خلق الله نور فاطمه قبل أن یخلق الأرض و السماء
آفتاب وجود زهره ی زهرا در مکه طالع گردید و محیط بندگی و بردگی را به نور جمالش روشن ساخت.
رسول خدا فرمود: نور فاطمه قبل از آفرینش آسمانها و زمین خلق شده و چون آدم خواست از بهشت هبوط کند، نور فاطمه به سیبی تابید و آدم از آن خورد و در صلب او بود و نسل به نسل منتقل شد تا جبرییل برای من سیبی آورد و از آن سیب نطفه ی فاطمه بسته شد.
حضرت صادق علیه السلام فرمودند: خداوند نور فاطمه را پیش از خلقت آسمانها و زمین آفرید و تا زمانی که در عرض بود با تسبیح و تهلیل و تمجید خدای متعال تغذیه می‌کرد.
او را در آسمان منصوره گویند و در زمین فاطمه. برای آنکه در آسمان شیعیان خود را از آتش نجات می‌دهد و در زمین آنها را از دشمنان جدا می‌کند.
آنگاه که فاطمه متولد شد؛ ده حور العین وارد شدند و طشتی و ظرفی از آب کوثر آوردند و فاطمه را با آن آب شستند. آنگاه فاطمه ی تازه وارد به سخن آمد و چنین گفت:
« شهادت می‌دهم به یگانگی خداوند متعال و نبوت پدرم محمد مصطفی و وصایت و خلافت شوهرم علی مرتضی و برتری فرزندانم ائمه ی هدی...»
اینگونه بود که حضرت صدیقه ی طاهره پا بر کرده ی خاکی زمین نهاد...
آن یگانه بانوی نیک خصالی که آنچنان در نطفه ممتاز بود که پدر گرامیش پیش از انعقاد نطفه ی او مأمور به اعتکافی چهل روزه شد و از میوه ی آسمانی نطفه ی او بسته شد.
همو که هرگاه می‌آمد، رسول اکرم به استقبالش می‌شتافت و چون بیرون می‌رفت او را مشایعت می‌کرد. او را می‌بوسید و در جای خود می‌نشانید و گاه دست و سینه اش را می‌بوسید و خود را مأمور احترام فاطمه قلمداد می‌نمود.
همان که حتی از فرشتگان مقرب قریب تر بود و جبرییل و میکاییل نیز حتی بدون اجازه، حق ورود به منزل او را نداشتند.
هیهات... که حق معرفتش را نمی‌توان ادا کرد، چه حق معرفت و شناخت او، همچون شب قدر ناپیداست
و تو چه می‌دانی که شب قدر چیست؟
سایت المذهب
