از کراهت محضر تا حسن رابطه
بخاری در صحیح خود ضمن نقل وقایعی که میان شیخین و حضرت علی و زهرا سلام الله علیهما رخ داد (قبل و پس از رحلت دختر رسول خدا) تصریح دارد به این‌که امیرمؤمنان از این‌که در محضر عمر باشد، بیزار بود(۱).
راستی دلیلی برای این رفتار حضرت امیرمؤمنان علی وجود دارد؟ اگر بلی؛ آن، چه می‌تواند باشد؟
و این آیا با وجود حسن رابطه بین ایشان به سادگی قابل جمع است؟!!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱-کراهت امیرمؤمنان علی از محضر عمر
صحیح البخاری - البخاری - ج ۵ - ص ۸۲ – ۸۳- باب غزوة خیبر
قال أبو عبد الله الضال السدر حدثنا موسی بن إسماعیل حدثنا عمرو بن یحیی بن سعید أخبرنی جدی ان أبان بن سعید اقبل إلی النبی صلی الله علیه وسلم فسلم علیه فقال أبو هریرة یا رسول الله هذا قاتل ابن قوقل وقال ابان لأبی هریرة واعجبا لک وبر تدأدأ من قدوم ضأن ینعی علی امرأ أکرمه الله بیدی ومنعه ان یهیننی بیده حدثنا یحیی بن بکیر حدثنا اللیث عن عقیل عن ابن شهاب عن عروة عن عایشة ان فاطمة علیها السلام بنت النبی صلی الله علیه وسلم أرسلت إلی أبی بکر تسأله میراثها من رسول الله صلی الله علیه وسلم مما أفاء الله علیه بالمدینة وفدک وما بقی من خمس خیبر فقال أبو بکر ان رسول الله صلی الله علیه وسلم قال لا نورث ما ترکنا صدقة إنما یأکل آل محمد فی هذا المال وانی والله لا أغیر شییا من صدقة رسول الله صلی الله علیه وسلم عن حالها التی کان علیها فی عهد رسول الله صلی الله علیه وسلم ولأعملن فیها بما عمل به رسول الله صلی الله علیه وسلم فأبی أبو بکر ان یدفع إلی فاطمة منها شییا فوجدت فاطمة علی أبی بکر فی ذلک فهجرته فلم تکلمه حتی توفیت وعاشت بعد النبی صلی الله علیه وسلم ستة أشهر فلما توفیت دفنها زوجها علی لیلا ولم یؤذن بها أبا بکر ‹ صفحه ۸۳ › وصلی علیها وکان لعلی من الناس وجه حیاة فاطمة فلما توفیت استنکر علی وجوه الناس فالتمس مصالحة أبی بکر ومبایعته ولم یکن یبایع تلک الأشهر فأرسل إلی أبی بکر ان ایتنا ولا یأتنا أحد معک کراهیة لمحضر عمر فقال عمر لا والله لا تدخل علیهم وحدک فقال أبو بکر وما عسیتهم ان یفعلوا بی والله لآتینهم فدخل علیه أبو بکر فتشهد علی فقال انا قد عرفنا فضلک وما أعطاک الله ولم ننفس علیک خیرا ساقه الله إلیک ولکنک استبددت علینا بالأمر وکنا نری لقرابتنا من رسول الله صلی الله علیه وسلم نصیبا حتی فاضت عینا أبی بکر
