جشن و عزاداری
شماره صفحه: 1
چهارمین پیشوای شیعیان در پنجم شعبان، سال ۳۸ هجری در مدینه دیده به جهان گشود.(۱) نام آن بزرگوار، «علی»، کنیه اش «ابوالحسن»(۲) و مشهورترین لقب هایش «زین العابدین»، «سیدالساجدین» و «سجاد» است.(۳)مادر گرامی اش بنابر نقل مشهور، «
بسم الله الرحمن الرحیمهر کسی کاری که مشغول است باید آن کار را بشناسد. شناخت کار ساده ای نیست. هم مبدأ هم منتهی هم وسط باید کاملا شناخته بشود. هر چه هست در قرآن است."أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ تُؤْتِی
پاسخ به شبهات عزاداری برای امام حسین (ع) -۳ شبکه سلام: ۰۴/۱۱/۸۶ استاد حسینی قزوینی: قبل از شروع به بحث ایام شهادت سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و اهل بیتش را به پیشگاه مقدس حضرت بقیت الله الاعظم(عج) ارواحنا لتراب مقدمه الفداه و پویندگان راه حق و حقیقت و دلباختگان مکتب اهل بیت
پاسخ به شبهات عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) -۲ شبکه سلام: ۲۷/۱۰/۸۶ آقای هدایتی: آیا واقعه کربلاء، ارتباطی با ماجرای سقیفه داشته یا خیر؟ استاد حسینی قزوینی:در رابطه با این سؤال، اگر بخواهیم به تفصیل وارد شویم، احتیاج به چندین جلسه بحث و تحلیل دارد و نظرات شیعه و سنی مطرح بشود و حق
آیا سابقه عزاداری به دوره صفویه و قاجاریه برمیگردد؟ توضیح اشکال: عزاداری به این شکل فعلی‌اش در زمان صفویه مرسوم شده‌است و قبلاً سابقه نداشته‌است و در دوره‌ی قاجاریه نیز، ظهور و بروز دسته‌های عزاداری زیاد بوده‌است به حدی که وضعیت فعلی دسته‌های عزادار
بحث «عزاداری» تا چه حد اهمیت دارد؟آن‌چه چراغ اعتقادات، اصول و جزییات احکام و سایر امور دینی را در جامعه روشن نگه داشته است و روشن نگه خواهد داشت، عزاداری برای معصومین علیهم‌السلام است و لذا علاقه و اعتقاد نسل امروز به امام زمان، امیرالمؤمنین و سایر ایمه علیهم‌السلام، به عزاداری اجدادشان برای اهل بیت
عناوین و مصادیقی از عزاداری که در روایات مطرح شده‌است، کدامند؟عناوینی که در روایات هست و فقیه می‌تواند نسبت به آن ها فتوا بدهد:* نخست: بکاست که روایات آن فوق حد تواتر است و برای همه‌ی معصومین وارد شده‌است. صراحت روایاتش را نمی‌توان کنار گذاشت. حتی دلالت برخی از این روایات مبنی بر این که مثلاً باعث
اعتقاد شیعه در خصوص سنت‌های رایج در عزاداری چیست؟صورت های عزاداری دو دسته است.۱- دسته ی اول مصادیقی است که در روایات آمده و سند و دلالتش نیز مخدوش نیست: مثل بکا و ابکا.۲- دسته‌ی دوم صورت هایی از عزاداری است که یا در روایات نیامده و یا این که در روایاتی آمده که به لحاظ سند یا دلالت مخدوشند.* اما نکته
آیا توجیه عقلایی مظاهر عزاداری صحیح است؟ بعضی افراد، در دفاع از مظاهر عزاداری سنتی، فایده تراشی کرده اند و کوشیده اند که برای هر یک از مظاهر عزاداری تحلیلی منطقی ارایه نمایند. این نوع دفاع نابجاست ؛ همانطور که حمله ی به آن نیز نابجاست.این طور توجیه کردن و فایده تراشی، دلیل و حجت شرعی نیست
