نقد کتاب شاهراه اتحاد (نصوص امامت) نوشته آقای حیدر علی قلمداران-۱۵
نویسنده در صفحه ۸ اعتراف می‌کند که تمام این کتب تاریخی حداقل ۲۰۰ سال پس از وقوع سقیفه به رشته تحریر درآمده و در زمان تحریر این کتب تاریخی، مرز بندی شیعه و سنی بصورت فعلی نبوده است.
آقای قلمداران مرزبندی مکتب اهل بیت و مکتب خلفاء را از سنه ۳۰۰ (اواخر قرن دوم به بعد) می‌داند ، و اگر منظور آقای قلمداران، اطلاق اصطلاح شیعه برای پیروان اهل بیت و اصطلاح اهل سنت به پیروان خلفا است از ایشان می‌پذیریم.
اما اگر منظور صف بندی دو تفکر و دو بینش اعتقادی است، این موضوع از همان ابتدای رحلت پیامبر صلی‌الله علیه و آله و سلم و بلکه در زمان حیات خود پیامبر صلی الله علیه و آله وجود داشته است.
خود آقای قلمداران درهمین نقل هایی که از منالع معتبر خویش در صفحات ۸ الی ۳۰ می‌آورد به این صف بندی ها اشاره دارد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در زمان حیات خویش فرمودند:
یَا عَلِیُّ أَنْتَ وَ شِیعَتُکَ الْفَایِزُونَ بِالْقِسْطِ .
بحارالأنوار ۶۵ ۴۵ باب ۱۵- فضایل الشیعة
اعتقاد و تفکر شیعی از زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و پس از آن در زمان خلفای اول و دوم و سوم و زمان حضرت امیر علیه السلام و در دوران امامت سایر امامان معصوم و خلفای بنی امیه و بنی عباس با مرز بندی‌های بسیار روشن تا زمان حاضر به حیات و تداوم درخشان اعتقادی و اجتماعی و سیاسی خود ادامه داده و إن شاء الله تا زمان ظهور صاحب اصلی قران یعنی حضرت بقیه الله الاعظم نیز ادامه خواهد داد. شیعیان علی علیه‌السلام به همراه آن حضرت در مقابل حوادث سقیفه مقاومت و مخالفت داشتند و شیعه علوی در مقابل شیعه عثمانی حضور جدی داشت و مکتب اهل بیت در مقابل حزب اموی کاملاً مجزا و مشخص بود.
مکتب امام صادق علیه‌السلام نیز در قبال خلفای عباسی تفکر متمایزی را پی‌ریزی می‌کرد. حال چگونه آقای قلمداران این‌همه مرزبندی‌های سیاسی و اعتقادی و احکامی را در طی ۲۵۵ سال حضور آشکار ائمه علیهم‌السلام نادیده گرفته و این تاریخ گویا و سند زنده را مورد تغافل قرار می‌دهد ؟و احادیث ارزشمند این اولیاء الهی را به بهایی اندک در قبال کتب تاریخی که عموما بدون مدرک و سند نقل تاریخ نموده‌اند و به بیان خود ایشان پس از دویست واندی سال به تحریر اقدام نموده‌اند معامله می‌نماید؟
آیا سخن طبری در قرن سوم قابل اعتماد است ولی سخن صادقین علیهم‌السلام در قرن اول فاقد اعتبار؟! فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصار
آقای قلمداران اظهار می‌دارند ( که علمای بزرگ شیعه متن این منابع را تالیف و تصویب نمودند )
در حالیکه علمای بزرگ شیعه همه متن کتاب اخبار حدیث را نیز تصویب نمی‌نمایند، چه رسد به متون تاریخی، و این چه تجاهل آشکاری است که آقای قلمداران از اظهار آن اباء ندارد!
خوانندگان محترم به روایت ذیل توجه فرمایند تا روشن گردد که چگونه رسول خدا در زمان حیات خویش از امامت آسمانی و شوون و فضایل امیر مومنان و شیعیان او سخن می‌گویند.
