پر از غم و غصه
گفت:دین تو پر از غم و غصه است.
گفتم:من حقیقت تلخ و غم انگیز را به دروغ شیرین ترجیح میدهم.
گفت: به جای اینکه بر مظلوم گریه کنی اشکهایش را پاک کن.
گفتم: حسین علیه السلام مظلومی است که نیاز ندارد من اشک از چشمانش پاک کنم بلکه
من به اشک ریختن برای او نیاز دارم.
گفتم:تو با شاد شدن کسی که دوست داری شاد میشوی
گفت:بله
گفتم:با غمگین شدن کسی که دوست داری غمگین میشوی
گفت:بله
گفتم:پس چرا بر من خرده میگیریاگر حسین علیه السلام سزاوار دوست داشتن نیست پس چه کسی سزاوار دوست داشتن است.
وبلاگ آفتابگردان