یکی از دعاهایی که مبانی ضروری اعتقادی یک شیعه را بیان می‌کند و تداوم در خواندن آن سبب عاقبت به خیری می‌گردد دعایی است که حضرت صادق علیه السلام تعلیم می‌فرمایند و باید در صبح و شام بر خواندن آن مواظبت داشت. حضرت صادق علیه السلام می‌فرمایند:
اگر کسی این ذکر را صبح بگوید و در آن روز بمیرد به بهشت وارد می‌شود و اگر این ذکر را در بعد از ظهر بگوید و در آن شب بمیرد به بهشت وارد می‌شود. این ذکر چنین است:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ أُشْهِدُ مَلَایِکَتَکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ حَمَلَةَ الْعَرْشِ الْمُصْطَفَیْنَ أَنّکَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ وَ أَنَّ أمیرَ المُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أبِی طالِبٍ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ وَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ وَ عَلِیََّ بْنَ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ وَ عَلِیَّ بْنَ مُوسَی وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ وَ عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ وَ الحُجَّةَ بنَ الحَسَنِ عَلَیهِمُ السَّلامُ أَیِمَّتِی وَ أَوْلِیَایِی عَلَی ذَلِکَ أَحْیَا وَ عَلَیْهِ أَمُوتُ وَ عَلَیْهِ أُبْعَثُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ أَبْرَأُ مِنْ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ»
پس اگر در آن روز یا در آن شب بمیرد به بهشت وارد می‌شود.[۱]
این روایت را مرحوم کلینی در کتاب کافی از رَزِین از حضرت باقر یا حضرت صادق علیهماالسلام با کمی اختلاف نقل می‌کند.[۲] کافی در انتهای این دعا در اکثر نقل ها سه فلان[۳][۴][۵][۶]
[۱] - بحار الأنوارج۸۶ ص۲۵۸ به نقل از محاسن/ مستدرک الوسایل ج۵ ص۳۸۴- ۳۸۵
[۲] - الکافی ج۲ ص۵۲۲
[۳] - وسایل الشیعة ج۷ ص۲۲۱ به نقل از کافی
[۴] - الوافی ج۹ ص۱۵۷۵
[۵] - الوافی ج۹ ص۱۵۷۵/ مرآة العقول ج۱۲ ص۲۲۴
[۶] - وقتی منظور از چهارمین فلان معاویه باشد سه فلان دیگر به خلفای سه گانه اشاره می‌کند.
فطرت
