ماه شعبان ماه رحمت و نعمت

هلال ماه رحمت، نعمت، پاک زیستی و عبادت ماه شعبان مبارک این روزها بسیاری ازمسلمانان جهان روزهای جشن و شادی را پشت‌سر می‌گذارند چنانچه در بسیاری از روایات مذهبی و تاریخی آمده است که ماه شعبان ماه رحمت و نعمت است. 
فرارسیدن این ماه مبارک آنچنان ارجمند است که پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) آن را ویژه خود بر شمرده و فرموده است:

"کسانی را که دراین ماه به پاک زیستی، عبادت و ذکر روی آورند یار حقیقی من هستند."

دراین ماه، روزه‌داشتن شریف‌ترین کارهااست، کاری که پیشوایان ما همواره به آن پایبند بودند و آن را توبه راستین می‌شمردند. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) روزه این ماه را با روزه ماه رمضان پیوند می‌داد و همه ایام را به روزه می‌گذراند. نامگذاری این ماه نیز به نام‌شعبان به مفهوم‌فرصت مناسب برای بهره‌گیری بیشتر ازاین نعمت معنوی و مادی خداوند است و این بدان معناست که در این ماه نعمت‌های الهی شعبه شعبه و افزون افزون بر بندگان نثار می‌شود و ثمرات کارهای نیک فزونی می‌یابد.
به ویژه روزه داشتن در این ماه، دستمایه افزایش روزی و نعمت خدا در طول زندگی است و شفاعت و خشنودی پیشوایان پاک را در پی دارد. همچنین صدقه‌دادن به نیازمندان و عفو و گذشت نسبت به بندگان خداوند نیز از کارهای سفارش شده برای اعمال این ماه است.

ایرانیان نیز همه ساله درایام شعبانیه در گوشه‌گوشه کشوراسلامی ایران با آذین بستن کوی و برزن، پخش شیرینی و شکلات و برپایی مراسم جشن ازدواج برقراری پیوند مقدس زناشویی در روزهای پرازشادی، این ایام فرخنده را جشن می‌گیرند. اما از دیگر نعمت‌های بیکران خداوند رحمان در این ماه که با هیچ مقیاسی قابل سنجش نیست، میلاد بزرگانی است که وجود آنان برای زمینیان مایه خیر، برکت و هدیه‌ای بس گرانقدر است. ایام شعبانیه نقطه عطف تاریخ انسانیت است، زاد روز مردانی است که شکوه و جبروت عرش را با قدوم خود به دنیای پست و خاکی هدیه آوردند. 

در نخستین روزهای این ماه پر خیر شاهد ولادت باسعادت امام حسین (علیه السلام) هستیم که در این روز آیین‌های باشکوه در سراسر میهن اسلامی برپا می‌شود. همزمان با سوم شعبان سال چهارم هجری بزرگ مردی از تبار امام علی (علیه السلام) به دنیا آمد که با حماسه کربلا اسطوره مقاومت و پاسداری شد. همچنین چهارم شعبان سالروز ولادت علمدار کربلا و روز جانبازاست، علمداری که در صحرای کربلا یک لحظه از یار خود جدا نشد و تا آخرین لحظه بعداز اهدای اعضای بدنش، جان مبارکش را نیز تقدیم کرد. امام سجاد (علیه السلام) نیز در روز جمعه چهارم شعبان سال ‪ ۳۸هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود. پدرش حضرت اباعبدالله الحسین سیدالشهدا (علیه السلام)و مادرش شهربانودختر یزدگرد سوم پادشاه ایران بود. از امام چهارم آثارارزنده‌ای برجای مانده که به این وسیله به نشر معارف اسلام و بیداری مردم اقدام نمود و از جمله آنها می‌توان به صحیفه سجادیه اشاره کرد. و سرانجام شب پانزدهم ماه شعبان که در سحرگاهش امام مهدی (عج) جهان را به‌نور وجود خویش روشن فرمود، که این شب یکی از بهترین و پربرکت‌ترین هنگامه‌های سال است و به تعبیر امام باقر (علیه السلام) برترین شب پس از شب قدر است.

 



سایت اخبار شیعیان