علی(علیه السلام) از زبان علی(علیه السلام)
امام علی علیهالسلام در سخنان خویش در نهج البلاغه مقام علمی خود را که از منبع علوم نبوی بهره گرفته صریح و بیپرده بیان میفرماید، حضرت در این خطبه زمینهی تربیتی و رشد الهی و ملکوتی خود را در دامن وحی به تفصیل توضیح میدهد و ریشهی ارتباطات روحی و معنوی خود را با مقام رسالت عظمی بسان تابلویی گویا در معرض دید همگان قرار میدهد تا همگی عمق مطلب و ارتباط علمی مقام ولایت را به تماشا بنشینند:
«شما موقعیت مرا با پیامبر میدانید که چه وابستگی نزدیک و جایگه ویژه ای داشتم».[۱]
«آن بزرگوار مرا از همان شیرخوارگی به دامن میگرفت و به سینه میچسباند و در بستر خویش پناه میداد و بدنش را به بدنم میسایید و بوی دلاویزش را در مشام جانم میریخت، لقمه را می‌جوید و آنگاه به دهان من مینهاد». و از سوی من نه دروغی در گفتار دید و نه خطایی در کردار و خداوند از همان اوان شیرخوارگی، (درود خدا بر او و بر خاندان وی) سترگترین فرشتگان خویش را بر وی گمارده بود تا شب و روز او را به راه فضیلتها و نیکیهای اخلاقی جهان رهنمون باشند.
من نیز از او پیروی میکردم، درست مانند نوباوهیی که پابپای مادر ره میسپارد و او هر روز از خصلت خویش نشانی را چون پرچمی برمیافراخت و به من فرمان میداد که از آن پیروی کنم.
نور وحی و رسالت را میدیدم و بوی پیمبر را میشنیدم، آن حضرت به من میفرمود:
«آنچه را من میشنوم، تو نیز میشنوی و آنچه را من میبینم، تو نیز میبینی، جز اینکه تو پیامبر نیستی بلکه وزیری، خیر بر تو باد!».
و عالیترین و مهمترین اوج مقام علمی آن حضرت جملهی زیر است:
«فاسالونی قبل ان تفقدونی» «پیش از آنکه مرا از دست بدهید از من پرسش کنید، سوگند به آن کس که جانم در دست قدرت اوست از هر چیز که بپرسید از امروز تا فردای قیامت و از هر گروهی که صد نفرشان راه یافته و صد نفرشان گم گشته باشند، شما را به فریادگر و فرمانده و راننده و فرودگاه و بارانداز آن و کشتهشدگان و مردگانشان خبر میدهم...».[۲]
پی نوشت:
۱) و قد علمتم موضعی من رسولالله (صلی الله علیه و آله و سلم) بالقرابه القریبه و المنزله الخصیصه. (نهجالبلاغه، خطبهی ۱۹۲).
۲) نهجالبلاغه، خطبهی ۹۳ و ۱۸۹.
سایت فطرت
