آداب امام علی (علیه السلام) در وضو گرفتن چگونه بوده؟

ما ادعا می‌کنیم که شیعه امام علی علیه السلام هستیم، شیعه علی که با اسم نمی‌شود برادر! آن کسی که وضوی علی را شرح داده است می‌گوید:
علی بن ابی طالب آمد وضو بگیرد. تا دست به آب برد -آن استحباب اولی که انسان دستش را می‌شوید- گفت: «بسم الله و بالله، اللهم اجعلنی من التوابین و اجعلنی من المتطهرین» 
به نام تو و به واسطه تو، خدایا مرا از توبه کاران قرار بده، مرا از پاکیزگان قرار بده. 
توبه یعنی پاکیزه کردن خود. علی (علیه السلام) وقتی سراغ آب می‌رود، چون آب رمز طهارت است به یاد توبه می‌افتد. دستش را که تمیز می‌کند به یاد پاکیزه کردن روح خودش می‌افتد.
به ما می‌گوید وقتی با این آب، با این طهور، با این ماده ای که خدا آن را وسیله پاکیزگی قرار داده است مواجه می‌شوی. وقتی سراغ این ماده می‌روی، چشمت به آن می‌افتد و دستت را با آن می‌شویی و پاکیزه می‌کنی، بفهم که یک پاکیزگی دیگری هم هست و یک آب دیگری هم هست که آن پاکیزگی، پاکیزگی روح است و آن آب، آب توبه است. 
می گوید علی (علیه السلام) دستهایش را که شست، روی صورتش آب ریخت و گفت: «اللهم بیض وجهی یوم تسود فیه الوجوه و لا تسود وجهی یوم تبیض فیه الوجوه»
صورت را دارد می‌شوید وبر حسب ظاهر نورانی می‌کند. خوب! وقتی که صورتش را با آب می‌شوید براق می‌شود ولی علی که به این قناعت نمی‌کند، اسلام هم به این قناعت نمی‌کند. این خوب است و باید هم باشد اما باید توأم با یک پاکیزگی دیگر، با یک نورانیت دیگر، با یک سفیدی چهره دیگر باشد. 
فرمود: خدایا چهره مرا سفید گردان آنجا که چهره ها تیره و سیاه می‌شود (قیامت). خدایا! آنجا که چهره‌هایی سفید می‌شود چهره مرا سیاه مکن، مرا رو سفید گردان. آنجا که افراد رو سیاه و یا رو سفید می‌شوند، مرا رو سیاه مکن. 
بعد روی دست راستش آب ریخت و گفت: «اللهم اعطنی کتاب بیمینی و الخلد فی الجنان بیساری و حاسبنی حسابا یسرا» 
پروردگارا! در قیامت نامه عمل مرا به دست راستم بده (چون نامه عمل سعادتمندها بدست راستشان داده می‌شود). خدایا! در آنجا از من آسان حساب بکش (به یاد حساب آخرت می‌افتد). 
بعد روی دست چپش آب ریخت و گفت: «اللهم لا تعطنی کتابی بشمالی و لا من وراء ظهری و لا تجعلها مغلولة الی عنقی و اعوذ بک من مقطعات النیران»
پروردگارا نامه عمل مرا بدست چپم مده و نیز آن را از پشت سر به من مده (نامه عمل عده ای را از پشت سر به آنها می‌دهند نه از پیش رو که آن هم رمزی دارد). خدایا! این دست مرا مغلول و غل شده در گردنم قرار مده. خدایا! از قطعات آتش جهنم به تو پناه می‌برم.
می گوید، بعد دیدم مسح سر کشید و گفت: «اللهم غشنی برحمتک و برکاتک» 
خدایا! مرا به رحمت و برکات خودت غرق کن. 
مسح پا را کشید و گفت: «اللهم ثبت قدمی علی الصراط یوم تزل فیه الاقدام»
خدایا! این دو پای مرا بر صراط ثابت بدار و ملغزان، آنروزی که قدمها می‌لغزند. 
«واجعل سعیی فیما یرضیک عنی»
خدایا عمل و سعی مرا، روش و حرکت مرا در راهی قرار بده که رضای تو در آن است. 
وضویی که اینقدر با خواست و خواهش و توجه توأم باشد، یکجور قبول می‌شود و وضویی که ما می‌گیریم جور دیگر.

 



سایت شیعه نیوز