آشنایی مختصر با"ابن شهر آشوب"محدث و عالم بزرگ شیعه

محمد بن علی بن شهرآشوب مازندرانی، عالم و محدث بزرگ اسلامی است که در مازندران دیده به جهان گشود. ایشان ملقب به زین الدین و رشیدالدین بود. این واعظ شیعی مذهب به دلایل مذهبی ناگزیر به ترک وطن در دوره سلجوقیان گردید و رهسپار حلب شد. ابن شهرآشوب، متکلم، واعظ، قاضی و ادیبی معروف بود و از دانشمندترین علمای زمان خویش محسوب می‌شد.

وی آثار برجسته ای از خویش به جای گذاشته که از جمله آثار وی می‌توان معالم العلما، مناقب آل ابی طالب، متشابه القرآن و الاربعین را می‌توان نام برد.

همچنین این عالم وارسته از سوی علمایی چون امام محمد غزالی و خطیب خوارزمی اجازه نقل حدیث داشت. وی گذشته از تبحر علمی، طبعی موزون نیز داشته و شعر می‌سروده است.

از حیث توثیق رجال تا سده 11 ق. درباره او سکوت شده ولی در این سده میرداماد اجتهاداً وی را توثیق کرد و پس از آن در کتب رجالی به تکرار به توثیق وی پرداخته شده است. از جمله استادانش احمد غزالی، جارالله زمخشری، ابوعلی طبرسی، ابوالحسن بیهقی فرید خراسان، خطیب خوارزمی و قطب الدین راوندی اند و شمار شاگردانش ابن ادریس حلی و ابن بطریق حلی و ابن ابی طی حلبی و ابن زهرة حلبی نامورند.ابن شهرآشوب، سرانجام در 22 شعبان سال 588 ق. چشم از جهان فرو بست. مقبره وی در جبل الجوشن در نزدیکی محلی مشهور به مشهد الحسین علیه السلام (واقع در شهر حلب، منطقه شمالی شام) واقع شده است.



پایگاه اطلاع رسانی شیعه شناسی