آری مؤلفان ((صحیحین)) با این روش خود، میخواسته اند که مطالب حساس را مخفی نگاهدارند
سی ام شهریور روز"گفتگوی تمدن ها"نام گرفته است.
این نام برای پیروان هر تمدن و آیینی امیدآفرین و دوست داشتنی است.
ضمنا این عنوان می‌تواند عناوین دیگری مثل"گفتگوی بین مذاهب اسلامی"را نیز به ذهن آورد.
قطعا چنین گفتگوهایی بین علماء تمدن ها یا مذاهب مختلف انجام شده است. که گاها نتیجه آن رسیدن به یک جواب قانع کننده برای هر دو طرف بوده است.
ولی زیاد دیده می‌شود که اختلافات اعتقادی خصوصا بین دو مذهب شیعه وسنی همچنان باقی مانده است.
یکی از پیش نیاز‌های رسیدن به نتیجه مشترک، عدم تعصب و غرض ورزی بوده که بنظر می‌رسد، بی توجهی به این موضوع عامل باقی ماندن اختلافات است.
در این باره مطلبی را از"کتاب سیری در صحیحین"(*) انتخاب کرده ام که در زیر نقل میگردد.
[صحیحین و فضایل علی
یکی از دلایل و شواهد تعصب شدید بخاری و مسلم اینست که، آنان فضایل مهم و مشهور علی (علیه السلام) را که صراحت به اولویت آنحضرت به مقام خلافت، واز دلایل تقدم آن بزرگوار است نقل ننموده اند.
فضایلی که در کتب معتبر اهل سنت، و صحاح دیگرشان نقل گردیده و از مسلمات تاریخ، و از مطالبی است که در میان فریقین مورد اتفاق بشمار میرود.
مانند حدیث غدیر، و آیه تطهیر، و حدیث طایر مشوی، وسد ا بواب،و حدیث ا نا مدینه العلم و علی بابها و و...(۱)
که هر یک از این فضایل را، ده ها نفر از صحابه نقل نموده اند و در کتب معتبر اهل سنت ضبط گردیده است. (۲)
ولی بخاری که حاضر نبوده است اینهمه فضایل مسلم را نقل کند برای ذکر معاویه باب مخصوصی عنوان نموده است، و چون درباره وی هیچ فضیلتی که از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده باشد پیدا نکرده است دو حدیث از ابن عباس که در یکی معاویه را با مصاحبت رسول خدا ستوده، و در دیگری او را فقیه نامبرده است، وارد کرده است(۳).
آری کسیکه می‌خواهد کتابی بنویسد که جامع احادیث، وتفسیر وتاریخ باشد، تا جاییکه خود را موظف می‌داند، گفتار و مدح یکی از صحابه را درباره ی شخص دیگری (معاویه) نقل کند،چگونه می‌تواند موضوع غدیر را با آن اهمیت و عظمت تاریخی نادیده بگیرد، ویا حدیث (انا مدینه العلم و علی بابها) را فرا موش کند.
و این بی اعتنایی و فرا موش کاری محمل دیگری، بجز پرده پوشی فضایل امیرا لمؤمنین، و از بین بردن حقایق و وا قعیات نمیتوا ند داشته باشد.
آری مؤلفان ((صحیحین)) با این روش خود، میخواسته اند که مطالب حساس را مخفی نگاهدارند تا آیندگان نیز از این مطالب اطلاع نداشته باشند، و دیگر کسی باین فکر نیفتد که چه کسی بمقام خلافت سزاوار است،و آیا نصی در اینمورد از پیغمبر اکرم رسیده است یا نه؟!
و اتفاقا در این هدف نا مقدس خود، تا حدی توفیق حاصل نموده، و به نتیجه مطلوب نایل گردیده اند، لذا می‌بینیم ابن تیمیه در مقام رد حدیث غدیر می‌گوید:
((حدیث من کنت مولاه)) در صحاح نقل نگردیده فقط مورخین آنرا نقل نموده اند و در صحتش اختلاف هست(۴).](*)
۱- آیه تطهیر و حدیث غدیر را مسلم نقل نموده ولی در حدیث غدیر به یک حدیث دست خورده و محرف اکتفا نموده است که نقل این داستان با این متن ؛ و انتخاب آن از میان صدها حدیث صحیح در مورد غدیر، خود یک نوع تحریف حقیقتی است که زیرکانه وا قع گردیده که ا نشاء الله در قسمت ۸ در باب فضایل علی بررسی خواهیم نمود.
۲- به غایه المرام و عبقات و الغدیر مراجعه شود.
۳- صحیح بخاری ج ۵ کتاب الفضایل باب ذکر معاویه.
۴- منهاج السنه ج ۴ ص ۱۲.
(*):کتاب"سیری در صحیحین"ج ۱و۲ /ص۸۶و۸۷/ محمد صادق نجمی / ناشر: دفتر نشر اسلامی
سایت فطرت
