صفات حضرت مولا در بیان غدیر
صفاتی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم برای حضرت علی علیه السّلام می‌شمارد کدامند؟
پیامبر گرامی اسلام در جای جای سخنان خود با عبارات مختلفی از حضرت علی علیه السّلام سخن می‌گوید و او را به مردم می‌شناساند که از جمله آنها برادر، وصی، جانشین پیامبر، نخستین مومن، اولین نمازگزار، فدایی پیامبر، برگزیده الهی، بیان کننده حلال و حرام، حامل علوم الهی، امام مبین، و دعوت کننده به درستی و راستی و نابود کنندۀ نادرستی، مفسر و بیان کننده قرآن و... می‌باشد:
* علیّ بن ابی طالب، برادر، وصی و جانشین من در میان امت و امام پس از من است.
* او نخستین کسی است که به خدا و رسول او ایمان آورد و جان خود را[در لیلة المبیت] فدای رسول او نمود. او تنها کسی است که [دو سال] در کنار رسول خدا، خدا را عبادت نمود در حالی که جز او کسی از مردم ایمان نیاورده بود و خدا را نمی‌پرستید.
* علی اولین نمازگزار و پرستشگر خدا به همراه من است. از سوی خداوند به او فرمان دادم تا [در شب هجرت] در بستر من بیارامد و او نیز فرمان برده، پذیرفت که جان خود را فدای من کند.
* ای مردم! او را برتر دانید، که خداوند او را برگزیده و پیشوایی او را بپذیرید، که خداوند او را بدین مقام منصوب کرده است.
* خداوند عزوجل هم حلال و هم حرام را برای من بیان فرموده و آن چه پروردگارم از کتاب خویش و حلال و حرامش به من آموخته در اختیار علی نهاده ام..
* ای مردم! او را برتر بدانید. چرا که هیچ دانشی نیست مگر این که خداوند آن را به من تعلیم نمود و من نیز آن را به علی پیشوای پرهیزکاران آموختم
* او (علی علیه السّلام) پیشوای روشنگر است که خداوند او را در سوره ی یاسین یاد کرده که:
«و کُلَّ شَیءٍ أحصَیناهُ فی امامٍ مُبین»
و دانش هر چیز را در امام روشن گر برشمرده ایم...
* ای مردم! از علی رو برنتابید و از امامتش نگریزید و از سرپرستی اش رو برنگردانید. او [شما را] به درستی و راستی خوانده و [خود نیز] بدان عمل نماید. او نادرستی را نابود کند و از آن بازدارد. در راه خدا نکوهشِ نکوهش گران او را از کار بازندارد.
* پس به خدا سوگند که باطن ها و تفسیر قرآن را آشکار نمی‌کند مگر همین که دست و بازوی او را گرفته و بالا آورده ام.
۱۰- معرفی حضرت علی علیه السّلام در غدیر چگونه بود؟
پیامبر بعد از سخنان مقدماتی، از مردم سوال کردند:
ای مردم! چه کسی سزاوارتر از شما به شماست؟
گفتند خدا و پیامبر او
آن گاه با دست مبارک خود، بازوی حضرت علی علیه السّلام را گرفتند و بالا برده به اندازه ای که پاهای حضرت علی علیه السّلام مقابل زانوهای رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم قرارگرفت و سپس فرمودند:
ای مردم! این علی، برادر و جانشین و وصی من بر امتم می‌باشد. علم و دانش من نزد اوست و او جانشین من برای تفسیر قرآن است و اوست که مردم را به قرآن دعوت می‌کند و به آن چه خشنودی خداست عمل می‌کند و با دشمنان خدا می‌جنگد و با پیروان قرآن دوستی می‌نماید و مردم را از مصیبت خدا باز می‌دارد.
[سپس فرمودند:] علی جانشین رسول خداست و «امیرالمومنین» است و اوست امام هدایتگر و کسی که به امر خداوند قاتل ناکثین و قاسطین و مارقین خواهد بود. من این سخن را می‌گویم و هیچ کسی حق ندارد خلاف آن را بگوید.
اللهم وال من والاه و عاد من عاداه والعن من أنکره و أغضب علی من جحد حقّه
خدایا هر کس علی را دوست می‌دارد تو او را دوست بدار و هر کس علی را دشمن می‌دارد تو او را دشمن بدار و هر کس امامت او را انکار می‌کند تو او را لعنت کن و هر کس حق او را انکار می‌نماید تو بر او خشم نما.
خدایا، تو وحی خود را بر من نازل نمودی که امامت بعد از من مخصوص ولی تو علی بن ابی طالب باشد و با بیان این موضوع و نصب علی به امامت، دین خود را برای بندگانت کامل و نعمت خویش را بر آنان تمام نمودی و راضی شدی که اسلام [ با ولایت علی و فرزندان او] دین مردم باشد، و فرمودی: هر کس جز اسلام را دین خود بداند هرگز از او پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زیانکاران خواهد بود.
خدایا من تو را گواه می‌گیرم – گرچه گواهی من [نیز برای مردم] کافی است – که من این رسالت را ابلاغ نمودم.
به نقل از وبلاگ"راه وصال"
