غدیر نقطه تلاقی کاروان رسالت با طلایه‌داران امامت
واقعه غدیر یک اتفاق، یک سرزمین یا حادثه‌ای تاریخی نیست که در کنار دیگر وقایع به آن نظر کرد. غدیر یک تفکر و نشانه‌ای از تداوم خط نبوت است،نقطه تلاقی کاروان رسالت با طلایه‌داران امامت نام دارد.
سپهر نیلگون حجاز، آنجا که ستارگان به غایت زیبا می‌درخشند، جایی میان مکه و مدینه‌النبی، آنجا میان برهوت گرم و سوزان، جایی است که شاهد عارفانه‌ترین و در عین حال حساس‌ترین واقعه تاریخی اسلام و جهان تشیع بوده است.
آنجا که آخرین فرستاده خدا، آشکارا از ختم رسالت سخن گفتند و از گشایش درهای رحمت دیگری روی مسلمانان به نام «امامت» مژده دادند.
رسول‌الله در صحرای تفتیده، قافله را از حرکت باز می‌دارد تا پیام خدا را به گوش جهانیان برساند و قطعاً «وحی» مهم و حساسی بوده که جبرییل امین، پیامبر را مکلف می‌کند تا پیام را نه در مدینه و مقصد بلکه در همان بین راه به جماعت ابلاغ کنند.
پیامبر خدا دست علی (علیه السلام) را بالا می‌گیرند و به صراحت اعلام می‌کنند که هرکس که من مولای اویم، از این پس علی (علیه السلام) مولای اوست و به اینگونه دریای پرجوش و خروش ولایت در این برهوت جاری می‌شود و چه کسی لایق‌تر از فرزند ابیطالب برای آن که خلعت سبز تشیع را بر تن کند و لوای عدالت و بیرق مبارزه با تبعیض و کفر و الحاد را در اردوگاه مسلمانان برپا دارد، اما سست عنصران و ریاکاران، این واقعیت را به سادگی انکار کردند و به این طریق، کتاب قطور مظلومیت شیعه و پیروان واقعی ولایت، از همین جا شدت گرفت.
حضرت علی (علیه السلام) اما مردی نبود که به خاطر رهبریت جامعه مسلمانان و خلیفه شدن برای مردم همان که در نظرش از آب بینی بز نیز کم‌ارزش‌تر است، از دین و ایمان و طریقت هزینه کند. درد خویش را به مدت ۲۵ سال در چاه‌های کوفه فریاد زد تا مبادا، ستون‌های تازه برپا گشته اسلام و وحدانیت، به ضرب بهانه‌های بنی‌اسراییلی همان منافقان و سست عنصران آسیب نبیند. او آفتاب همیشه پرتلالو ۱۸ ذی‌الحجه است در آن صحرای تفتیده‌ای که جان و تن هر عاشق‌پیشه خاندان علوی به غرور می‌لرزد و اشک شوق در دیدگان محبان علی (علیه السلام) جاری می‌شود. «علی»، همان چراغ فروزان هدایت است که حضرت ختمی مرتبت اول بار مدال ولایت و امامت را بر سینه او زد. او را برادر و وصی خویش قرار داد و «غدیر عشق» را برای مسلمانان و به ویژه سرسپردگان طریق امامت و ولایت سرمنشا برکت و شوکت قرار داد.
مولا علی (علیه السلام) و «غدیر خم» سلسله جنبان امامت و گوهر گمشده ولایت در وجود انسان است، اگر علی (علیه السلام) سلطان خوبان، شاه‌مردان و یاور مظلومان است، «غدیرخم» مدال افتخار و پشتوانه اتحاد و مباهات هر مسلمانی است. اگر دست از «خم عشق» نکشیم دریای مهربانی، هدایت، جویبار امامت، ولایت و زلال محبت اهل‌بیت عصمت و طهارت در جانمان همواره جاری و ساری خواهد ماند.
سایت ابنا
