حضرت آیت الله شیخ علی صافی گلپایگانی، پس از وفات آیت الله بهجت مورد رجوع مقلدان قرار گرفته بودند.
این مرجع تقلید ـ که برادر آیتالله العظمی لطفالله صافی گلپایگانی از مراجع سکن در قم بودند.
زندگینامه
حاج شیخ علی صافی در سال ۱۳۳۲ هجری قمری در گلپایگان پا به عرصه وجود گذاشت. ایشان تا سن هجده سالگی نزد پدر و نیز دایی بزرگوارش «مرحوم حجت الاسلام والمسلمین آخوند ملا ابوالقاسم قطب (ره)» به تحصیل پرداخت. سپس به قم هجرت و دروس سطح را در محضر «آیت الله آقا میرزا محمد همدانی» تکمیل کرد و درس خارج را نیز نزد عالمان بلند آوازهای همچون «آیت الله حجت کوهکمرهای» و «آیت الله سید محمدحسین بروجردی» به پایان برد.
این مجتهد تلاشگر و در صحنه علم و عمل، با خطابههای بلیغ و صراحت لهجه که با همه وجودش آمیخته بود و شجاعت وپایمردی و استقامت در خور، در مسیر آزادی و اشاعه عدالت و انضباط اجتماعی و احیاء حق و سرکوب نمودن باطل و مبارزه با رژیم مستبد شاهنشاهی و ایادی استعمار و استکبار گام برداشت و در این راه متحمل سختیها، فشارها و تبعیدها شد.
از ایشان آثار گرانمایهای به جای مانده است ؛ از جمله:
ــ شرح استدلالی بر العروة الوثقی
ــ رساله عملیه (توضیح المسائل فارسی)
ــ منتخب الاحکام
ــ مناسک حج
ــ در انتظار وصال
ــ المحجة فی تقریرات الحجة (تقریرات اصول آیت الله حجت کوهکمرهای)
ــ راز دل (دیوان اشعار در بیش از هزار صفحه)
ــ الدلالة الی من له الولایة
ــ تاریخ تحول فقه شیعه
ــ اصول الفقه
ــ تقریرات درس آیت الله بروجردی
ایشان سرانجام شب گذشته (۱۳ دی ۱۳۸۸) در سن ۹۹ سالگی بر اثر کهولت سن در گلپایگان دارفانی را وداع گفت.
زهد و گمنامی
حضرت آیت الله علی صافی با وجود برجستگی علمی و فقهی ـ که مورد اعتراف شخصیتی چون آیتالله العظمی بهجت بود ـ با زهد و گوشهگیری بینظیر میزیست و از علمای ناشناخته محسوب میشد. ایشان پس از این که حضرت آیت الله بهجت در وصیت خود، مقلدانش را به ایشان ارجاع داده بودند کمی شناخته شد.
پیامهای تسلیت
آیت الله العظمی حاج شیخ لطف الله صافی به مناسبت ارتحال آیت الله العظمی حاج شیخ علی صافی پیامی صادر کردند. متن این پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
شخصیتی بزرگ، فقیهی عالیقدر و مرجعی ولایی، حضرت آیت الله العظمی آقای حاج شیخ علی صافی، که نزدیک به یک قرن در خدمت به اسلام و تلاش در اعلای کلمه دین و امر به معروف و نهی از منکر و در یک کلمهی جامع، نوکری خالص به آقایش حضرت بقیة الله مولانا المهدی ارواح العالمین له الفدا انجام وظیفه نمود، چشم از جهان فانی فرو بست و به لقاء الله تعالی پیوست.
آن بزرگوار از دورهی رضاخان و دیکتاتوری او زندگی علمی خود را آغاز و تحصیلات خود را تا سطوح عالیه در زادگاهش گلپایگان به پایان رسانید و از سال ۱۳۴۹ قمری به قم و حوزه علمیه هجرت نمود و در محاضر اساتید بزرگ فقه و آیات نامدار، حضور یافت و همواره جلوه علمی او متجلیتر میگردید و از اساتیدی چون مراجع عالیقدر مرحوم آیت الله العظمی حجت و مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد تقی خوانساری استفاده برد و در همهی حوزهها نمونه و مشار بالبنان بود.
پس از اقامت بزرگ مرجع شیعه مرحوم آیت الله العظمی بروجردی در قم در ردیف سایر بزرگان و اساتید حوزه در درس ایشان اصولاً و فقهاً شرکت داشت و در جلسه استفتاء حضور بارز و فعال داشت و نامدارترین بحّاث درس ایشان بود که همواره معظم له به نظرات ایشان در درس، کمال توجه را داشت.
و علاوه بر تألیفات خاص مثل شرح عروة الوثقی، تقریرات و دروس اساتید نیز از آثار علمی مهم ایشان به شمار میرود. در ذوق و ادب و فضایل مختلف و مخصوصاً تفسیر قرآن مجید و همهی مقاماتی که شایستهی چنان فقیهی باشد تبحّر داشت و تا پایان عمر شریفش از منبر و محراب برای هدایت مردم استفاده برد؛ همچنین در اصلاح امور و مبارزه با حرکت ضد اسلامی رضا خانی مقامات، مواضع محکم و کمنظیر داشت.
