"نور سرمد"یکی از سروده‌های آیت الله العظمی صافی گلپایگانی در رثای سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) است که تقدیم عاشقان مکتب سیداشهدا(علیه السلام) می‌شود.

روان عالم امکان حسین است

جهان بینش و عرفان حسین است

جمال الله و اسم الله اعظم

ظهور اسم «الرّحمان» حسین است

به ابراهیم و موسی و مسیحا

ولی صاحب الاحسان حسین است

به زهرا و علی نور دو عین است

به ختم انبیا جانان حسین است

ابوالاحرار و آقای شهیدان

ولیّ اعظم یزدان حسین است

ز بحر قدرت بی‌انتهایی

فروزان گوهر رخشان حسین است

به مُلک عشق و تجرید و توکّل

ولیّ مطلق و سلطان حسین است

خدا را فیض اکمل نور سرمد

دلیل و حجّت و برهان حسین است

به جمع قدسیان در عرش و کرسی

سخن از عزت و شان حسین است

نهان اسم اَلمولی و اَلحق

عیان باطن قرآن حسین است

در اوج آسمان صبر و ایثار

یگانه اختر تابان حسین است

به ماه و نیّر اعظم ضیا بخش

جمال نور افشان حسین است

به رستاخیز فردای قیامت

شفیع معصیت ‌کاران حسین است

ندای دین و اسلام و ولایت

بلند آوا ز ایمان حسین است

الا ای دردمند خسته زار

دوای درد بی‌درمان حسین است

به صحرای بلا آن کس که گردید

تنش در خاک و خون غلطان حسین است

به راه حق و حفظ دین توحید

شهید خنجر عدوان حسین است

به میدان ثبات و استقامت

یگانه فارِس میدان حسین است

از آن حرّیت و از آن شجاعت

خِرد مبهوت و حیران حسین است

به لطف آن که «لطفی» دارد امید

امید قلب مظلومان حسین است



ابنا