[بشارة المصطفی] بِالْإِسْنَادِ إِلَی الصَّدُوقِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنِ الْقَاسِمِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَایِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلَی مِنْبَرِهِ یَا عَلِیُّ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَهَبَ لَکَ حُبَّ الْمَسَاکِینِ وَ الْمُسْتَضْعَفِینَ فِی الْأَرْضِ فَرَضِیتَ بِهِمْ إِخْوَاناً وَ رَضُوا بِکَ إِمَاماً فَطُوبَی لِمَنْ أَحَبَّکَ وَ صَدَّقَ عَلَیْکَ وَ وَیْلٌ لِمَنْ أَبْغَضَکَ وَ کَذَّبَ عَلَیْکَ یَا عَلِیُّ أَنْتَ الْعَلَمُ لِهَذِهِ الْأُمَّةِ مَنْ أَحَبَّکَ فَازَ وَ مَنْ أَبْغَضَکَ هَلَکَ یَا عَلِیُّ أَنَا الْمَدِینَةُ وَ أَنْتَ بَابُهَا یَا عَلِیُّ أَهْلُ مَوَدَّتِکَ کُلُّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ وَ کُلُّ ذِی طِمْرٍ لَوْ أَقْسَمَ عَلَی اللَّهِ لَبَرَّ قَسَمَهُ یَا عَلِیُّ إِخْوَانُکَ کُلُّ طَاهِرٍ زَکِیٍّ مُجْتَهِدٍ عِنْدَ الْخَلْقِ عَظِیمِ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَا عَلِیُّ مُحِبُّوکَ جِیرَانُ اللَّهِ فِی دَارِ الْفِرْدَوْسِ لَا یَأْسَفُونَ عَلَی مَا فَاتَهُمْ مِنَ الدُّنْیَا یَا عَلِیُّ أَنَا وَلِیٌّ لِمَنْ وَالَیْتَ وَ أَنَا عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَیْتَ یَا عَلِیُّ مَنْ أَحَبَّکَ فَقَدْ أَحَبَّنِی وَ مَنْ أَبْغَضَکَ فَقَدْ أَبْغَضَنِی یَا عَلِیُّ إِخْوَانُکَ الذُّبُلُ الشِّفَاهِ تُعْرَفُ الرَّهْبَانِیَّةُ فِی وُجُوهِهِمْ یَا عَلِیُّ إِخْوَانُکَ یَفْرَحُونَ فِی ثَلَاثِ مَوَاطِنَ عِنْدَ خُرُوجِ أَنْفُسِهِمْ وَ أَنَا شَاهِدُهُمْ وَ أَنْتَ وَ عِنْدَ الْمُسَاءَلَةِ فِی قُبُورِهِمْ وَ عِنْدَ الْعَرْضِ وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ إِذَا سُیِلَ الْخَلْقُ عَنْ إِیمَانِهِمْ فَلَمْ یُجِیبُوا یَا عَلِیُّ حَرْبُکَ حَرْبِی وَ سِلْمُکَ سِلْمِی وَ حَرْبِی حَرْبُ اللَّهِ وَ سِلْمِی سِلْمُ اللَّهِ وَ مَنْ سَالَمَکَ فَقَدْ سَالَمَنِی وَ مَنْ سَالَمَنِی فَقَدْ سَالَمَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَا عَلِیُّ بَشِّرْ إِخْوَانَکَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ رَضِیَ عَنْهُمْ إِذْ رَضِیَکَ لَهُمْ قَایِداً وَ رَضُوا بِکَ وَلِیّاً یَا عَلِیُّ أَنْتَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ قَایِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ یَا عَلِیُّ شِیعَتُکَ الْمُنْتَجَبُونَ وَ لَوْ لَا أَنْتَ وَ شِیعَتُکَ مَا قَامَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ دِینٌ وَ لَوْ لَا مَنْ فِی الْأَرْضِ مِنْکُمْ لَمَا أَنْزَلَتِ السَّمَاءُ قَطْرَهَا یَا عَلِیُّ لَکَ کَنْزٌ فِی الْجَنَّةِ وَ أَنْتَ ذُو قَرْنَیْهَا شِیعَتُکَ تُعْرَفُ بِحِزْبِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَا عَلِیُّ أَنْتَ وَ شِیعَتُکَ الْفَایِزُونَ بِالْقِسْطِ وَ خِیَرَةُ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ یَا عَلِیُّ أَنَا أَوَّلُ مَنْ یَنْفُضُ التُّرَابَ عَنْ رَأْسِهِ وَ أَنْتَ مَعِی ثُمَّ سَایِرُ الْخَلْقِ یَا عَلِیُّ أَنْتَ وَ شِیعَتُکَ عَلَی الْحَوْضِ تُسْقُونَ مَنْ أَحْبَبْتُمْ وَ تَمْنَعُونَ مَنْ کَرِهْتُمْ وَ أَنْتُمُ الْآمِنُونَ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ فِی ظِلِّ الْعَرْشِ یَفْزَعُ النَّاسُ وَ لَا تَفْزَعُونَ وَ یَحْزَنُ النَّاسُ وَ لَا تَحْزَنُونَ فِیکُمْ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَةُ إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنی أُولیِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ وَ فِیهِمْ نَزَلَتْ لا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلایِکَةُ هذا یَوْمُکُمُ الَّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ یَا عَلِیُّ أَنْتَ وَ شِیعَتُکَ تُطْلَبُونَ فِی الْمَوْقِفِ وَ أَنْتُمْ فِی الْجِنَانِ تَتَنَعَّمُونَ یَا عَلِیُّ إِنَّ الْمَلَایِکَةَ وَ الْخُزَّانَ یَشْتَاقُونَ إِلَیْکُمْ وَ إِنَّ حَمَلَةَ الْعَرْشِ وَ الْمَلَایِکَةَ الْمُقَرَّبِینَ لَیَخُصُّونَکُمْ بِالدُّعَاءِ وَ یَسْأَلُونَ اللَّهَ لِمُحِبِّیکُمْ وَ یَفْرَحُونَ لِمَنْ قَدِمَ عَلَیْهِمْ مِنْکُمْ کَمَا یَفْرَحُ الْأَهْلُ بِالْغَایِبِ الْقَادِمِ بَعْدَ طُولِ الْغَیْبَةِ یَا عَلِیُّ شِیعَتُکَ الَّذِینَ یَخَافُونَ اللَّهَ فِی السِّرِّ وَ یَنْصَحُونَهُ فِی الْعَلَانِیَةِ یَا عَلِیُّ شِیعَتُکَ الَّذِینَ یَتَنَافَسُونَ فِی الدَّرَجَاتِ لِأَنَّهُمْ یَلْقَوْنَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَا عَلَیْهِمْ ذَنْبٌ یَا عَلِیُّ إِنَّ أَعْمَالَ شِیعَتِکَ سَتُعْرَضُ عَلَیَّ فِی کُلِّ جُمُعَةٍ فَأَفْرَحُ بِصَالِحِ مَا یَبْلُغُنِی مِنْ أَعْمَالِهِمْ وَ أَسْتَغْفِرُ لِسَیِّیَاتِهِمْ یَا عَلِیُّ ذِکْرُکَ فِی التَّوْرَاةِ وَ ذِکْرُ شِیعَتِکَ قَبْلَ أَنْ یُخْلَقُوا بِکُلِّ خَیْرٍ وَ کَذَلِکَ فِی الْإِنْجِیلِ فَاسْأَلْ أَهْلَ الْإِنْجِیلِ وَ أَهْلَ الْکِتَابِ یُخْبِرُونَکَ عَنْ إِلْیَا مَعَ عِلْمِکَ بِالتَّوْرَاةِ
(۱) بحارالأنوار ۶۵ ۴۵ باب ۱۵- فضایل الشیعة
وبلاگ قرآنیان
