زمان بیداری: جایگاه سنت نبوی بین اهل بیت و نواصب
از جمله اموری که باعث توقف و تردید من(در وهابیت) شد، سخن امام ابن تیمیه در کتاب منهاج السنة:۷:۵۲۹ است که می‌گفت:
«در بین ائمه ی اربعه و نیز سایر بزرگان فقه کسی نیست که در فقه خود به او(علی علیه السلام) رجوع کرده باشد.»
از آن عجیب تر سخن ابن حجر در کتاب تهذیب التهذیب: ۸: ۴۱۱ بود که می‌گفت:
«و حقیقتا دچار مشکل شده ام از این که ایشان به طور کلی همه ی نواصب(دشمنان اهل بیت) را موثق و مورد تأیید دانسته و در مقابل شیعه را به طور مطلق موهن و خوار به حساب آورده در صورتی که به طور خاص در حق حضرت علی علیه السلام وارد گردیده که: ایشان را دوست نمی‌دارد مگر مؤمن و مورد کینه و بغض قرار نمی‌دهد مگر منافق.»
و هنگامی که به بخاری و مسلم و امثال آن مراجعه نمودم دیدم که حقیقتا از نواصب روایت نموده اند و آن ها را مورد تأیید و وثوق قرار داده اند از جمله این افراد:
إبراهیم ابن یعقوب الجوزجانی/ تهذیب التهذیب: ۱: ۱۵۶.
حریز بن عثمان الرحبی/ تهذیب التهذیب:۲: ۲۰۷.
عکرمة البربری مولی ابن عباس/ تهذیب التهذیب:۷:۲۳۷.
حصین بن نمیر الواسطی أبو محصن الضریر/ تهذیب التهذیب: ۲: ۳۳۷.
عمران بن حطان/ تهذیب التهذیب:۸:۱۱۳.
عبدالله بن سالم الأشعری الیحصبی/ تهذیب التهذیب:۵:۲۰۰.
الولید بن ولید المخزومی/ تهذیب التهذیب: ۱۱: ۱۳۰.
این بس است تو را از ملاحظه ی ده ها راوی که از دشمنان اهل بیت هستند که بخاری و مسلم از آن ها روایت نقل کرده اند و آن ها را توثیق کرده اند و نقل روایت از اهل بیت را ترک کرده اند، بخاری حتی یک روایت از امام جعفر صادق علیه السلام در کتاب صحیحش نقل نکرده است.
به نقل از: سایت دکتر عصام عماد
به نقل از سایت دکتر عصام عماد
