اگر اعتقاد شیعه درخصوص فضایل ائمه(علیه السلام)صحیح است،چرا در قرآن تمسک به اهل بیت (علیه السلام) الزامی نشده است؟
در قرآن به هیچ مطلبی به اندازه ی ثقل اصغر (اهل بیت) سفارش و تاکید نشده است و قرآن به تعابیر مختلف به پیروی از ایشان امر فرموده است. در جایی به اعتصام امر می‌فرماید؛در جایی دیگر به لفظ «اطیعوا»،در جایی دیگر لفظ «اتبعوا» و در آیه ای دیگر «کونوا مع الصادقین» فرموده است و در موارد بسیار دیگر به انحای مختلف. در این جا به ذکر چند نمونه اکتفا می‌شود: (در خانه اگر کس است یک حرف بس است)
۱- «واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا »
(آل عمران ۳/۱۰۳)
«همگی به حبل خداوند چنگ بزنید و متفرق نشوید».
ثعلبی(از علمای بزرگ اهل تسنن) تالیفات فراوانی در موضوعات مختلف دارد. در تفسیر کبیرخود، از ابان بن تغلب از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده که فرمودند: مراد از حبل در این أیه، ما (خاندان پیامبر) هستیم. (الصواعق المحرقه ابن حجر، فصل ۱ باب ۱۱)
۲- «یاایهاالذین امنوا اتقواالله و کونوا مع الصادقین»
(توبه ۹/۱۱۹)
تنها مصداق این آیه، اهل بیت پیامبرند که خداوند در آیه ی تطهیر، به پاکی و طهارت ایشان تصریح نموده است. (الصواعق المحرقه ابن حجر /۹۰، در تفسیر آیه ی ۵ باب ۱۱)
۳- «و ان هذا صراطی مستقیما فاتبعوه »
(انعام ۶/۱۵۳)
«و این صراط مستقیم من است؛ پس، از آن پیروی کنید».
چه کسانی جز ائمه از اهل بیت پاک پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، صراط مستقیم خدا هستند که تبعیت از ایشان در آیه واجب گردیده است؛ مگر پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) ایشان را ثقل اصغر معرفی نفرموده است و جدایی از ایشان را گمراهی و تمسک به ایشان را باعث هدایت و نجات و رستگاری بیان ننموده است
۴- و در ادامه ی آیه ی قبلی، تبعیت از غیر صراط مستقیم را انحراف از راه خدا بیان نموده است:
«و لاتتبعوا السبل فتفرق بکم عن سبیله»
(انعام ۶/۱۵۳)
«و از راه‌های دیگر پیروی نکنید که از راه خدا متفرق می‌شوید»
وقتی امر به تبعیت از صراط مستقیم (ائمه ی اهل بیت) و نهی از تبعیت غیر ایشان به صراحت وجوددارد، دیگر چه دلیلی بر تبعیت راه‌های غیر صراط مستقیم وجود خواهد داشت ؛ یقینا راه غیر ایشان گمراهی و ضلالت خواهد بود.
سایت فطرت
