توهین به صحابه

قرطبی از مفسرین به نام اهل سنت:
” هر کس یکی از صحابه را نکوهش کند و یا او را در روایتش مورد طعن قرار دهد، خدای متعال را رد کرده و شرایع مسلمانان را باطل کرده است” (۱)
به تحقیق می‌توان امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما السلام را از بزرگان صحابه دانست ؛ حال ملاحظه بفرمایید که جناب ابوبکر بن ابی قحافه خلیفه منسوب چند نفر! چه تهمتها و بد دهانی نسبت به امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما السلام روا می‌دارد:

انما هو ثعاله شهیده ذنبه
جز این نیست که (العیاذبالله) علی (علیه السلام) روباهی می‌باشد که شاهد او (نستجیربالله) فاطمه سلام الله علیها است.!(۲)
 

قاضی عیاض:
“اگر کسی بگوید پیامبر در حال جهاد فرار کرده باید توبه کند و گرنه باید کشته شود، چون شخصیت پیامبر را تنقیص کرده است.” (۳)
جناب قاضی عیاض می‌فرمایند که چون ” نقیصه ای” بر پیامبر وارد کرده باید توبه نماید و گرنه باید کشته شود!
غزالی:
” قال عمر: دعوا الرجل فانه لیهجر ” (۴)
همچنین بخاری در مقاطع متعدد این کلام سخیف عمر بن خطاب را ذکر کرده ؛ به همچنین مسلم در کتابش
 

صحیح بخاری:

کتاب المرضی ج۴ ص۱۷ باب ۱۷ کتاب الجهاد ج ۲ ص۱۷۸ باب ۱۷۲ کتاب جزیه ج۲ ص ۲۰۲ باب ۶ کتاب مغازی ج۳ ص ۹۱ باب ۷۸

صحیح مسلم:

جلد ۳ صفحه ۶۹ کتاب وصیت باب ۵ جلد ۲۲

حال سوال اینجاست که جناب عمر بن خطاب که این جسارت را به ساحت حضرت رسول نمود ؛ آیا توبه از قولش کرد؟ و یا اینکه با حمله به منزل تنها فرزند رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و اهانت و جسارت به ایشان بر قول خود باقی ماند؟ بعید می‌دانم در اعراب بدوی هم همچنین رسمی باشد که هنوز آب کفن مرد بزرگی از آنها خشک نشده به خانه او حمله کنند!

پی نوشتها:
۱. تفسیر قرطبی جلد ۱۶ صفحه ۲۹۷
۲. شرح ابن ابی الحدید جلد ۱۶ صفحه ۲۱۴
۳. المواهب اللدنیه جلد ۱ صفحه ۹۸
۴. سرالعالمین صفحه ۴۰ / مسند احمد جلد ۳ صفحه ۳۴۶ / مجمع الزواید صفحه جلد ۴ صفحه ۳۹۱ / طبقات الکبری جلد ۲ صفحه ۲۴۳



http://baqea.wordpress.com/