فقط علمای اهل سنت بخوانند(۱۴)
پاسخ ما را به روز قیامت مؤکول کنید
انصاف استاد:
ابن ابی الحدید در کتاب شرح نهج البلاغه خود می‌گوید:
از علی بن فارقی، مدرس و استاد مدرسه غربیّه در شهر بغداد پرسیدم:
آیا فاطمه در ادعای خویش در ماجرای فدک صادق بود؟
علی بن فارقی پاسخ داد: آری.
گفتم: پس چگونه است که ابوبکر فدک را پس نداد در حالی که می‌دانست او راستگو می‌باشد؟
استاد لبخندی زد و سخن لطیفی گفت:
اگر آن روز ابوبکر به محض ادعای فاطمه [سلام الله علیها] فدک را مسترد می‌ساخت (و به راست‌گویی وی اعترف می‌کرد)، فاطمه [سلام الله علیها] فردا روزی می‌آمد و خلافت همسرش را مطرح می‌کرد و ابوبکر را از مقامش دور می‌کرد و ابوبکر نیز در عدم قبول گفتار او عذر و بهانه ای نداشت، زیرا خودش از قبل، به صداقت آن بانو اعتراف کرده بود و بدون گواه و بینه ادعای وی را پذیرفته بود.
سَأَلتُ علیَّ بن الفارقیَّ مَدَّرس المَدرسه الغَربِیَّه بِبَغدادِ،
فَقُلت لَهُ: أَکانَت فاطِمةُ صادِقهً؟
قال: نَعم، قُلت: فَلِمَ یَدفَع إلَیها أبوبکرٍ فَدَکَ وَهِیَ عِندَهُ صادِقةُ؟
قال: لَو أَعطا ها الیَوم فَدَکَ بِمُجَرَدِ دَعواها، لَجاءت إِلیه غَداً و ادَّعت لِزوجها الخِلافَتَه وزَحزَحَتهُ عَن مقامِهِ،
وَلَم یَکُن یُمکِنُهُ الإعتذارُ وَالمُوافَقَةُ بِشَیءِ لِاَنَّهُ یَکُونُ قَد اسجَلَ عَلی نَفسِهِ أنَها صادِقَةُ فیما تَدَّعِی مِن غَیرِ
حاجَةٍ إلی بَیِّنَةٍ ولا شُهُودٍ.
ابن ابی الحدید در انتهای این داستان می¬نویسد:
و هَذا کلامٌ صحیحٌ
واین سخن، مطلبی درست و صحیح است
شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۲۸۴
فطرت
