در مورد توسّل چه مدرکی در قرآن وجود دارد؟
چهارده معصوم و اولیاء(علیه السلام) را وسیله قرار دادن و از خدا حاجت خواستن مانعی ندارد؟
به گزارش شیعه آنلاین به نقل از اندیشه قم، در پاسخ به پرسشهای فوق می‌توان چنین گفت: (یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله وابتغوا الیه الوسیلة) (سوره مایده آیه: ۳۵).
حقیقت توسل
موضوع مهمی که در این آیه، مورد بحث قرار گرفته، درباره انتخاب وسیله است، وسیله به معنی تقرب جستن یا چیزی که باعث تقرب به دیگری از روی علاقه و رغبت می‌شود می‌باشد. وسیله در آیه فوق معنی بسیار وسیعی دارد هر کار و هر چیزی را که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس پروردگار می‌شود شامل می‌گردد، که مهم ترین آنها ایمان به خدا و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و جهاد و عبادت همچون نماز، زکات، روزه، زیارت خانه خدا، صله رحم، انفاق در راه خدا و هر کار نیک و خیر می‌باشد.
أمیرالمؤمنین علی(علیه السلام) در یکی از خطبه‌های نهج البلاغه در این باره می‌فرماید: بهترین چیزی که بوسیله آن می‌توان به خدا نزدیک شد ایمان به خدا و پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و جهاد در راه خدا و بر پاداشتن نماز و دادن زکات فریضه، روزه ماه رمضان و حج و عمره و صله رحم است که انسان را از سقوط نجات می‌دهد (نهج البلاغه: خ ۱۱۰).
قرآن و توسل
از آیات دیگر قرآن نیز به خوبی استفاده می‌شود که وسیله قرار دادن مقام انسان صالحی در پیشگاه خدا و طلب چیزی از خداوند به خاطر او به هیچ وجه ممنوع نیست و منافات با توحید ندارد.
خداوند در (سوره نساء آیه ۶۴) می‌فرماید: (ولو انهّم إذ ظلموا أنفسهم جاءوک فاستغفروا لله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله تواباً رحیماً) از این آیه استفاده می‌شود که توسل به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و یا ائمه(علیه السلام) شرک نیست بلکه یک عمل شایسته و درستی است اگر چنین نبود امر نمی‌کرد که انسان گناهکار برای قبول توبه و طلب مغفرت دست به دامن پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) بزند.
در (سوره یوسف آیه ۹۷) نیز آمده: برادران یوسف از پدر تقاضای بخشش می‌کنند و به پدرشان می‌گویند که به پیشگاه خداوند برای آنها استغفار کند و یعقوب نیز این تقاضا را پذیرفت.
توسل در روایات اسلامی
در روایات اسلامی که از طرق شیعه و سنی در دست داریم به خوبی استفاده می‌شود که توسل به این معنی که پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه(علیه السلام) و صالحان و مؤمنان را وسیله قراردادن هیچ گونه اشکالی ندارد بلکه کار خوب و شایسته ای است. این مسأله در روایات بسیار و کتب حدیث نیز نقل شده به عنوان نمونه: سمهودی از دانشمند سرشناس اهل سنت می‌گوید: مدد گرفتن و شفاعت خواستن در پیشگاه خداوند از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و از مقام و شخصیت او هم پیش از خلقت او مجاز است و هم بعد از تولد و هم بعد از رحلتش و هم در عالم برزخ و هم در روز رستاخیز سپس روایت معروف توسل حضرت آدم(علیه السلام) را به پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از عمر بن خطاب نقل کرده که آدم(علیه السلام) روی اطلاعی که از آفرینش پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) در آینده داشت به پیشگاه خداوند چنین عرض کرد. (یا رب اسیلک بحق محمد لما غفرت لی) از تو تقاضا دارم که مرا ببخشی.
تفسیر نمونه به نقل از کتاب"وفا الوفاء"می نویسد که در زمان خلیفه دوم، سالی قحطی شد بلال به همراه عده ای از صحابه بر سر قبر پیامبر آمده گفت: (یا رسول الله إستسق لأمتک فإنهم هلکوا) ای رسول خدا از خدایت بخواه برای امتت باران نازل کند که امت شما در حال هلاک شدن هستند.
تفسیر نمونه همچنین به نقل از کتاب التوسل می‌نویسد پس توسل به پیغمبر و ائمه و صالحان و مؤمنان هیچ منعی ندارد چون متوسل، از آنها چیزی نمی‌خواهد بلکه واسطه قرار می‌دهد برای نزدیک شدن به خدا و یا از ارواح پاک می‌خواهد که آنها از خدا بخواهند تا بیماریش را شفا دهد و توفیق حلاوت عبادت عنایت فرماید من اگر به کسی بگویم التماس دعا دارم این تقاضا شرک نیست زیرا او در غیاب من دعا می‌کند خدا مرا ببخشد .
ارسال: یکشنبه۰۹ تیر ۱۳۸۷/ ۲۳:۱۱ب.ض
پیوند مطلب: http://www.shia-online.ir/article.asp?id=۱۵۷۸
سایت شیعه آنلاین
