برخی از ویژگیهای حضرت علی علیه السلام در کتاب شواهد التنزیل
- و نیز گوید: ابنعباس گفته است: این آیه درباره علی علیه السلام نازل شد، آنجا که خدای سبحان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را دستور داد که مردم را از ولایت علی علیه السلام آگاه کند (در روز غدیر خم)، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بیم آن داشت که مردم بگویند: جانب پسر عموی خود را گرفت و به او تمایل نشان داد؛ و در این باره بر او طعن زنند، پس خداوند این آیه را به او وحی کرد. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روز غدیر خم به معرفی ولایت علی علیه السلام برخاست و دست او را گرفت و گفت: “هرکه من مولای اویم پس علی مولای اوست؛ خداوندا، دوست او را دوست بدار، و دشمن او را دشمن باش”.
(تفسیر روحالمعانی ۶ ص ۱۹۳. و همین مطلب در شواهدالتنزیل ۱ / ۱۹۲ از ابنعباس و جابربن عبداللَّه انصاری آمده است.)
- حافظ ابوالقاسم حسکانی گوید: ابواسحاق حمیدی گوید: این آیه درباره علیبن ابیطالب علیه السلام نازل شد.(شواهدالتنزیل ۱ / ۱۸۸.)
- و علّامه جلالالدین سیوطی در تفسیر الدرّ المنثور (۵ / ۱۹۸) بیست روایت از طرق گوناگون آوردهاست که مراد از اهل بیت همان پنج نفرند - علیهم السلام -. وی گوید: طبرانی از امّسلمه -رضی اللَّه عنها- روایت کردهاست که: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به فاطمه -رضی اللَّه عنها- فرمود: شوهر و دو فرزندت را نزد من آر. فاطمه آنان را آورد. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم عبایی فَدَکی را بر آنان افکند و دست خود را بر آنان گذارد و گفت: “خداوندا! اینان اهل محمّدند -و در لفظ دیگری: آل محمّدند- پس صلوات و برکات خود را بر آل محمّد قرار ده چنانکه بر آل ابراهیم قرار دادی، که تو ستوده و باعظمتی.” من عبا را کنار زدم تا با آنان زیر عبا روم، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آن را از دست من کشید و فرمود: تو به راه خیر هستی. این حدیث را نیز احمد حنبل در مسند خود (۶ / ۳۲۳) آوردهاست. و حافظ کبیر ابوالقاسم حسکانی حنفی نیشابوری که از دانشمندان قرن پنجم است در کتاب خود شواهدالتنزیل لقواعدالتفضیل (۲ / ۱۰ - ۹۲) از بیش از دویست طریق آوردهاست که این آیه درباره این پنج نفر - علیهم السلام - نازل شدهاست.
- ابوبصیر گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: صراطی که ابلیس گفت: “هر آینه من بر سر راه راست آنان مینشینم” (سوره اعراف / ۱۶.) علی علیه السلام است.(شواهدالتنزیل ۱ / ۶۱.)
- رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: به عزت و جلال پروردگارم سوگند که او (علی علیه السلام) باب خداست که جز از آن بر خدا در نیایند، و او صراط مستقیم است، و اوست آن که خداوند در روز قیامت از ولایت او سؤال میکند.(شواهدالتنزیل ۱ / ۵۹.)
- اُسدالغابة: در کتاب سبیلالنجاة فی تتمة المراجعات تحقیق حسینالراضی -که خداوند او را از سوی صاحب ولایت بهترین پاداش دهد- (ص۶۷) گوید: آیه: وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤفٌ بِالْعِبادِ <از مردم کس هست که در راه رضای الهی جانفشانی میکند، و خداوند(سوره بقره / ۲۰۷.) به بندگان مهربان است> درباره امیرمؤمنان علیه السلام نازل شد آنگاه که در شب هجرت در بستر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آرمید. رجوع کنید به: شواهدالتنزیل حسکانی حنفی ۱/۹۶ ح ۱۳۳ و ص ۱۳۴ تا ۱۴۲، و کفایةالطالب گنجی شافعی / ۲۲۹ طحیدریه... و اُسدالغابة ابناثیر جزری شافعی ۴/۲۵ مطبعه وهبیه در مصر، که حدیث را به صورت درست خود (بات علی فراش رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرده، ولی در چاپ حاج ریاض الشیخ صاحب کتابفروشی اسلامیه که به صورت افست چاپ شده این حدیث تحریف گردیده و کلمه <بات> به <بال> تغییر یافته و این کار به جهت اهانت به مقام شامخ امیرمؤمنان و سید اوصیا انجام شدهاست، انا للَّه و انّا الیه راجعون. من گویم: خداوندا، اگر این کار از روی عمد و عناد از وی صورت گرفته پس او را چنان لعنتی فرست که دوزخیان از سختی آن پناه جویند و به عذابی سخت گرفتارش ساز، آمین ربَّ العالمین.
- ابنعباس گوید: علیبن ابیطالب را در کتاب خدا نامهایی است که مردم نمیشناسند. خداوند میفرماید: فأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَیْنَهُمْ (سوره اعراف / ۴۴.) “مؤذنی در میان آنان ندادردهد که...” مراد از مؤذّن و ندادهنده آن حضرت است که میگوید: هان! لعنت خدا بر کسانی که ولایت مرا باور نداشتند و حق مرا سبک و ناچیز شمردند.(شواهدالتنزیل ۱ / ۲۰۲.)
سایت فطرت
