نصوص اثبات خلافت علی (ع) پس از...

نص خلافت علی (علیه السلام) در حدیث «یوم انذار»(یوم الدار) اثبات میگردد 
 

لازم به ذکر است که نصوص مربوط به خلافت علی (علیه السلام) پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، متواتر است و از آغاز دعوت تا پایان عمر آن حضرت، بطور واضح آمده است. از جمله ی این نصوص، نص «یوم انذار» است که در ذیل به شرح آن می‌پردازیم.

در بدو رواج دین اسلام پس از نزول آیه ی انذار «وانذر عشیرتک الاقربین»؛(شعراء ۲۶ / ۲۱۴) «خویشان نزدیکت را انذار فرما»، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) چهل نفر از خویشان خود را در خانه ی عمویش ابوطالب جمع کرد که ابوطالب، حمزه، عباس و ابولهب نیز در بین آنها بودند. در پایان، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) خطاب به آن ها فرمود: «ای فرزندان عبدالمطلب،به خدا سوگند من جوانی را در عرب سراغ ندارم که برای قوم و قبیله اش،چیزی بهتر از آن چه که من برای شما آورده ام، آورده باشد؛ من خیر دنیا و آخرت را برای شما آورده ام و خداوند به من فرمان داده است که شما را بسوی او دعوت کنم.» سپس فرمود:

«فایکم یوازرنی علی امری هذا علی ان یکون اخی و وصیی و خلیفتی فیکم؟» 
«کدام یک از شما حاضر است در این امر مرا یاری کند و پشتیبانم گردد تا برادر، وصی و خلیفه ی من در میان شما باشد؟»

همه از او روی برتافتند، به جز علی (علیه السلام). با اینکه از همه کم سن و سال تر بود، به پا خاست و گفت: 
«انا یا نبی الله اکون وزیرک علیه.» 
«ای پیامبر خدا! من در این امر وزیر تو خواهم بود.»
سپس پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، دست بر دوش علی (علیه السلام) گذاشت و فرمود:

«ان هذا اخی و وصیی و خلیفتی فیکم فاسمعوا له و اطیعوه.» 
«همانا این، برادر، وصی و خلیفه ی من در میان شما می‌باشد. پس سخن او را گوش فرا دهید و از او اطاعت کنید.»

در این حال، عده ای با تمسخر از جای خود بلند شده، به ابوطالب گفتند: به تو امر کرد تا سخن فرزندت را بشنوی و از او اطاعت کنی!

مدرک حدیث: بحارالأنوار ج: ۳۸ ص: ۲۲۳ و ۲۲۲