برخی از ویژگیهای حضرت علی علیه السلام در گوشه ای از بیانات شیخ رجب برسی
شعری از شیخ رجب بُرسی (الغدیر ۷ / ۴۶.)
وِلایی لِآلِ المصطفی و بَنیهِمُ و عِتْرَتِهِم أزْکی الوَری و ذَویهِمُ
بِهِمْ سِمَةٌ مِن جَدِّهِم و أبیهِمُ هُمُ القَومُ أنوارُ النبوَّةِ فیهمُ
تَلوحُ و آثارُ الإمامةِ تَلْمَعُ بِحُبِّهمُ طاعاتُنا تُتَقَبَّلُ
و فی فَضْلِهِم جاءَ الکتابُ المُنَزَّلُ یَعُمُّ شَذاهُمْ کلَّ أرضٍ و یَشْمُلُ
و إن ذُکِرُوا فَالکَونُ نَدٌّ و مَندَلُ لَهُم أرَجٌ مِن طیبِهِم یَتَضَوَّعُ
دَعا بِهِم موسی فَفُرِّجَ کَرْبُهُ وَ کَلَّمَهُ مِن جانِبِ الطورِ رَبُّهُ
إذا حاوَلُوا أمْراً تَسَهَّلَ صَعْبُهُ وَ إن بَرَزُوا فَالدَّهرُ یَخْفَقُ قَلبُهُ
لِسَطْوَتِهِم و الاُسْدُ فی الْغابِ تَفْزَعُ فَلَولا هُمْ ما سارَ فُلکٌ و لا جَری
و لا ذَرَأ اللَّه الأنامَ و لا بَری کِرامٌ مَتی ما زُرْتَهُم عَجَّلُوا الْقِری
وإنْذُکِرَالمَعروفُوالجودُ فیالوَری فَبَحْرُ نَداهُم زاخِرٌ یَتَدَفَّعُ
من دوستدار آل مصطفی و فرزندان و عترت آنان که پاکترین خلایقند و دوستدار هواداران آنانم.
آنان نشانی از جدّ و پدر خود دارند، و آنان قومی هستند که انوار نبوت در میان آنان
میدرخشد و آثار امامت از آنان فروزان است
به دوستی آنان است که طاعتهای ما پذیرفتهمیشود، و در فضل آنان کتاب نازلشده الهی آمدهاست
بوی خوش آنان در همه جای زمین پراکندهاست، و هر جا نام آنان برده شود عالم عود و عنبر میشود
و بوی خوش آنان همه جا پراکندهاست
موسی به نام آنان دعا کرد که اندوهش برطرف شد و پروردگارش از جانب طور با او سخن گفت
هرگاه دست به کار مشکلی زنند آسان شود، و چون به میدان کارزار روند قلب روزگار به تپش افتد
از بیم قهر آنان؛ و شیر در بیشه به وحشت آید
اگر آنان نبودند هیچ فلکی به حرکت نمیآمد، و خداوند مردم را نمیآفرید
بزرگوارانی که هرگاه زیارتشان کنی به زودی پذیرایی کنند، و اگر یادی از کارهای نیک و بخشش در میان مردم شود
دریای خروشان بخشش آنان است که موج میزند
--------------------------------------------------------------------------------
شعری دیگر از حافظ رجب بُرسی:
إذا رمتیومالبعث تنجو مناللّظی و یقبل منکالدِّین والفرض والسنن
فوال علیّاً و الأیمَّة بعده نجومالهدیتنجومنالضیقوالمحن
فهم عترة قد فوَّض اللَّه أمره إلیهم لما قد خصَّهم منه بالمنن
أیمَّة حقٍّ أوجب اللَّه حقَّهم و طاعتهم فرض بها الخلق تمتحن
نصحتک أن ترتاب فیهم و تنثنی إلیغیرهم مَن غیرهم فیالأناممَن؟
فحبّ علیٍّ عُدَّة لولیِّه یلاقیه عند الموت و القبر و الکفن
کذلک یوم البعث لم ینج قادم من النّار إلاّ من تولّی أباالحسن
اگر خواهی که در روز قیامت از شراره آتش دوزخ نجات یابی و دین و واجبات و سنن از تو پذیرفته گردد.
پس علی و امامان پس از او را که ستارگان هدایتند دوست بدار تا از تنگنا و محنتها رهایی یابی.
آنان خاندانی هستند که خداوند امر خود را به آنان واگذارده، از آن رو که آنان را به نعمتهای ویژهای مخصوص گردانیدهاست.
پیشوایان حقّی که خداوند حق آنان را بر دیگران واجب ساخته و اطاعت از آنان واجبی است که خلق با آن امتحان شوند.
و را پند میدهم که در حق آنان شک نورزی و به دیگران تمایل نیابی؛ دیگران که هستند که بخواهی به آنان دل ببندی؟
دوستی علی ذخیرهای است برای دوست او که در هنگام مرگ و قبر و کفن شدن ثمره آن را خواهد دید.
همچنین در روز حشر هیچ کس که وارد صحرای محشر شود از آتش دوزخ رهایی نیابد جز آن که دوستدار ابوالحسن علی علیه السلام بودهاست.
حافظ شیخ رجب بُرسی تا سال ۸۱۲ حیات داشته و در حوالی همین سال درگذشته است. وی فقیه، محدث، حافظ، ادیب، شاعر و نویسنده در زمینه اخبار و غیر آن بود، کتاب “مشارق انوار الیقین” از اوست، او منسوب است به بُرس دهکدهای میان کوفه و حلّه(ر. ک: اعیانالشیعة ۶ / ۴۶۵، امل الآمل زیر همین نام، الکنی و الألقاب ۲ / ۱۵۱.). و در معجمالبلدان گوید: بُرس سرزمینی است در بابِل که آثاری از بختالنصر در آن برجاست. و ابیات مذکور در کتاب “مشارق الانوار” او ص ۲۴۵ و الغدیر ۷ /۴۹ موجود است.
سایت فطرت
