در گفتگوهای بنی اسراییل(۲)
لطفاً قبل از خواندن این متن، مروری بر شماره ی ۱ (کلیک) داشته باشید.
بار دیگر آیه را مرور می‌کنیم:
وَ لَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قالُوا یا مُوسَی ادْعُ لَنا رَبَّکَ بِما عَهِدَ عِنْدَکَ لَیِنْ کَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَکَ وَ لَنُرْسِلَنَّ مَعَکَ بَنی إِسْراییل(الاعراف۱۳۴)
هنگامی که بر آن ها بلا نازل شد گفتند: ای موسی! پروردگارت را برای ما بخوان بخاطر عهدی که به تو سپرده است، اگر این بلا را از ما مرتفع سازی قطعاً به تو ایمان می‌آوریم و بنی اسراییل را با تو می‌فرستیم.
سخن ما بر روی این کلمه است: کَشَفْتَ
یعنی تو (حضرت موسی علیه السلام) مشکل ما(بنی اسراییل) را مرتفع سازی.
آن ها نمی‌گویند خدا مشکل ما را مرتفع سازد، بلکه می‌دانند خداوند احترام و توانی به آن پیامبر موهبت کرده است که می‌تواند به آن وسیله از بنی اسراییل دفع ضرر کند.
آیا خداوند در آیات بعد این عمل بنی اسراییل را محکوم کرده است؟
پاسخ: خیر
آیا بنی اسراییل به شرک دچار شده اند؟
پاسخ خیر
