کشته‌ی اشک
حادثه‌ای که دل را می‌‌سوزاند اشک را جاری میکند. خداوند به لطف خودش در نهاد ما انسان‌ها نسیان و فراموشی را به ودیعت نهاده تا داغ‌ها را فراموش کنیم. چرا همه ساله با فرا رسیدن ماه محرم داغ‌ها تازه میشود و اشک‌ها جاری میشود؟ عزاداران گرد هم می‌‌آیند و به نوحه و عزا می‌‌پردازند؟ خوشی و شادابی میرود و آنچه نشان عزا و مصیبت است ظاهر میشود؟ چه بسا دلایل فراوانی داشته باشد؛ از جمله:
۱. وقتی کسی از دنیا میرود, چه کسانی در ماتم او گریان و عزادارند؟ جز بستگان و نزدیکان و دوستان؟ هر که(در هر لباس و رنگ و دین و مذهب که باشد) بر سیدالشهدا علیه‌السلام می‌‌گرید به نوبه‌ی خود, دوستی‌اش را با آن حضرت اعلام میکند.
۲. وقتی امام زمان علیه‌السلام ظهور میکنند, قتله‌ی سیدالشهدا علیه‌السلام را به قتل می‌‌رسانند؛ نه آن چندین هزار نفری که در کربلا رو در رو با حضرتش ایستادند, بلکه هر کس که حتی در آن زمان راضی به کشتن آن حضرت باشد کشته میشود. گریه کنندگان با گریه و نوحه، خود را از صف دشمنان و قتال کنندگان با امام سوم علیه‌السلام خارج میکنند.
۳. هر پدری فرزندش را دوست دارد. گریه بر مظلومیت فرزند رسول خدا, ابراز محبت است نسبت به رسول خدا؛ که وظیفه‌ی هر مسلمانی است.
۴. گریه بر مظلومیت فرزند رسول, اجرای فرمان قرآن است که فرموده: قل لا اسألکم علیه أجراَ إلا المودة فی القربی.
۵. وظیفه‌ی ما ایجاب میکند که در شادی اماممان شاد باشیم و در مصیبت او گریان. و امام زمان علیه‌السلام در عزای جد بزرگوار خود غمناک و گریان است. پس: گریه بر امام حسین علیه‌السلام, همراهی با امام زنده‌ی زمان حجت خدا حضرت مهدی علیه‌السلام است که عزادار واقعی است.
۶. چقدر دوست داریم که مورد توجه امام حسین علیه‌السلام قرار گیریم؟ اگر بر آن حضرت گریه کنیم حضرتش ما را می‌نگرد و برای ما استغفار میکند. (بحار۴۴/۲۹۲ ح ۳۵)
۷. گریه بر ماتم سالار شهیدان همراهی با امامان پیشین علیهم السلام است..(بحار۴۴/۲۸۴ ح ۱۷ و ص ۲۸۶ ح ۲۴و ۲۵)
۸. در مواردی با گریه بر مصیبت‌های سالار شهیدان، ملایکه‌ی الاهی نیز به گریه می‌افتند.(بحار۴۴/۲۸۳ ح ۱۶)
۹. گریه بر عزای سرور و سالار شهیدان همراهی با فرشتگان است که تعدادشان بسیار زیاد است. (بحار۴۴/۲۹۰ ح ۳۱)
۱۰. گریه بر عزای سرور و سالار شهدا همراهی با شیعیان و یاوران امام عصر ارواحنا له الفداست که آنها هم به تبع امامشان عزادارند.
۱۱. گریه بر مصیبت یکی از دو سید جوانان بهشت, همراهی با خلقت است!.(بحار۴۴/۲۸۶ ح ۲۳)
۱۲. گریه بر امام حسین در راستای فطرت بیدار انسانی است.
