غدیر نقطه تلاقی کاروان رسالت با...

غدیر نقطه تلاقی کاروان رسالت با طلایه‌داران امامت

واقعه غدیر یک اتفاق، یک سرزمین یا حادثه‌ای تاریخی نیست که در کنار دیگر وقایع به آن نظر کرد. غدیر یک تفکر و نشانه‌ای از تداوم خط نبوت است،نقطه تلاقی کاروان رسالت با طلایه‌داران امامت نام دارد.

سپهر نیلگون حجاز، آنجا که ستارگان به غایت زیبا می‌درخشند، جایی میان مکه و مدینه‌النبی، آنجا میان برهوت گرم و سوزان، جایی است که شاهد عارفانه‌ترین و در عین حال حساس‌ترین واقعه تاریخی اسلام و جهان تشیع بوده است.

آنجا که آخرین فرستاده خدا، آشکارا از ختم رسالت سخن گفتند و از گشایش درهای رحمت دیگری روی مسلمانان به نام «امامت» مژده دادند.

رسول‌الله در صحرای تفتیده، قافله را از حرکت باز می‌دارد تا پیام خدا را به گوش جهانیان برساند و قطعاً «وحی» مهم و حساسی بوده که جبرییل امین، پیامبر را مکلف می‌کند تا پیام را نه در مدینه و مقصد بلکه در همان بین راه به جماعت ابلاغ کنند.

پیامبر خدا دست علی (علیه السلام) را بالا می‌گیرند و به صراحت اعلام می‌کنند که هرکس که من مولای اویم، از این پس علی (علیه السلام) مولای اوست و به اینگونه دریای پرجوش و خروش ولایت در این برهوت جاری می‌شود و چه کسی لایق‌تر از فرزند ابیطالب برای آن که خلعت سبز تشیع را بر تن کند و لوای عدالت و بیرق مبارزه با تبعیض و کفر و الحاد را در اردوگاه مسلمانان برپا دارد، اما سست عنصران و ریاکاران، این واقعیت را به سادگی انکار کردند و به این طریق، کتاب قطور مظلومیت شیعه و پیروان واقعی ولایت، از همین جا شدت گرفت.

حضرت علی (علیه السلام) اما مردی نبود که به خاطر رهبریت جامعه‌ مسلمانان و خلیفه شدن برای مردم همان که در نظرش از آب بینی بز نیز کم‌ارزش‌تر است، از دین و ایمان و طریقت هزینه کند. درد خویش را به مدت ۲۵ سال در چاه‌های کوفه فریاد زد تا مبادا، ستون‌های تازه برپا گشته اسلام و وحدانیت، به ضرب بهانه‌های بنی‌اسراییلی همان منافقان و سست عنصران آسیب نبیند. او آفتاب همیشه پرتلالو ۱۸ ذی‌الحجه است در آن صحرای تفتیده‌ای که جان و تن هر عاشق‌پیشه‌ خاندان علوی به غرور می‌لرزد و اشک شوق در دیدگان محبان علی (علیه السلام) جاری می‌شود. «علی»، همان چراغ فروزان هدایت است که حضرت ختمی‌ مرتبت اول بار مدال ولایت و امامت را بر سینه او زد. او را برادر و وصی خویش قرار داد و «غدیر عشق» را برای مسلمانان و به ویژه سرسپردگان طریق امامت و ولایت سرمنشا برکت و شوکت قرار داد.

مولا علی (علیه السلام) و «غدیر خم» سلسله جنبان امامت و گوهر گمشده ولایت در وجود انسان است، اگر علی (علیه السلام) سلطان خوبان، شاه‌مردان و یاور مظلومان است، «غدیرخم» مدال افتخار و پشتوانه‌ اتحاد و مباهات هر مسلمانی است. اگر دست از «خم عشق» نکشیم دریای مهربانی، هدایت، جویبار امامت، ولایت و زلال محبت اهل‌بیت عصمت و طهارت در جانمان همواره جاری و ساری خواهد ماند.