داستانی شنیدنی از امام هادی علیه السلام
مرحوم شیخ طوسی، ابن شهرآشوب و برخی دیگر از بزرگان در کتاب‌های خود آورده اند:
یکی از راویان حدیث به نام ابوالحسن، محمّد منصوری حکایتی را از زبان عمویش تعریف کند که عمویش گفت:
روزی نزد متوکّل - خلیفه عبّاسی - رفتم در حالی که مشغول مِی گُساری بود؛ هنگامی که وارد شدم، مرا به تناول شراب دعوت کرد و من نپذیرفتم و امتناع ورزیدم.
پس به من گفت: چگونه است که با ابوالحسن، علیّ هادی سلام اللّه علیه هم پیاله می‌شوی و مِی گُساری می‌کنی ؛ ولی با من که خلیفه هستم، امتناع می‌ورزی؟
اظهار داشتم: خیر، چنین نیست و با این تهمت ها نمی‌توانی آن حضرت را تضعیف کنی ؛ چون چیزی که ضرر داشته باشد او هرگز استفاده نکرده و نمی‌کند.
چند روزی از این جریان گذشت و فتح بن خاقان - که وزیر دربار خلیفه بود - مرا دید و گفت: برای متوکّل خبر آورده اند که اموال بسیاری به همراه وجوهات از طرف مردم قم می‌آورند.
لذا متوکّل به من گفته است در صدد آن باشم تا هنگامی که آن اموال وارد شود، آن ها را مصادره کنیم ؛ و تو باید از هر طریقی که شده، زمان دقیق و کیفیّت ورود آن ها را برایم به دست آوری و مرا در جریان آن قرار بدهی.
راوی گوید خدمت حضرت رفتم و دیدم که بعضی از دوستان حضرت نیز در آنجا حضور داشتند، هنگامی که چشم حضرت بر من افتاد، تبسّمی نمود و اظهار داشت: ای ابوموسی! غمگین مباش همین امشب اموال از قم وارد می‌گردد و مطمینّ باش که آن ها توان دستیابی بر اموال را ندارند، تو امشب نزد ما استراحت کن.
اندکی بعد حضرت به نماز ایستاد. همین که سلام نماز را داد مرا مخاطب قرار داد و فرمود: ای ابوموسی! وجوهات و اموال ارسالی از قم هم اکنون رسید و خادم مانع شده است که آن ها را نزد من بیاورند؛ بلند شو و برو بگو که آن مرد قمّی آنچه به همراه آورده است، تحویل دهد.
پس از جای خود برخاستم و چون از منزل خارج شدم، شخصی را دیدم که خورجینی به همراه داشت، آن را گرفتم و نزد امام هادی علیه السلام آوردم.
سپس فرمود: به او بگو پالتویی را که آن زن قمّی فرستاد و گفت: از جدّم می‌باشد، آن را نیز تحویل بده.
لذا بیرون رفتم و آن پالتو را گرفتم ؛ و چون خدمت حضرت آوردم، فرمود: برو به او بگو که پالتو را عوض کرده ای، باید همان پالتوی اصلی را تحویل بدهی.
وقتی فرمایش حضرت را منتقل کردم، در جواب گفت: بلی، صحیح است، این پالتو را خواهرم دوست داشت و من آن را با پالتوی خودم عوض کردم، وقتی بازگشتم آن را نیز می‌آورم.
محضر امام علیه السلام آمدم ؛ و چون حرف آن شخص قمّی را برای حضرت بازگو کردم، فرمود: به او بگو پالتو را در دیگر وسایل خود نهاده ای، آن را بیرون آور و تحویل بده.
وقتی سخن حضرت را برای او گفتم، رفت و پس از چند لحظه ای آمد و پالتو را تحویل داد و خود او نیز به همراه من نزد امام علیه السلام آمد، حضرت به او فرمود: چرا چنین کردی؟
جواب داد: شکّی برایم به وجود آمده بود، خواستم به یقین برسم و عقیده ام خالص گردد.
چهل داستان و چهل حدیث از امام هادی علیه السلام
مؤلّف: عبداللّه صالحی به نقل از:أمالی شیخ طوسی: ص ۲۸۲، إثبات الهداة: ج ۳، ص ۳۶۶، ح ۲۰، مناقب ابن شهرآشوب: ج ۴، ص ۴۱۳، بحار: ج ۵۰، ص ۱۲۴، مدینة المعاجز: ج ۷، ص ۴۳۲، ح ۲۴۳۵.۴۳۹، ح ۲۴۳۹، بحار: ج ۵۰، ص ۱۲۵، ح ۳.