۱۳. گریه بر فرزند فاطمه‌ی زهرا در دنیا, آماده شدن برای بهره وری از شفاعت آن حضرت است در عقبی.(بحار۴۴/۲۹۳ ح ۳۷)
۱۴. خداوند امام و برگزیده‌ی بر خلقش را دوست دارد و دوستانش را نیز دوست دارد. گریه بر آن حضرت اعلام دوستی با ایشان است.
۱۵. به حکم"من تشبه بقوم فهو منهم"گریه کنان بر امام خود، خود را شبیه گریه کن واقعی دوران(امام عصر علیه‌السلام) میکنند.
۱۶. زنده ماندن یاد رسول خدا به اذان است و حیات کعبه به حج و عمره‌ی حج گزاران. زنده ماندن دین در دوران‌های حاضر تا قیام قایم آل محمد نیز به اقامه‌ی عزای سید و سالار شهیدان است.
۱۷. گریه بر امام حسین علیه‌السلام حتی به اندازه‌ی بال مگس سبب آمرزش گناهان است حتی اگر به اندازه‌ی امواج دریا باشد.(بحار۴۴/۲۸۵ ح ۲۰)
۱۸. اگر گریه بر هرچه ناروا باشد(بحار۴۴/۲۸۰ ح ۹و ص ۲۹۱ ح ۳۲) اما برای مثل حسین علیه‌السلام باید گریست؛ که گریه بر آن حضرت، بار گناهان بزرگ را از دوش گریه کننده می‌ریزد. (بحار۴۴/۲۸۴)
۱۹. اگر یک قطره از اشکی که برای اهل بیت علیهم السلام ریخته میشود بر جهنم بریزد، حرارت را چنان از آن می‌گیرد که هیچ گرمایی برای شعله‌های آن باقی نماند.(بحار۴۴/۲۹۰ ح ۳۱)
۲۰. اگر چشم با یاد مصائب اهل بیت علیهم السلام پر از اشک شود، خداوند آن صورت را بر آتش جهنم حرام می‌گرداند.(بحار۴۴/۲۸۵ ح ۲۲)
۲۱. چشمان گریان بر امامان علیهم السلام به دیدن حوض کوثر متنعم میشود. (بحار۴۴/۲۹۰ ح ۳۱)
۲۲. پاداش گریه کننده بر امام حسین علیه‌السلام و لو آن‌که به قدر بال مگس باشد با خود خداوندست.(بحار۴۴/۲۹۰ ح ۳۱)
۲۳. هر مؤمنی که با یاد شهادت مولا اباعبدالله علیه‌السلام بگرید تا اشکش بر صورتش سرازیر شود، خداوند غرفه‌هایی در بهشت به او عطا کند که همیشگی و مداوم باشند(بحار۴۴/۲۸۵ ح ۲۱ و ۲۸۰ح
۲۴. خنده کنان میرود روز جزا در بهشت هر که به دنیا کند گریه برای حسین(بحار۴۴/۲۷۸ ح ۱ و ص ۲۹۳ ح ۳۷)
۲۵. گریه و گریاندن بر ماتم سید شهیدان مرضی رضای خدای متعال است و پاداش آن بهشت است حتی تباکی:
علامه مجلسی از ابن طاووس روایت کرده که اهل بیت علیهم السلام فرموده‌اند:
هر که بگرید و بگریاند در ما ۱۰۰ نفر را, پس برای اوست بهشت, و هر که بگرید و بگریاند ۵۰ نفر را, پس برای اوست بهشت, و هر که بگرید و بگریاند ۳۰ نفر را, پس برای اوست بهشت, و هر که بگرید و بگریاند ۲۰ نفر را, پس برای اوست بهشت, و هر که بگرید و بگریاند ۱۰ نفر را, پس برای اوست بهشت, و هر که بگرید و بگریاند ۱ نفر را, پس برای اوست بهشت, و هر که خود را شبیه به گریه کننده بدارد, پس برای اوست بهشت.(بحار۴۴/۲۸۸ نقل از: اکلیل المصائب ص ۲۶۶)
والقلم
