علامه حلی 84 آیه از قرآن در تایید....

علامه حلی ۸۴ آیه از قرآن در تایید امامت حضرت علی(علیه السلام) بیان کرده است

علامه حلی(ره) در یکی از کتاب‌هایش ۴۰ آیه از قرآن در تایید امامت و ولایت حضرت علی(علیه السلام) و در کتاب دیگری حتی تا ۸۴ آیه را نیز بیان کرده است.

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از ایکنا شعبه قم، حجت الاسلام والمسلمین «ربانی گلپایگانی» از استادان حوزه علمیه، شب گذشته، ۲۰ آذر ماه طی سخنانی با عنوان«امامت از دیدگاه حضرت علی(علیه السلام)» که در شبستان امام خمینی حرم مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها) عنوان شد، با بیان این مطلب تصریح کرد: علت اینکه از روز عرفه تا عید غدیر را دهه امامت می‌نامند این است که در سفر حجة الوداع پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)، جبرییل در روز نهم ذی الحجه به ایشان نازل می‌شود و آیه «تبلیغ» (یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من...) را بیان می‌کند اما پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) چون نگران اعلام جانشینی و و لایت حضرت علی(علیه السلام) بوده است ۹ روز طول می‌کشد تا سرانجام بهترین مکان و زمان یعنی غدیر خم و روز ۱۸ ذی الحجه را برای این کار انتخاب می‌کند تا پیامدهای منفی این ماجرا به حداقل برسد. 
وی با اشاره به منابعی که به واسطه آن ها می‌توان امامت علی(علیه السلام) را ثابت کرد، افزود: اولین منبع برای امامت علی(علیه السلام)، قرآن است؛ علامه حلی(ره) در یکی از کتاب‌هایش ۴۰ آیه از قرآن در تایید امامت و ولایت حضرت علی(علیه السلام) و در کتاب دیگری حتی تا ۸۴ آیه را نیز بیان کرده است و مشهورترین آیه ای که در این زمینه عنوان شده است آیه «ولایت» است. 
ربانی گلپایگانی اظهار کرد: منبع دوم، روایات و احادیث پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) است و شاخص ترین حدیثی که در کتاب‌های مختلف ذکر شده است حدیث «من کنت مولاه...» است و علامه حلی(ره) در این باره تا ۲۶ روایت را ذکر کرده است. 
وی افزود: منبع سوم، سخنان اهل بیت(علیه السلام)، منبع چهارم سخنان صحابه و شیخین(ابوبکر و عمر) است که به تصریح دانشمندان اهل سنت، ولایت و جانشینی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) تنها شایسته حضرت علی(علیه السلام) بوده است. 
این استاد حوزه گفت: عقل یکی دیگر از منابع و سخنان حضرت علی(علیه السلام) منبع دیگری برای اثبات امامت و امامت خاصه ایشان است. 

ربانی با اشاره به خطبه ۱۵۲ نهج البلاغه گفت: در این خطبه ذکر شده است که امامان کسانی هستند که قوام و پایداری جامعه بر راه راست به سبب وجود آن ها است، آنان هستند که مراقب سعادت و سلامت و حیات دنیوی و اخروی جامعه هستند و کسی وارد بهشت نمی‌شود مگر آنکه آنان را بشناسد و آنان هم او را بشناسند و... 
وی افزود: «ابن ابی الحدید» که از دانشمندان معروف اهل سنت است درباره این خطبه حضرت امیر(علیه السلام) با اشاره به آیه «یوم ندعوا کل اناس بامامهم» می‌گوید: این سخنان ریشه در قرآن دارد و بعد هم ادامه می‌دهد که امام و پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از وضعیت امت خویش با خبرند حتی اگر در میان آنان زندگی نکرده باشند و آنان را ندیده باشند و هر امتی هم در روز قیامت با امام خودش حاضر می‌شود. 
ربانی گلپایگانی تصریح کرد: این سخن ابن ابی الحدید سنی این حرف وهابی ها را که می‌گویند پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) وقتی فوت کرد دیگر سخنان پیروانش را نمی‌شوند و اعمال آنان را نمی‌بیند، زیر سیوال می‌برد. 
ربانی در ادامه با طرح این سیوال که آیا وجود امام در هر عصری لازم است، تاکید کرد: امیرالمومنین(علیه السلام) در این باره می‌فرمایند که زمین هیچگاه از حجت الهی خالی نمی‌شود اما این حجت گاهی آشکار و گاهی پنهان است که پنهان بودن اشاره لطیفی به موضوع غیبت حضرت حجت(عج) است. 
وی افزود: در منطق حضرت علی(علیه السلام) هم رهبر برای بشر در همه دوره ها لازم است و هم رهبران الهی که حجت خدا هستند همیشه بوده اند و خواهند بود. 
این استاد حوزه فلسفه امامت را بیان حقایق و معارف دینی و تبیین راه درست بعد از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) همچنین دفاع از مظلومین و مبارزه با ظالمین عنوان کرد. 
ربانی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به سخنانی مبنی بر اینکه حضرت علی(علیه السلام) در دفاع از امامت خود تلاشی نکرده است، تاکید کرد: این سخنان نادرست است، ایشان در شورای شش نفره ای که عمر تشکیل داد با تک تک اعضا احتجاج کرد و همه قبول کردند که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) ایشان را در روز عید غدیر به جانشینی خود انتخاب کرده اند. 

وی افزود: در زمان عثمان حضرت امیر(علیه السلام) از جایی عبور می‌کردند که شنیدند عده ای که از جمله انس بن مالک و ابن ارقم در میان آنان بودند درباره موضوع حکومت حضرت علی(علیه السلام) سخن می‌گفتند، حضرت امیر(علیه السلام) خطاب به آنان گفت که آیا ماجرای غدیر را قبول دارند که تنها این دو نفر ابراز فراموشی کردند که حضرت علی(علیه السلام) نفرین کرد که خدایا اگر این ها دروغ می‌گویند به بیماری لاعلاجی مبتلایشان کن و نقل شده است که یکی از آنان به کوری و دیگری به بیماری برص مبتلا شد. 
وی تاکید کرد: حضرت علی(علیه السلام) برای حفظ مصلحت مسلمانان و به علت وجود دو ابرقدرت روم و ایران و وجود منافقان فراوان داخلی و توصیه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) قبل از وفات، بعد از ماجرای سقیفه سکوت کردند و دست به شمشیر نبردند