چگونه شیعیان اعتقاد دارند که پیامبر و ائمه بر عالم امکان ولایت دارند در حالی که برخی مضامینی که در روایات هست با این عقیده منافات دارد؟
توضیح: در دعای امام چهارم علیه السلام در روز دوشنبه آمده است: « الحمد لله الذی لم یشهد احدا حین فطر السموات و الارض و لا اتخذ معینا حین برا النسمات. یعنی حمد خدایی را سزاست که هنگام خلقت آسمان ها و زمین شاهدی نداشت و در ایجاد جان ها یاوری نگرفت. » چگونه شیعه عقیده دارد که خلقت در محضر پیامبر صورت گرفته است؟
پاسخ ۱: سند شاهد مستشکل ضعیف است.
سند این دعا ضعیف است.
پاسخ ۲: به قرینه ی آیات قرآن، عبارت مورد استناد صرفا در مورد مردم عادی است.
به قرینه ی آیه ی ۵۱ سوره ی کهف که فرموده است: « ما اشهدتهم خلق السموات و الارض » که مراد آن افراد عادی از مردم است، ترجمه ی دعای امام سجاد - علیه السلام - چنین می‌شود: « حمد برای آن خدایی که احدی از افراد مردم عادی را شاهد خلق خود قرار نداد. » بنابراین آیه ی شریفه منافات ندارد با این موضوع که خداوند برگزیدگان خود را، که درکیفیت اصل خلقت، طینت، کمالات و صفات از همه ی خلایق ممتاز و اشرف و افضلند و هیچ مخلوقی مانند ایشان نیست، جهت تشریف و تکریم، نه به جهت احتیاج و نه برای استعانت و نه شرکت آنان در خلقت شاهد خلق قرار دهد.
پاسخ ۳: در متون دینی عباراتی وجود دارد که موضوع آن ها مردمان عادی هستند و پیامبران و ائمه وسایر برگزیدگان را شامل نمی‌گردد.
نظیر این جمله که در نظر اول عمومیت دارد ولی در واقع مراد از آن افراد عادی و متعارف می‌باشند، کلام پیامبر در وصف ابوذر است که فرمودند: « آسمان سبز سایه نیفکنده و زمین در بر نگرفته مردی را که از ابوذر راستگوتر باشد. » واضح است که در این جمله نظر به افراد عادی است نه به پیامبر و اهل بیت آن حضرت.
سایت فطرت
