مرگ، عالم برزخ، دریای میزان، عرصات محشر، پل صراط و محاسبهی اعمال.
سلمان! وای بر کسانی که به او ظلم کنند و وای بر آنان که به شوهر او جفا نمایند، حتی وای بر ستمگرانی که به فرزندان و شیعیان وی ستم کنند.
این حدیث میرساند که عشق و علاقه به فاطمه علیهاالسلام در عرصات محشر نیز نجاتدهنده است.
۱ـ فرایدالسمطین، ج ۲، ص ۶۷، ش ۳۹۱.
روشنی عالم از نور حضرت زهرا سلام الله علیها
ابنمسعود نقل میکند که، دیدم علی بن ابیطالب علیهالسلام را که مشغول نماز است و در رکوع و سجودش میگوید: «اللهم بحق محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم عبدک، اغفر للخاطیین من شیعتی»
پروردگارا، به حق بندهی مقربت محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم خطاکاران از شیعیان مرا ببخش.
از نزد او خارج شدم و به محضر رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله و سلم شرفیاب شدم. ایشان را در حال نماز یافتم. دیدم که رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله و سلم در نماز خود میگوید:
«اللهم بحق علی علیهالسلام عبدک اغفر للخاطیین من امتی»
خداوندا، خطاکاران از امت مرا، بحق علی علیهالسلام بندهی مقربت ببخش.
از آنچه دیده بودم، در من وحشت و تردید بزرگی ایجاد شد. وقتی نماز رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله و سلم به پایان رسید، خطاب به من فرمودند:
ای پسر مسعود، آیا کافر شدی بعد از آنکه ایمان آورده بودی؟
عرض کردم، ابداً چنین نیست یا رسولاللَّه، بلکه دیدم علی علیهالسلام را که خداوند را به حق شما طلب میکرد و شما را دیدم که خدا را به حق علی علیهالسلام میخواندید. پس تردید کردم که کدامیک از شما نزد خدای عزوجل برترید.
پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم فرمودند: ای پسر مسعود، بنشین.
پس من در مقابل، رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله و سلم نشستم.
آن حضرت فرمودند: «ان اللَّه خلقنی و علیاً من نور قدرته قبل ان یخلق الخلق بالفی عام اذ لا تسبیح و لاتقدیس.» خداوند من و علی علیهالسلام را از نور عظمت و بزرگی خود خلق کرد: هزار سال قبل از آنکه سایر خلایق را بیافریند. زمانی که هیچ تسبیح و تقدیسی وجود نداشت.
«ففتق نوری، فخلق منه السموات و الارضین و انا و اللَّه اجل من السماوات و الارضین.» پس نور مرا شکافت و از نور من آسمانها و زمین را آفرید به خدای تبارک و تعالی قسم که من از آسمانها و زمین برترم
«وفتق نور علی بن ابیطالب علیهالسلام فخلق منه العرش و الکرسی و علی بن ابیطالب علیهالسلام و اللَّه افضل من العرش و الکرسی» و چون نور علی علیهالسلام را منتشر ساخت عرش و کرسی از نور او خلق گردید؛ به پروردگار قسم که علی علیهالسلام از عرش و کرسی افضل است.
«و فتق نور الحسن علیهالسلام فخلق منه اللوح و القلم و الحسن علیهالسلام و اللَّه افضل من اللوح و القلم». سپس نور حسن علیهالسلام را باز کرد و لوح و قلم از نور حسن علیهالسلام به وجود آمد و به خدا قسم که حسن علیهالسلام از لوح و قلم نیز برتر است.
«وفتق نور الحسین علیهالسلام فخلق منه الجنان و الحور العین و الحسین علیهالسلام و اللَّه افضل من الحور العین.» و چون هستی را از نور حسین علیهالسلام معطر کرد، بهشت و حوریان زیباروی از نور او پدیدار گشتند؛ واللَّه حسین از حورالعین برتر است.
«ثم اظلمت المشارق و المغارب فشکت الملایکه الی اللَّه تعالی ان یکشف عنهم تلک الظلمه فتکلم اللَّه جل جلاله کلمه فخلق منها روحا ثم تکلم بکلمه فخلق من تلک الکلمه نورا فاضاف النور الی تلک الروح و اقامها مقام العرش فزهرت المشارق و المغارب فهی فاطمه الزهراء علیهاالسلام و لذلک سمیت الزهراء لان نورها زهرت به السماوات.» سپس همهی هستی از شرق تا به غرب تاریک ماند. ملایکه بر پروردگار از آن همه تاریکی و ظلمت شکایت کردند و خواستند که پروردگار تاریکی را از ایشان برطرف کند. پروردگار در اجابت خواستهی آنان کلمهای فرمود، از آن کلمه روحی خلق گردید، سپس کلمهای دیگر فرمود و از آن کلمه نوری خلق شد پس آن نور را به آن روح اضافه کرد و آن را در بلندترین مکان عرش قرار داد. همهی عالم از شرق تا به غرب نورانی شد. آن روح آمیخته به نور خلق شده از لطف پروردگار کسی نیست، جز فاطمه زهرا علیهاالسلام و به همین دلیل او را زهرا علیهاالسلام نامیدند زیرا نورش آسمانها را روشن ساخت. در ادامهی این روایت زیبا پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم میفرمایند:
«یابن مسعود اذا کان یوم القیامه یقول اللَّه جل جلاله لی و لعلی ادخلا الجنه من شیتما و ادخلا النار من شیتما و ذلک قوله تعالی (القیا فی جهنم کل کفار عنید) فالکافر من جحد نبوتی و العنید من جحد بولایه علی بن ابیطالب علیهالسلام و عترته و الجنه لشیعته و لمحبیه.» ای پسر مسعود، چون روز قیامت فرارسد، پروردگار به من و علی علیهالسلام میفرماید: هرکس را که میخواهید به بهشت داخل کنید و به جهنم بفرستید هرکس را که میخواهید. و این قول پروردگار در قرآن مجید است که (القیا فی جهنم کل کفار عنید) (۱)
هر کافر متکبر لجوج را به جهنم افکنید پس کافر کسی است که از نبوت من سرپیچی کند و عنید کسی است که از ولایت علی بن ابیطالب علیهالسلام و عترتش و محبت کردن به شیعیان و دوستانش سر باززند. (۲)
و در روایت دیگری است که:
خداوند نور پنج تن را از نور عظمتش آفرید، و آسمان و زمین را از نور پیامبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله و عرش و کرسی را از نور علی علیهالسلام و لوح و قلم را از نور حسن علیهالسلام و حورالعین را از نور حسین علیهالسلام آفرید. مشرق و مغرب عالم در ظلمت و تاریکی بود. فرشتگان از این ظلمت به خدا شکایت کردند و خدا را به این انوار قسم دادند که ظلمت را بردارد.
این بود که خداوند روح و نور فاطمه علیهاالسلام را آفرید، و مشرق و مغرب آفرینش روشن شد.
سایت المذهب
