حج و مدینه، در مسجد مباهله
*شیخ سلیمان قندوزی از حافظ زرندی در “دررالسمطین” به سندش از ابوطفیل عامربن واثله و جعفربن حیّان روایت کرده است که: امام حسن مجتبی علیه السلام پس از شهادت پدر خود خطبه ای خواند و فرمود: ای مردم، من فرزند پیامبر بشارت دهنده ام، من فرزند آن هشدار دهنده ام، من فرزند آن چراغ روشنگرم... جدّم صلی الله علیه و آله و سلم در روز مباهله از انفس، پدرم را و از فرزندان، من وبرادرم حسین را و از زنان مادرم فاطمه را (به صحرا) بیرون برد. پس ما اهل وگوشت و خون او هستیم. ما از اوییم و او از ماست، پیامبر هر روز هنگام سپیده دم به در خانه ما می آمد و می فرمود: نماز! ای اهل بیت، خدا شما را رحمت کند؛ سپس آیه تطهیر را می خواند. و نیز خداوند فرموده است: افمن کان علی بیّنة من ربّه و یتلوه شاهد منه، جدّم همان کسی است که بیّنه دارد، و پدرم همان کسی است که به دنبال اوست و شاهدی است از او.
(ینابیع المودة / ۴۷۹.)
سایت فطرت
