از او که مردد به نبوّت بود نام نبرید! این صحیح نیست...
با وجود تصریح کامل بسیاری از کتب معتبر اهل‌تسنّن بر روایت داستان «صلح حدیبیه، اعتراض عمر به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و تصریح به‌این‌که براین اساس به نبوّت او شک برده است.»(۱)
چرا بخاری و مسلم روایت را نقل می‌کنند، امّا قسمتی را که خلیفه‌ی دوّم نسبت به نبوّت پیامبر اعتراف‌به‌شک دارد، حذف می‌کنند(۲)؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱ـ صحیح ابن حبان - ابن حبان - ج ۱۱ - ص ۲۲۴, تاریخ الإسلام - الذهبی - ج ۲ - ص ۳۷۱, تاریخ مدینة دمشق - ابن عساکر - ج ۵۷ - ص ۲۲۹, تفسیر البغوی - البغوی - ج ۴ - ص ۲۰۲, المعجم الکبیر - الطبرانی - ج ۲۰ - ص ۱۴, المصنف - عبد الرزاق الصنعانی - ج ۵ - ص ۳۳۹
فقال عمر: والله ما شککت منذ أسلمت إلا یومیذ فاتیت النبی صلی الله علیه وسلم فقلت ألست رسول الله حق قال بلی قلت ألسنا علی الحق وعدونا علی الباطل قال بلی قلت فلم نعطی الدنیة فی دیننا إذا قال إنی رسول الله ولست أعصی ربی وهو ناصری قلت أولیس کنت تحدثنا أنا سنأتی البیت فنطوف به قال بلی فخبرتک أنک تأتیه العام قال لا قال فإنک تأتیه فتطوف به
...
۲ـ صحیح البخاری - البخاری - ج ۳ - ص ۱۸۲: فقال عمر بن الخطاب فأتیت نبی الله صلی الله علیه وسلم فقلت الست نبی الله حقا قال بلی قلت السنا علی الحق وعدونا علی الباطل قال بلی قلت فلم نعطی الدنیة فی دیننا إذا قال إنی رسول الله ولست أعصیه وهو ناصری قلت أولیس کنت تحدثنا انا سنأتی البیت فنطوف به قال بلی فأخبرتک انا نأتیه العام قال قلت لا قال فإنک آتیه ومطوف به
صحیح مسلم - مسلم النیسابوری - ج ۵ - ص ۱۷۵: فجاء عمر بن الخطاب فاتی رسول الله صلی الله علیه وسلم فقال یا رسول الله ألسنا علی حق وهم علی باطل قال بلی قال ألیس قتلانا فی الجنة وقتلاهم فی النار قال بلی قال ففیم نعطی الدنیة فی دیننا ونرجع ولما یحکم الله بیننا وبینهم فقال یا ابن الخطاب انی رسول الله ولن یضیعنی الله ابدا قال فانطلق عمر فلم یصبر متغیظا
