سؤال:موضع امیرالمؤمنین علیه السلام در مورد قتل عثمان چیست؟ آیا یاران امام، در این قتل نقشی داشتند؟
بارز ترین نکته ی پاسخ سؤال این است که:
ایشان هم قاتل و هم مقتول را محکوم کرده اند.
در خطبه ی سی ام نهج البلاغه میخوانیم:
۱- اگر من دستور کشتن عثمان را داده بودم، قاتل او بودم واگر از قتل او جلوگیری میکردم، یاور او بودم. ولی کسی که به یاری او برخاست نمیتواند بگوید: من بهتر از آن کسی بودم که او را رهایش ساخت و به مرگ سپرد.
۲- وکسی که او را رهایش ساخت نمیتواند بگوید: کسی که او را یاری نمود بهتر از من بود. من وضع عثمان را در چند جمله ی مختصر برای شما میگویم:
او استبداد و خودکامگی پیشه کرد و شما داد و فریاد کردید و اضطراب به راه انداختید و در این داد و فریاد کار بدی مرتکب شدید.
۳- و برای خداست حکم عادلانه، در مورد ستم کاری(عثمان) و بی تابی و تند روی(شما).
* * *
امام در نامه ی اول خود که خطاب به مردم کوفه بود در قسمت دوم آن این گونه فرموده اند: پس از حمد خداوندی و درود بر پیامبر عظیم الشان و فرزندان طیب وطاهر او، من از داستان عثمان برای شما خبر واطلاعی میدهم که شنیدنش مانند دیدنش باشد.مردم طعنه بر او زدند و من مردی از مهاجرین بودم که او را به جلب رضایت مردم وامی داشتم و کمتر سرزنشش میکردم. اما طلحه و زبیر، آسان ترین کارشان آن بود که بر او یورش برند، و او را برنجانند و ناتوانش سازند. عایشه نیز ناگهان بر او خشم گرفت.عده ای به تنگ آمده ناگهان او را کشتند...
* * *
و اما در مورد اصحاب ایشان؛ همان طور که در بالا نیز گفته شد سردسته ی افرادی که قصد سوء به عثمان را داشتند طلحه و زبیر وعایشه بودند که نه تنها از یاوران حضرت امیر علیه السلام نبودند بلکه در جنگ جمل در مقابل حضرت صف آرایی کردند.
گروه پرسش و پاسخ سایت فطرت