یکی از دلایل اثبات وجود حضرت مهدی(عج)
صدور توقیع از حضرت حجت یکی از دلایل اثبات وجود آن بزرگوار است
معاون موسسه اسراء صدور توقیع از حضرت حجت را از جمله دلایل وجود آن بزرگوار دانست و گفت: در استنباط احکام فقهی به توقیعات استناد میشود.
حجت الاسلام علی روح الهی، معاون موسسه اسراء پیرامون معنای لغوی کلمه توقیع به خبرنگار شبستان گفت: در کتب روایی، فقهی و تاریخی شیعه، قسمتی از مکتوبات ائمه اطهار (علیه السلام) به عنوان توقیعات آمده است و عمده آنها از لحاظ کیفیت و کمیت توقیعاتی است که از سوی امام زمان (عج) صادر شده است.
وی اظهار داشت: در کتاب الغیبه شیخ طوسی و جلد ۵۱ بحارالانوار آمده است که در سال ۳۱۲ هجری قمری از سوی حضرت بقیه الله در مورد گمراهی و انحراف ابن ابی عزاقر شلمغانی توقیعی صادر شد که ناظران عینی گفته اند، هنوز مرکب آن تر بود و خشک نشده بود.
وی با اشاره به اینکه علمای شیعه در رشتههای مختلف اعتقادی، فقهی و اخلاقی به توقیعات حضرت مهدی (عج) استناد و استدلال میکنند، بیان کرد: بعضی از علما اصل صدور توقیع را از آن حضرت، از جمله دلایل وجود شریف آن بزرگوار برشمرده اند.
وی افزود: مرحوم شیخ علی اکبر نهاوندی فرموده است:"تمامیت این توقیعات شریفه و مکتوبات منیفه چنانکه در اول رقم دوم از توقیعات ذکر کرده ام از جمله دلایل بر ثبوت و اثبات وجود فایض الجواد آن بزرگوار است زیرا که مکتوب و توقیع بدون کاتب و موقع بلکه مطلق اثر بدون موثر نشود و نشاید".
حجت الاسلام روح الهی اظهار داشت: در فقه نیز توقیعات را به منزله یک دلیل و حجت شرعی میشمارند و در استنباط احکام به آنها استناد میکنند که این کار با بررسی سند و ارزیابی راویان توقیع از جهت دیانت و وثاقت شروع میشود همان گونه که قاعده برخورد با هر حدیث و روایت همین است و پس از اطمینان یافتن از صحت سند بر آن اعتماد میکنند و به عنوان یک حدیث معتبر با آن مواجه میشوند و سپس دلالت آن را به بحث میگذرانند.
وی با اشاره به اینکه در چندین مورد راویان تصریح کرده اند که توقیعات مقدسه حضرت مهدی (عج) به دستخط شریف خود آن حضرت صادر میشده است، گفت: جمعی از بزرگان محدثین و وکلای آن حضرت با خط امام عصر (عج) آشنا بودند و آن را میشناختند و عبارت"فوقع بخط، بخط اعرفه، رایت التوقیع بخط"از کتاب تاریخ الغیبه دلیل این مطلب است.
دبیر مجله راه آورد نور اذعان داشت: در بعضی روایات که در جلد سوم کتاب مناقب آمده اشاره شده است که با توجه به اینکه در طول مدت نیابت نواب اربعه، این توقیعات به طور یکنواخت ظاهر میشد شیوه ای کاملا مطمین برای یقین به صدور آنها از شخص امام (علیه السلام) بود و راه را برای افراد فرصت طلب و مغرض میبست که هرگز نتوانند نامههای جعلی به نام آن حضرت درست کنند و مردم را به وسیله آن فریب دهند.
وی با اشاره به اینکه معمولا بعضی از افراد معتمد توقیعات به خط امام (علیه السلام) را مشاهده میکردند، گفت: افرادی که توقیعات را مشاهده میکردند از روی آنها نسخه برداری و رونویس میکردند یا مضمون آنها را به ذهن میسپردند و بعضی از توقیعات را به اقتضای مصلحت در بین عموم شیعیان منتشر میکردند.
پایگاه خبری المذهب