شجاعت و صراحت لهجه و بیباکی از غیر خدا و زهد و قناعت و بیاعتنایی به زخارف دنیوی و استقامت در امر دین، تاریخ زندگانی این فقیه فرزانه، همه دانستنی و عبرت و درس است؛ همه جا خدا را بر خلق برگزید و رضای احدی را بر رضای او مقدم نداشت و هیچگاه از گفتن حق، ترس و واهمهای به خود راه نمیداد؛ حتی بزرگان را موعظه و نصیحت میکرد و آنان نیز تذکرات او را مغتنم میشمردند.
الحق فقدان چنین شخصیتی، ثلمهای بزرگ برای فقاهت، مرجعیت و حوزههای علمیه است. این ضایعهی دینی مؤلمه را به پیشگاه حضرت ولی عصر ارواح العالمین له الفدا و حوزههای علمی و حضرات علمای اعلام و آیات عظام دامت برکاتهم و بیت جلیل علمی ایشان تسلیت عرض مینمایم. زاد الله فی علوّ درجاته و حشره مع ساداته الطیبین محمد و آله الطاهرین صلوات الله علیهم اجمعین.
لطف الله صافی
۱۸ محرم الحرام ۱۴۳۱
۸۸/۱۰/۱۴
همچنین در پی این ضایعه،"جامعه مدرسین"،"شورای عالی"و"مرکز مدیریت حوزههای علمیه"با صدور پیام مشترکی ارتحال آیتالله حاج شیخ علی صافی گلپایگانی، برادر حضرت آیتالله لطفالله صافی گلپایگانی را تسلیت گفتند. «دکتر علی لاریجانی» رییس مجلس و «حجت الاسلام سید حسن خمینی» نیز پیامهای تسلیتی صادر کردند.
تسلیت اعضای شورای عالی مجمع
«حجت الاسلام و المسلمین دری نجفآبادی» عضو شورای عالی مجمع جهانی اهلبیت(علیه السلام) صبح امروز با حضور در منزل آیتالله لطفالله صافی در قم، به ایشان تسلیت گفت.
«حجت الاسلام و المسلمین هادوی تهرانی» عضو دیگر شورای عالی مجمع جهانی اهلبیت(علیه السلام) نیز پیام تسلیتی به این شرح صادر کرد:
بسمِ اللَّهِ الرَّحمن الرَّحیم
الذین اذا اصابتهم مُصیبة قالُوا انا لِلَّهِ وَ إِنَّا الیه راجِعُون
ارتحال عالم ربانی، فقیه اهل البیت علیهم السلام حضرت آیت الله حاج شیخ علی صافی گلپایگانی (قدس الله نفسه الزکیه)، حوزههای علمیه و جهان تشیع را به سوگ نشاند.
مراجع معظم تقلید و فقهای مکتب اهل البیت علیهم السلام در طول تاریخ حافظ میراث اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله) بوده و هستند و تکریم مقام مرجعیت تعظیم مکتب تشیع و ارزشهای اصیل آن است.
این جانب ضمن تسلیت این مصیبت به حضور مقدس امام زمان (عجل الله فرجه الشریف) و مراجع معظم تقلید و مقام عظمای ولایت و عموم شیعیان به ویژه برادر بزرگوار آن فقیه مرحوم، حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی و بیت معظم له به ویژه استاد بزرگوار حوزه حضرت حجة الاسلام والمسلمین حاج شیخ حسن صافی گلپایگانی، و تمام فامیلهای وابسته به این بیت شریف فقاهت از جمله بیت مرحوم حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی (رضوان الله علیه) از درگاه حضرت حق جل و علا علو درجات آن فقیه زاهد و دوام توفیقات این بیت شریف را مسألت مینمایم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
مهدی هادوی تهرانی
تعطیلی دروس حوزه در قـم
همچنین در پی درگذشت این مرجع تقلید شیعیان، دروس حوزه علمیه قم، فردا سهشنبه تعطیل اعلام شد.
غزلی عارفانه از مرحوم آیتالله علی صافی
مرحوم حضرت آیتالله حاج شیخ علی صافی گلپایگانی علاوه بر دارا بودن مقامات علمی در فقه و اصول در عرفان و ادب نیز صاحب مراتبی بودند. راز دل دیوان اشعار این فقیه اهل بیت است که در هزار صفحه منتشر شده است. غزل زیر یکی از این اشعار است:
در مقام عشقبازی چون ز من کس پیش نیست
عاشقی مانند من دلخسته و دلریش نیست
عشق من عشق مجازی نیست چون عشق مجاز
لایق مرد خدای عاقبت اندیش نیست
معتقد هستم که میباید کنم تکمیل عشق
کیش من عشق است و کیشی بهتر از این کیش نیست
میدهم جان را به راه دوست با منّت ولیک
معذرت خواهان که اندر دست جانی بیش نیست
گفت دی صاحبدلی چون میکند عشق نگار
گفتمش بر حال من بین حاجت تفتیش نیست
تا شدم عاشق دلم شد منزل سلطان عشق
گرچه منزلگاه شاهان کلبه درویش نیست
چون علی در دام عشقش اوفتاد از خود گذشت
آری آری عاشق آن باشد که بند خویش نیست
.....................
پایان پیام / ۱۰۱
/
ابنا