،عید خون همان «عید اضحی»، به معنی قربانی کردن است. در سرزمین مِنا با قربانی گوسفند، «مَنْ» به «ما» تبدیل میشود؛ زیرا فلسفه عمل حجگزار و قربانی کننده این است که او با تمسک به حقیقت «ورع» گلوی دیوِ طمع را میبرد و آنچه از قربانی به خدای سبحان میرسد، گوشت و خون نیست، بلکه روح کردار و جان عمل (تقوا) است و حاجی وارث ابراهیم خلیل الرحمن (علیه السلام)است که اسماعیل نفسش را به قربانگاه میبرد و آن را ذبح میکند و به لقاءالله میرسد.
قربانی در مِنا مقدمه رسیدن به غدیر است؛ چرا که اگر هوای نفس در مِنا قربانی نشود، در غدیرخم تسلیم حق شدن مشکل است و حضرت ابراهیم علیهالسلام با ذبح اسماعیل مسلمانان را بیمه کرد که به جای فرزندانشان، گوسفند قربانی کنند و حضرت محمد صلی الله علیه و آله بشریت را بیمه کرد که به جای پیروی از ناحق، از حق که همان حضرت علی (علیه السلام) است،(۲) تبعیت کنند. و این چنین از پیوند قربان با غدیر، دین کامل شد.
عید سعید قربان، عیدی است که انسانهای آگاه را به یاد قربانگاه ابراهیمی میاندازد. قربانگاهی که درس فداکاری و جهاد در راه خدای بزرگ را به فرزندانِ آدم و اصفیاء و اولیاء میدهد.و در فضیلت این ایام همین بس که امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا علیهالسلام فرموده است:
«إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ زُفَّتْ أَرْبَعَةُ أَیَّامٍ إِلَی اللهِ کَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَی خِدْرِهَا قیلَ ما هذِهِ الاْیّامُ قالَ: یَوْمُ الاَْضْحَی وَ یَوْمُ الْفِطْرِ وَ یَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ یَوْمُ الْغَدِیرِ وَ إِنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ بَیْنَالاَْضْحی وَ الْفِطْرِ وَ الْجُمُعَةِ کَالْقَمَرِ بَیْنَ الْکَوَاکِبِ وَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی نَجَافِیهِ اِبْرَاهِیمُ الْخَلِیلُ مِنَ النَّارِ فَصَامَهُ شُکْرا للهِ وَ هُوَ الْیَومُ الَّذِی اَکْمَلَ اللهُ بِهِ الدِّینَ فِی اِقَامَةِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله عَلِیّا اَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ عَلَما وَ اَبَانَ فَضِیلَتَهُ وَ وَصَاءَتَهُ فَصَامَ ذَلِکَ الْیَوْمَ وَ اِنَّهُ لَیَوْمُ الْکَمَالِ وَ یَوْمُ مَرغَمَةِ الشَّیْطَانِ وَ یَوْمُ تَقَبُّلِ اَعْمَالِ الشِّیعَةِ وَ مُحِبِّی آلِ مُحَمَّدٍ.(۳)
در هنگام قیامت، چهار روز را آرایش کرده نزد خدای سبحان میآورند؛ از حضرت پرسیده شد: این ایام کداماند؟ فرمود: روز قربان، روز فطر، روز جمعه و روز غدیر است. و روز «غدیر» بین روزِ فطر و روز جمعه مثل ماه است در میان ستارگان. آن روزی است که حضرت ابراهیم خلیل علیهالسلام از آتش نجات پیدا کرد و روزه گرفت و از خدا تشکر کرد. روز غدیر روزی است که خداوند به وسیله آن دین را کامل کرد و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) علی(علیهالسلام)را به عنوان امیرالمؤمنین معرفی کرد و فضایل وی را برشمرد و جانشین بودن وی را [از طرف خدای سبحان به همگان] اعلام کرد و به میمنت این روز، روزه گرفت؛ چرا که روز کمال است و روز ناامیدی شیطان و روز قبولی اعمال شیعیان و دوستداران آل محمد صلی الله علیه و آله است.»
پی نوشت ها: ۱-صحیفه نور، ج ۱۸، ص ۸۷. ۲- رسول اکرم صلی الله علیه و آله: «عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ؛ علی با حق است و حق با علی.» ۳- مسند الامام الرضا علیهالسلام، ج ۲، صص ۱۷ ـ ۱۸. منبع:مجله مبلغان، ش ۷۴، سیدعباس رفیعیپور.
شیعه نیوز
