طرح سؤال:
شیعه ادّعا می‌کنند که هدف ابوبکر و عمر و عثمان پادشاهی و ریاست بود بنابراین با گرفتن حق خلافت بر دیگران ستم کردند، به شیعه می‌گوییم که اینها با هیچ مسلمانی به خاطر حکومت و قدرت نجنگیدند، و بلکه آنها با مرتدین و کفار جنگیدند، و آنها بودند که قدرت کسری و قیصر را در هم شکنند و شهرهای فارس را فتح کردند و اسلام را بر پا داشتند، و به ایمان و مؤمنان قدرت دادند و کافران را خوار نمودند، و عثمان که از ابوبکر و عمر مقامش پایین‌تر است. با اینکه شورشیان او را محاصره کرده بودند تا او را به قتل برسانند، اما او با مسلمین نجنگید و به خاطر خلافت و حکومت خود حتی یک مسلمان را نکشت، پس وقتی شیعه به خود اجازه می‌دهند تا اینها را ستمگر و دشمنان پیامبر قرار دهند، باید چنین چیزی را درباره علی [علیه السلام] هم بگویند!!
 

پاسخ کوتاه:
۱-بدست آوردن حکومت توسط خلفا با ضرب و جرح مسلمین صورت گرفت.
۲-برخورد خلیفه با مسلمین بسیار زننده و غیر قابل بخشش است.
۳-عثمان توان دفاع از خود نداشت، لذا ناتوانی او را نمی‌توان به حساب مدارای با مسلمین گذاشت. برخورد او با ابوذر را فراموش کرده اید؟

پاسخ تفصیلی:
بدست آوردن حکومت و خلافت توسط خلفا با فتنه و ضرب و جرح همراه بود و این مورد تایید تاریخ نگاران شیعه و سنی است. خلیفه دوم برای بیعت گرفتن از امیرالمومنین علیه السلام به در خانه وحی رفت و تهدید کرد که اگر بیعت نکنی خانه را با اهلش به آتش می‌کشم! در حالی که پیامبر(صلی الله علیه و آله) ‌نسبت به اهل آن خانه فرموده بود: فَاطِمَةَ سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ ابْنَتِی وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة. و نهایتاً کاری کردند که پاره تن پیامبر خدا فرمود آیا از پیامبر خدا نشنیده اید که فاطمه پاره تن من است و هر که او را غضبناک کند مرا غضبناک نموده و هر که مرا غضبناک نماید خدا را غضبناک نموده و چون حرف وی را تصدیق نمودند،‌ فرمود خدایا شاهد باش من از اینان غضبناکم و تا آخر عمر با آنان صحبت نکرد و وصیت نمود که غاصبین خلافت اجازه ندارند در تشییع جنازه وی شرکت کنند و خشم خدا را به ازای غصب حق امیرالمومنین علیه السلام به خود خریدند.(عبد الفتاح عبد المقصود: السقیفة والخلافة: ص ۱۴. (۲) دیوان حافظ إبراهیم: ۱ / ۷۵ تحت عنوان: (عمر وعلی) طبع دار الکتب المصریة بالقاهرة)
همچنین خالدبن ولید، مامور خلیفه در برخورد با مالک بن نویره که از صحابه و مخالفین حکومت خلفا بود، به بهانه ندادن زکات وی را به قتل رساند در حالیکه در زمان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) ‌هر کس شهادتین می‌گفت جان و مال وی در امان بود و سپس آنچنان با بی شرمی حکم خدا را زیر پا گذاشت و به همسر مالک در همان شب کشتن وی تعدی نمود، که با اعتراض بسیاری از صحابه مواجه شرد و ناچاراً ابوبکر دیه وی را پرداخت نمود! پس ابوبکر با یک مسلمان و صحابی پیامبر بر سر حکومت جنگید و وی را به قتل رساند!(حیاة الصحابه ۲/۴۱۳)
همچنین صرف در هم شکستن حکومت کسری و قیصر و فتح شهرهای فارس و خوار نمودن اهل آن شهر ها انگیزه آن را مشخص نمی‌نماید و در مورد کشته شدن عثمان هر کسی که کوچکترین مطالعات تاریخی داشته باشد، می‌داند که عثمان توان مبارزه با مخالفین خود را نداشت والا عقل ایجاب می‌نماید کسی که خلافت خود را که خلافت و اقتدار مسلمین است در خطر ببیند باید با مخالفین خود مبارزه نماید.
این کار را عثمان با تمام قدرت خود در زمان اقتدارش نسبت به مخالفین خود انجام داد و به عنوان نمونه ابوذر را به جرم حق گویی به شدت کتک زد و سپس وی را به ربذه تبعید نمود.
از طرفی تمامی اهل سنت قایل به موجه بودن خلافت حضرت علی علیه السلام به عنوان خلیفه چهارم هستند و طبق نظر اهل سنت،‌ مبارزه آن حضرت با ناکثین و قاسطین و مارقین مبارزه با مخالفین خلافت اسلامی بود.



فطرت