خداوند سه ویژگی ولادت حضرت موسی، غیبت حضرت عیسی، عمر طولانی حضرت نوح(علیه السلام) را از سه تن پیامبر را در امام عصر عجل الله فرجه جاری ساخت.
روزی امام صادق(علیه السلام) یکی از اصحاب را مشاهده نمودند که از طول غیبت حضرت ولی‌عصر(عج) دچار شگفتی شده است، فرمودند: خدای تبارک و تعالی سه ویژگی از سه تن از پیامبران را در قایم ما جاری ساخته است: ولادت او را همچون ولادت حضرت موسی قرار داده است. غیبت او را همانند غیبت حضرت عیسی مقرر فرموده است. عمر طولانی او را چون عمر حضرت نوح قرار داده است. آنگاه به بنده صالح خود -حضرت خضر- عمر طولانی داده تا دلیل عمر او باشد.
در روایات بسیاری که از حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و امامان معصوم به ما رسیده؛ آمده است که در قایم آل محمد(عج) سنتی از حضرت نوح هست و آن عمر طولانی آن حضرت است. و در همة این روایات این نکته به صورت قطعی و تردید ناپذیر مطرح شده است. حتی یکبار امام صادق(علیه السلام)، انکار منکران را تقبیح نموده، چنین فرمودند: چرا نمی‌پذیرند که خداوند عمر صاحب این امر را طولانی گرداند، چنانکه عمر حضرت نوح(علیه السلام) را طولانی نموده بود؟
در حدیثی دیگر از حضرت آمده است: ولیّ خدا از عمر طولانی برخوردار خواهد بود. حضرت ابراهیم خلیل(علیه السلام) ۱۲۰ سال عمر کرد ولی به صورت جوان نیرومند سی‌ساله در میان مردم ظاهر می‌شد. قایم ما نیز به صورت جوانی نیرومند ظهور می‌کند، که مردم او را انکار می‌کنند.
برای ما که پیرو فرمان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و امامان اهل بیت(علیه السلام) هستیم هیچ‌یک از اینها جای شگفتی نیست اما عمر طولانی چندین هزار ساله برای بندگان صالح خدا چون خضر و عیسی و برای بندگان ناشایستی چون شیطان و دجّال واقع شده است. اما در مورد اینکه به صورت جوان نیرومند ظاهر می‌شود، داستان‌های جالب‌تری هست:
گفته می‌شود که"عُزَیر"با اهل بیت خود عازم سفر شد و همسرش حامله بود. عزیر در آن زمان پنجاه سال داشت، خدایش او را به مدت صد سال تمام میراند، آنگاه زنده ساخت و به صورت یک فرد پنجاه ساله به اهل بیت خود بازگشت، پسرش در حالی که صد سال داشت، از او استقبال کرد!
شگفت‌انگیزتر از آن داستان"نصر بن دهمان"از قبیله غطفان است که ۱۹۰ سال زندگی کرده، سپس به صورت جوان شاداب و باطراوتی بازگشته و حیرت و تعجب معاصرین خود را برانگیخته است!
منبع:
روزگار رهایی (یوم الخلاص)، نوشتة کامل سلیمان، ترجمة علی‌اکبر مهدی‌پور، صص ۲۴۴-۲۴۱.
/
سایت شیعه نیوز
